Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 105]

[O! Lieflijk pronk-juweel]

Toon: Gaillot est mon Amy, &c.

O! Lieflijk pronk-juweel;

Tot roem vol maakt geschaapen.

Naturaâs lust-prieel,
En praal-beeldt van 'er waapen.
O! schoone flonker-bach,
Ghy voert al 't vermoogen.
Ghy sluit den dag,
Sluit ghy u oogen:
En die u lestmaal zag,
Viel neêr-geboogen.

[p. 106]

 

2 Ghy houdt, in uw' geweldt,

 

Met strikken vast gebonden:

 

En 't hertje dat ghy knelt;

 

Dies bloeden noch zijn wonden.

 

Ach! blijft toch niet zoo straf;

 

Maar wilt u eens wenden,

 

En wast my af

 

In mijn ellenden;

 

Eer dat ik noch in 't graf

 

Mijn leeven ende'.

 

3 Wie zal uw' waarde lof

 

Op 't heerelijkst verhaalen,

 

Die niet in zoo veel stof

 

Verbijsteren zal en dwaalen?

 

Ik laat, o! braave Maagd,

 

Deeze last dan vaaren;

[p. 107]

 

Ik weet ghy draagt

 

Meer lof als Jaaren;

 

Maar wilt toch, jonge Maagd,

 

Uw' jeugt niet spaaren.

 

 

 

A. de Haas.