23
Doch ghy Ga naar margenoot53 zijt Christi, ende Christus Ga naar margenoot54 is Godts.
|
-
margenoot1
- D. als tot soodanige die door Godts Geest uytnemende verlicht zijn, ende in de kennisse seer toegenomen hebben. siet Galat. 6.1.
-
margenoot2
- D. als tot soodanige, in welcke het vleesch, of menschelicke genegentheden haer noch te veel openbaren, gelijck in de kinderen pleeght te geschieden, die de genegentheden meer volgen als de reden.
-
margenoot3
- D. die noch seer teer ende onwetende zijn in de leere Christi: ende hier mede verklaert hy het woort vleeschelicke, op dat het niet en soude genomen worden voor menschen die geheel vreemt zijn van den Geest Christi, gelijck het dickmael in de heylige Schrifture gebruyckt wort. Siet Rom. 8.8.
-
margenoot4
- D. met de eerste beginselen ende fondamenten der Christelicke leere, die met eenvoudige ende naeckte woorden voorgestelt worden. Gr. met melck gedrenckt.
-
margenoot5
- Dat is, de hoogere verklaringen der Christelicke leere, die met hooger woorden, ende diepsinniger redenen worden voorgestelt. Siet breeder Hebr. 5.12, etc.
-
margenoot6
- Dat is, gelijck de natuerlicke menschen plegen, het welck voor u onbetamelick is.
-
margenoot7
- D. noch door vleeschelicke ofte kinderlicke genegentheden ghedreven in ’t onderscheyden van uwe Leeraers.
-
margenoot8
- Dat is, door welcker dienst ende predikinge, Rom. 10.17.
-
margenoot9
- Nam. sijner dienaren, die hy sijne gaven verscheydelick uytdeelt. Siet 1.Cor. 12. vers 4, etc.
-
margenoot10
- D. den eersten gront der gemeynte door mijne predicatie geleght, gelijck hier na verklaert wort, vers 10.
-
margenoot11
- D. het gene ick begonnen hadde heeft hy door sijn leere gevoordert ende versterckt.
-
margenoot12
- Dat is, het woort dat uytwendigh van ons was gepredickt, in de herten der toehoorderen, krachtigh gemaeckt tot hare bekeeringe. Siet Ioan. 6. versen 44, 65. Actor. 11. vers 21. ende 16.14, etc.
-
margenoot13
- Te achten ofte te roemen: het welck alsoo niet en is te verstaen, als of Paulus de dienaers wilde veracht hebben, (want 1.Corinth. 4. vers 1. sal hy het tegendeel seggen) maer om dat niemant hem op de gaven der dienaren, wie sy oock zijn, alsoo en moet vergapen, dat hy haer de eere soude geven, die den oppersten Autheur van dit werck toekomt: alsoo het Godt is die haer stelt, die haer bequame gaven geeft, ende haren arbeyt krachtigh is in de herten der menschen, 1.Corinth. 3.5. ende 12.6. Galat. 3.5.
-
margenoot14
- D. arbeyden in een selve sake, ende tot een selve eynde, namelick om een selve leere des Euangeliums te verbreyden, ende de gemeynte Christi te stichten, hoewel met verscheydene gaven. Want hy spreeckt alhier noch van het ampt der trouwe Leeraers, gelijck als hy ende Apollos waren.
-
margenootf
- Psalm 62.13. Ierem. 17.10. ende 32.19. Matth. 16.27. Rom. 2.6. ende 14.12. 2.Corinth. 5.10. Galat. 6.5. Apoc. 2.23. ende 22.12.
-
margenoot15
- D. na dat hy hem in dit sijn ampt wel sal hebben gequeten, ende beneerstight, Matth. 25. vers 20, etc.
-
margenoot16
- Namelick, die dienaers van Godts woort zijn.
-
margenoot17
- Nam. die onder Godt aen den bouw der gemeynte mede arbeyden als instrumenten, die Godt heeft gelieft daer toe te gebruycken, hoewel het voornaemste werck van hem komt, ende de bequaemheyt deser instrumenten oock selfs van hem komt, 2.Cor. 3.5, 6.
-
margenoot18
- D. ghy als leden der gemeynte Godts zijt de gene aen wien desen arbeyt besteedt wort, gelijck aen een groot ackerwerck.
