Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 43]

Naam-veersjes; Gezongen op de Naam-letters van Iuffrouvv P.P.D.H.

Toon: Tweede Carileen.

PRonkt nu mijn wereldtlijke zon,

Laat de min getuige; wantze kon,

U en mijn’ waarde lief,
En de pijn’ die zoo groot
Niet en scheen, als wel een minnaars doodt.
Timons hart’ Is verwart,

[p. 44]

 

Ja dat smart’ aan mijn grondt;

 

Ey! doet ghy Roozemond,

 

Naar dien ghy’ mijn gevry,

 

Prijze zy u Goddin,

 

In de zoete weder-min.

 

2 Een kus bid ik van u mondt,

 

Tot dat ik geneezen ben gezondt,

 

Eer de lust’ van mijn ziel,

 

Rees in rust’ uit de throon,

 

Soo de weeder-min en Goôn,

 

Een alleen’ zond beneên,

 

Door de reên’ daar ik zat,

 

En om uw' weêr-minne badt.

 

Hoo! Erigon’ wat een zon

 

Over ston’ mijn gemoedt,

 

Nu de weêr-liefd' smaakt zoo zoet?

[p. 45]

 

3 Daar schijnt weêr mijn zoete straal,

 

Tokkel-licht, verdrijfzel van mijn quaal,

 

Voeidt mijn meer’ dan de douw,

 

Die zoo teer’ needer schiet,

 

Als ghy op het Roosje ziet,

 

Dat op 't Velt’ wordt gestelt;

 

Want het heldt’ naar de aard,

 

Daar uw' kusjes vreugde baard.

 

Pigmalions’ spreidt u dons,

 

Nu voor ons’ als ik graas;

 

Want het Hondtje kust de Haas.

 

 

 

De Haas.