Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het Eerste Capittel.

1 De wijsheyt is uyt Godt. 10 De vruchten der vreese Godts. 13 De wijsheyt, ende de vreese Godts zijn altijt t’samen. 21 sy bedwingen den toorne des mans. 25 De wijsheyt is Godtsdienstigh. 28 ende is een vyant van alle geveynstheyt ende opgeblasentheyt.

1

ALle wijsheyt [is] van den Heere, ende is met hem in der eeuwigheyt.

2

Wie sal het zant der zee ende de droppelen des regens ende de dagen der eeuwe tellen?

3

Wie sal de hooghte des hemels, ende de breette der aerden, ende den afgront, ende de wijsheyt naspeuren?

4

De wijsheyt is eer dan alle dingen geschapen, ende het verstant der kloeckheyt is van der eeuwe af.

5

Het woort Godts die in de allerhooghste [plaetsen woont,] is de fonteyne der wijsheyt, ende hare wegen zijn eeuwige geboden.

6

Wien is de wortel der wijsheyt ontdeckt geweest? ende wie heeft hare kloecke wercken gekent?

7

Een is’er wijs, seer vreeselick, sittende op sijnen throon.

8

De Heere selve heeft haer geschapen, ende heeftse gesien, ende heeft haer getelt.

9

Ende heeftse uytgegoten over alle sijne wercken: sy is by alle vleesch na sijne gave, ende hy verleentse den genen die hem lief hebben.

10

De vreese des Heeren is eere, ende roem, ende vrolickheyt, ende een kroone der verheuginge.

11

De vreese des Heeren vermaeckt het herte, ende geeft vrolickheyt ende vreughde, ende een langh leven.

12

Die den Heere vreest dien sal het wel gaen in de laetste [dagen,] ende in den dagh sijns doots sal hy gezegent worden.

13

Het begin der wijsheyt is den Heere vreesen, ende sy is met den geloovigen t’samen geschapen in moeders lichaem.

14

By den menschen heeft sy een eeuwigh fondament geleght, ende by haer zaet sal sy worden vertrouwt.

15

De verzadinge der wijsheyt is den Heere vreesen, ende sy maecktse droncken van hare vruchten.

16

Haer geheel huys vervult sy met hare wellustigheden: ende hare schueren van haer gewas.

17

Ende beyde zijn ’t gaven Godts tot vrede.

18

De kroone der wijsheyt is den Heere vreesen, doende voort spruyten vrede ende volkomene gesontheyt: ende den roem verbreydet hem voor de gene die hem lief hebben.

19

De wijsheyt giet de wetenschap ende kennisse des verstants uyt als eenen plasregen, ende verhooght de heerlickheyt der gene die haer vast houden.

20

De wortel der wijsheyt is den Heere vreesen, ende hare tacken zijn een langh leven.

21

De vreese des Heeren verdrijft de misdaden, ende byblijvende keert sy toorne af.

22

Een toornigh man en sal niet konnen gerechtveerdight worden: want de hevigheyt sijns toorns is hem ten val.

23

Een lanckmoedigh man sal eenen tijt langh verdragen: ende ten laetsten sal hem de vrolickheyt vergelden.

24

Hy sal sijne woorden eenen tijt langh verbergen: maer de lippen van vele sullen sijn verstant verhalen.

25

In de schatten der wijsheyt zijn gelijckenissen der wetenschap, maer de Godtsdienstigheyt is den sondaer een grouwel.

26

Hebt ghy lust tot wijsheyt, soo bewaert de geboden, ende de Heere sal u deselve verleenen.

27

Want de vreese des Heeren is wijsheyt ende tucht: ende sijn welbehagen is geloove ende sachtmoedigheyt.

28

Als ghy behoeftigh zijt soo en mistrouwt de vreese des Heeren niet, ende en gaet niet tot hem met een dobbel herte.

29

En maeckt den geveynsden niet met monden der menschen: ende neemt acht op uwe lippen.

30

En verheft u selven niet, op dat ghy niet en vallet, ende schande en brenght over uwe ziele.

31

Want de Heere sal alle uwe verborgene dingen openbaren, ende u in ’t midden der vergaderinge ter neder werpen.

32

Om dat ghy tot de vreese des Heeren niet en zijt met waerheyt gekomen, ende uw’ herte vol is van bedrogh.

[kolom]