Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 206]

[De Rooze-gracht]

Toon: O! Klaasje maat, &c.

DE Rooze-gracht

Wordt, zoo ik acht,

Genoemt na mijn liefs rooze kaakjes;
Wiens zoet gezicht
Mijn druk verlicht,
Gelijk twee flikkerende baakjes,
Die op de hoogte des oevers staan,
En zuchtend hart van smart ontslaan.

2 Als ik alleen

My gaa vertreên,
't Zy t' huis, op straat, of langs de vesten:
Ik zucht en klaag',
En zegge staâg:

[p. 207]

 

Wat vreugd' is nu voor mijn ten besten?

 

Terwijl mijn boezem, vol droeffenisz',

 

't Gezelschap van mijn Nimphje mis.

 

3 Dus treurend' kom

 

Ik wederom

 

In 't Dool-hof, om mijn dorst te koelen;

 

En met een dronk

 

Dees minne-vonk

 

En liefdens gloet van 't hart te spoelen:

 

En denk, ô lust-bron! hoe wordt de rust

 

Gekrenkt door snoô verdwaalde lust!

 

 

 

V.J.H.