-
margenoot19
- Een ander gelijckenisse genomen van een groot gestichte, daer een groot meester het beleyt van heeft, ende daer hy sijne dienaers besigh aen houdt: welcke gelijckenisse hy daer na breeder uytleght ende toe-eygent.
-
margenoot20
- Namelick, door welcke ick tot een Apostel Christi ben geroepen, ende met welcke hy my tot nu toe in mijne bedieninge heeft by gestaen ende vergeselschapt. Waer mede hy alles wat hy is ende doet niet hemselven maer Gode toeschrijft.
-
margenoot21
- Dat is, als een recht, voorsichtigh, ende getrouw bouwmeester betaemt.
-
margenoot22
- Namelick, benevens de andere Apostelen in het eerste oprechten van de gemeynte Christi door de geheele werelt: ende ick als de eerste die uwe gemeynte hebbe opgerecht, Rom. 15. vers 20. Ephes. 2.20. Apoc. 21.14.
-
margenoot23
- Dit seght hy van de ordinarise dienaren die na de Apostelen in de opgerechte gemeynten zijn geroepen ende gestelt, ende op der Apostelen werck voort gingen, Rom. 15.20.
-
margenoot24
- Sommige verstaen dit van de persoonen die door de Leeraers op het fondament gebouwt worden, gelijck het woort werck alsoo genomen wort, 1.Cor. 9.1. Doch alsoo den Apostel hier seght een yegelick sie toe hoe hy daer op bouwt, ende niet, wie hy daer op bouwt, soo wort dit gemeynlick ende bequamelicker verstaen, dat de Apostel hier de Leeraers wil vermanen, datse toesien wat leere sy op het fondament, dat de Apostelen geleght hebben, voorstellen tot versterckinge ende vermeerderinge der opgerechtte gemeynten.
-
margenoot25
- Ofte, behalven het gene, Namelick, van my ende de andere Apostelen.
-
margenoot26
-
Christus wort het fondament der gemeynte genaemt, ofte ten aensien van hemselve, daer de saligheyt der gemeynte op steunt, om dat hy als waerachtigh Godt ende mensche ons de saligheyt heeft verworven, ende deselve door sijnen Geest toe-eygent, Matth. 16. vers 18. 1.Petr. 2.6. ofte, ten aensien van de leere, daer door wy tot hem als den eenigen Salighmaker worden gewesen ende gebracht, ende door ’t geloove in hem ontfangen gerechtigheyt, heyligheyt, ende het eeuwige leven. Op dese leere siet den Apostel alhier, ende verklaert dat wy in de leere des Euangeliums tot niemant anders en mogen worden gewesen, om saligheyt te vinden, dan tot sijnen persoon ende verdiensten. Siet Ioan. 14. vers 6. Actor. 4.12. Ephes. 2.20.
-
margenoot27
- Dat is, op dese leere van de saligheyt in Christo Iesu alleen te soecken.
-
margenoot28
- Dat is, stichtige leeringen, niet getrocken uyt menschelicke wijsheyt, maer uyt de rechte gronden van Godts woort, 2.Timoth. 1.13.
-
margenoot29
- Hier door worden verstaen, niet eenige ketterijen ofte valsche leeringen die het fondament om stooten, waer dooor de gemeynte Christi verleyt ofte gescheurt wort, want sulcke veroordeelt Godts woort als wercken des vleeschs die de menschen van de saligheyt berooven, Actor. 20.30. Galat. 5.20. 1.Timoth. 4. versen 1, 2, 3. maer eenige leeringen, dwalingen, ofte insettingen van minder gewichte, uyt menschelick vernuft voortgebracht die het fondament niet om en stooten, ofte eenige curieuse ende onnoodige disputen, die niet en stichten, ende opgepronckte wijsen van spreken buyten Godts woort, welcke de Apostel in dese vier eerste Capittelen doorgaens bestraft.
-
margenoot30
- Namelick, Leeraers. Want van die ende haer werck spreeckt hier de Apostel alleen.
-
margenootk
- Iesa. 8. vers 20. ende 48.10. Ierem. 23.29. 1.Petr. 1.7. ende 4.12.
