De stoomboot Apollo

[Zet de glazen aan den mond]

Wijze: Schilder! 'k wou mij zelf eens zien.

Zet de glazen aan den mond,

Laat ons lustig klinken,

Wil welmeenend tot den grond,

Hem tot ledig drinken;

Voor den Bruîgom, die thans blij,
Met zijn Bruidje aan zijn zij,

Viert het zalig paren ) bis.

Van vijf en twintig jaren. ) bis.

't Was geen overvloed van goed,

Dat hun kon bekoren,

Maar een opgeruimd gemoed,

Voor elkaâr geboren;

Tarten zij de tegenspoed.
Huiskrakeel werd staág verhoed,

Steeds in deugd te leven, ) bis.

Was hun beider streven. ) bis.

[p. 40]

 

In het heil huns kroost verheugd,

 

Dat hen aan blijft kleven,

 

En in ijver en in deugd

 

Hen tracht na te streven,

 

Ziet hun kleinkroost daar eens staan;

 

Ziet hun hart van blijdschap slaan,

 

Op dit feest van Paatje ) bis.

 

En van Groot Mamaatje. ) bis.

 

 

 

Leest nog lang gezegend voort,

 

Dierbre echtelingen!

 

Door geen onspoed ooit gestoord,

 

Noch door wisselingen;

 

 

 

Neen, treedt vrij de toekomst in,

 

Bij uw liefde, bij uw min,

 

Nog een kwart eeuws jaren, ) bis.

 

Van uw zalig paren. ) bis.

 

 

 

Ja, dan zullen wij vol vreugd,

 

't Gouden echtfeest sieren.

 

En een elk in 't hart verheugd,

 

Als dit Zilver vieren.

 

Doch is u die taak te zwaar,

 

Viert hem dan in vreugde daar,

 

In volmaakter leven, ) bis.

 

Waar reine Englen zweven. ) bis.