De Stijl 2 1921-1932

K.I.
Konstruktivistische Internationale beeldende Arbeidsgemeenschap

Konstruktivistisch:

Nieuwe beelding met door het tijdsbewustzijn gevorderde universeele uitdrukkingsmiddelen.

Logisch-verklaarbare toepassing dezer middelen.

In tegenstelling tot: alle overwegend-individualistische en sentimenteele kunstproduktie.

Konstruktief: verwezenlijking van praktische opgaven (inclusief alle problemen der nieuwe beelding) in den geest der moderne arbeidsmethoden.

In tegenstelling tot: alle, zich in de uitdrukking subjectief-begrenzende, improvisatie.

Internationaal:

Een zelfde streven, onder verschillende voorwaarden en gezichtspunten in de verschillende landen.

Beeldend:

Beelding, principieel slechts in verband met het reeële leven als een eenheid.

Beeldend: Wat in zijn consequenties het levensaspect, wezenlijk ombeeldt (Exclusief de ontdekking en toepassing van nieuwe materialen!). Elk voorwerp een vordering.

In tegenstelling tot: de toepassing van reeds verkregen resultaten, zonder nieuwe eischen te stellen; zonder nieuwe mogelijkheden te scheppen.

Arbeidsgemeenschap:

Economie onzer arbeidskracht (werkverdeeling).

Om de beeldende eischen, die het moderne leven stelt te kunnen realiseeren is het initiatief van den enkeling ontoereikend. Kollectieve samenwerking is praktisch noodwendig. (Organisatie-Methode).

Door de beeldende arbeid te organisieren wordt de deelname aan monumentale opgaven voor alle bevorderd. (Verbreeding van het scheppende arbeidsveld). Versterking der scheppende activiteit.

Slechts op deze grondslagen is het mogelijk een Internationale van scheppende krachten te vormen.

Naast de opgave reeds heden beeldende problemen in de praktijk op te lossen, bestreeft deze internationale aan de komende generatie de bruikbaarheid der reeële beelding voor haar leven te bewijzen, tegenover de onbruikbaarheid der overheerschend-individualistische kunstproduktie eener afstervende generatie.

(Losse produkten zijn voor ons nog slechts te verantwoorden in zooverre zij nieuwe mogelijkheden stellen, welke in het reeële leven nog niet verwerkelijkt werden).

Deze Internationale berust alzoo niet op gevoelsgronden (humanistische of dergelijke; ‘algemeene menschenliefde’) maar dankt haar ontstaan aan dezelfde elementaire amoralistische voorwaarden als wetenschap, techniek en handel: de noodzakelijkheid kollektief-beeldend inplaats van individueel-intuitief te reageeren.

Tot ontwikkeling en voltooiing onzer persoonlijkheid zijn wij (en allen) gedwongen de scheppende arbeid te organiseeren.

[p. 250]

Om deze Internationale ook als organisatie mogelijk te maken is directe aaneensluiting van alle gelijkdenkenden in alle landen noodzakelijk.

Men zende eventueele voorstellen en adhesie-betuigingen aan de Centrale le Berlijn.

Weimar, Sept. 1922

Voorloopig Bestuur:

Théo van Doesburg (Holland)	El Lissitsky (Rusland)
Hans Richter (Duitschland)	Karel Maes (Belgie)
Max Burcharɮ (Duitschland)

Centrale:

Berlin-Friedenau, Eschenstr. 7.

Tel. Rheingau 9978.