Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 162]

Bruilofts-liedt.

Toon: Courante commune, &c.

WEch! treurigste treuren,

Dat veele bezeuren;

d'Oprechte vrolikheidt
Wordt hier alleen verbreidt.
Die nu zijn gedachten
Zoekt droevig te achten,
Men noch voor geestig schouwt,
Noch open- hertig houdt:
Daarom brengt met blyschap door deez' blijd' nacht,

[p. 163]

 

Die daar in meest

 

Betoont zijn geest

 

Wordt meest van ons geacht.

 

2 Wy zijn niet gekomen

 

Om slaapen of droomen,

 

Veel min om ongeneugt;

 

Maar om met waare vreugt,

 

Aan elk, te doen blijken,

 

Dat wy te gelijken,

 

Met Bruidegom en Bruidt,

 

Ons blyschap roepen uit

 

Verheugt; om dat den Heer zoo zoeten paar,

 

Zoo eens van zinn',

 

Zoo rein van minn',

 

Gevoegt heeft by malkaâr.

 

3 Godt wil haar beiden

[p. 164]

 

Gelukkig geleiden

 

Naar d'ongeveinsde lust,

 

Naar d'onbezorgde rust,

 

Naar voorspoedt en vreede,

 

Naar vrolijkheeden;

 

Of wat haar hert bezint,

 

Of haar gemoedt bemint:

 

Daarom zal dezen Roemer gaan rontom

 

By onze jeugt,

 

Op 't heil en vreugt

 

Van Bruidt en Bruidegom.

 

4 Nu, schoone Juffrouwen,

 

Wilt dit doch aanschouwen;

 

Neemt daar u buurman toe,

 

Doet vry gelijk ik doe.

 

Wy zullen ons gaaren

 

By paaren gaan paaren,

[p. 165]

 

Maaken 't glaasjen klaar,

 

Ter eeren van dit paar;

 

Dat Godt geschikt heeft, en nu zoo gevoegt,

 

Dat zy te zaam,

 

Als een lichaam,

 

Volkomen zijn vernoegt.

 

5 Dus moeten haar deugden,

 

Dus moeten haar vreugden,

 

Haar minnelijk gelach,

 

Haar voorspoedt dag op dag,

 

Van d' eene tot d'ander

 

Naar volgen malkander;

 

Gelijk dees droppels wijn

 

Malkander gevolgt zijn.

 

Dat is het geen dat elk van herten bidt;

 

En daar op kust

[p. 166]

 

Elk eens, met lust,

 

Die aan zijn zijde zit.

 

 

 

De Haas.