Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 109]

['K was gist'ren avondt hallef buis]

Toon: 't Engels Schoen-lappertje, &c.

'k WAs gist'ren avondt hallef buis;

Door 't vocht van Paters-vaatje.

Mijn Besje knorden, tot mijn kruis;
Dies koos ik 't haaze - paatje:
Ik liep de stadt vast op en neêr
Zoo buis; dat dochtme was een eer;
Maar zoo niet meer.
Ik blijf veel liever t'huis.

2 Toen moeten ik een braave meidt;

Ik groeten 'er fatzoenlijk.
Och! docht ik, was zy neêr-geleidt,

[p. 110]

 

Ik achten 't met 'er doenlijk.

 

Och! zeid ik, zoet ert blijf wat staan;

 

Of laat ons t'zaam wat wand'len gaan.

 

Ik greep 'er aan;

 

Was dat niet zoet gevryd?

 

3 Zy banden voort haar weiger-geest,

 

En gaf mijn een zoet kusje.

 

Ja, zeyze toen, als onbevreest,

 

Jy bent mijn honing-busje:

 

Begeerje mijn' maar tot je vrouw,

 

En voor je zoete Veugel-kouw,

 

Zoo sweerme trouw.

 

Wat stondt ik toen bedeest!

 

4 Doen swoer ik moytjes by men bil;

 

Het alderdikste schijfje:

 

En daar me kreeg ik voort mijn wil.

[p. 111]

 

Zy prezenteerden 't wijfje.

 

Maar, och! 'er Best quam voor den dag,

 

Die ons zoo kitt'lend' troet'len zag:

 

Mijn Schoontje lag,

 

En hielt 'er moytjes stil.

 

5 Toen riep die ouwe looze pry:

 

Och! buuren, help me weeren,

 

Eer dat ik hier in schande gly;

 

Mijn kindt wil men ont-eeren.

 

Al hygend' riep mijn Engel: och!

 

Hy swoerme trou daar daatlijk noch.

 

Wat tierje doch?

 

Hier 's niemandt in de ly.

 

6 Mit quamen 'er al buuren uit.

 

Men riep 'er moort. het branden

 

Ik wipten; zonder meer getjuit,

[p. 112]

 

Met 't broekje in mijn handen,

 

Wat aan een zy: toen riep mijn Truy:

 

(Zy schaamden haar noch niet en bruy,

 

Voor al de luy)

 

Hier! jy vergeet jou Bruidt.

 

7 En was het toen niet fraay geklaart,

 

Met deuze zoete Vryster?

 

Ik zeg 't is dubbelt lachens waart;

 

Zoo niet, zoo is 't te byster.

 

Doch wie van haar weet waar ik woon?

 

Mijn lusje strekt mijn eer een kroon:

 

Ik weet hoe schoon,

 

Al heeft het weinig aart.

 

8 Speelnoodtjes die de vryery

 

Bemindt, als lieve lusjes,

 

Mijdt altoos zulken weyery;

[p. 113]

 

Vermaak je liefst met kusjes.

 

En mindt jou eens een braaf gezel;

 

Let op de Vryers grepen wel;

 

Of 't baart jou quel.

 

Leer deeze les van my.

 

 

 

I.d. Groot.