-
margenoot32
- Dat is, de tijt: Ofte, het licht der waerheyt, Rom. 13.12, 13. Ephes. 5.13. 2.Petr. 1.19.
-
margenoot33
- Namelick, of het hout, hoy, stroo, ende stoppelen, dan of het gout, silver ende kostelicke steenen zijn.
-
margenoot34
- Door dit vyer en kan hier niet verstaen worden een vagevyer, waer door de menschen na dit leven van hare sonden souden gevaeght ofte gereynight worden, overmits door dit vyer, daer Paulus hier van spreeckt, niet alleen het werck dat vergaet ofte verbrant wort, maer oock dat blijft ende beloont wort, sal beproeft worden: maer wort verstaen ofte van het vyer des Heyligen Geests, die door het licht van Godts woort den vasten arbeyt ende trouwe leeringen der Leeraren metter tijt ontdeckt in de gemeynte Godts, ende die de onnoodige ofte curieuse leere onderscheyt, ende doet verdwijnen: niet anders dan het gout door het vyer van sijne onreynigheden wort gesuyvert, Psalm 12. vers 7. Ierem. 23.29. Ofte, het vyer van vervolginge, swarigheyt, ende versoeckinge, waer door de oprechte leere gelijck als beproeft wort, om datse alsdan ons eenen vasten troost geeft, het welck de andere niet doen en kan, Iacob. 1.2. 1.Petr. 1. versen 6, 7.
-
margenoot35
- D. leere door Godts woort vast ende bondigh geoordeelt wort, 1.Thess. 5. vers 21.
-
margenoot36
- Namelick, ten uytersten daghe, uyt genade, oock in het bysonder over dit zijn werck, Dan. 12.3. 1.Corinth. 15. versen 41, 42.
-
margenoot37
- Dat is, soo yemants leeringe na gedane beproevinge uyt Godts woort sal verdwijnen ende ydel geacht worden.
-
margenoot39
- Namelick, om dat hy in sijne leere het fondament noch vast heeft behouden.
-
margenoot40
- Dat is, beswaerlick, gelijck als yemant hemselven uyt den brant behoudt, daer in alles latende wat hy heeft, Iude vers 23.
-
margenootl
- 1.Corinth. 6.19. 2.Corinth. 6. vers 16. Hebr. 3.6. 1.Petr. 2.5.
-
margenoot41
- Namelick, die in Christum gelooft, 1.Petr. cap. 2. vers 5. Siet Ephes. cap. 2. vers 21.
-
margenoot42
- Dat is, soo yemant de gemeynte Godts door leeringen der menschelicker wijsheyt, ofte door bysonder aenhangen aen desen ofte geenen Leeraer, verdeelt ofte scheurt.
-
margenoot46
- Namelick, na het oordeel van de wereltwijse, wanneer hy de kennisse van Christi kruys ende nederigheyt voor sijne hooghste wijsheyt houdt, die de werelt houdt voor dwaesheyt. Siet 1.Corinth. cap. 1. versen 21, 22, 23, 24.
-
margenoot47
- Namelick, in Gode ende in de saken sijner saligheyt.
-
margenoot48
- Dat is, hy verwerret hare wereltsche ende listige raetslagen tegen Godt ende de vrome, alsoo dat sy selve daer door vergaen.
-
margenoot49
- Dat is, wereltwijse, als voren. De text Psalm 94.11. heeft menschen, namelick, die op hare wijsheyt steunen.
-
margenoot50
- Dat is, hare wijsheyt te vergeefs in het werck stellen tegen Godts wijsheyt.
-
margenoot51
- D. en vergape hem niet, noch en vertrouwe op geen menschelicke wijsheyt.
-
margenoot52
- D. van Godt tot den dienst van uwe saligheyt geschickt ende verordineert: selfs de voornaemste onder de Leeraers en zijn niet voor haer selven, maer voor de gemeynte. Ende daerom moeten sy alles richten niet tot haer eygen eere, maer tot de eere Christi, ende uwe saligheyt.
-
margenoot53
- Namelick, lichaem ofte bruyt, als uwes Hoofts.
-
margenoot54
- Namelick, des Vaders welgeliefde Sone, ende Gesante, om ons tot de eeuwige erve met hem te brengen. Siet 1.Cor. 11.3. ende 15.27, 28.
|