Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments
(1657)–Anoniem Statenbijbel– AuteursrechtvrijIona van Godt gesonden zijnde om te prediken binnen Nineve, vlucht na Tharsis, vers 1, etc. wort op zee van Godt vervolght met een groot onweder, ende door ’t lot ontdeckt, 4. ende van ’t scheepsvolck, op sijnen eygenen raet, ten laetsten geworpen in de zee, ende het onweder daer mede gestilt, 12. Godt beschickt eenen grooten visch, die Iona inslockt, in wiens buyck hy blijft drie dagen ende drie nachten, 17. | |
1Ga naar margenoot1 ENDE ’t woort des HEEREN geschiedde tot Ga naar margenoot2 Iona, den sone van Amitthai, seggende: | |
2Maeckt u op, gaet nae de Ga naar margenoota groote stadt Ga naar margenoot3 Nineve, ende Ga naar margenoot4 predickt tegen haer: Ga naar margenoot5 want Ga naar margenoot6 haerlieder boosheyt is Ga naar margenoot7 opgeklommen voor mijn aengesichte. | |
3Maer Iona maeckte sich op om te Ga naar margenoot8 vluchten na Ga naar margenoot9 Tharsis, van het aengesichte des Ga naar margenoot10 HEEREN: ende hy quam af te Ga naar margenoot11 Iapho, ende vondt een schip gaende na Tharsis, ende hy gaf de vracht Ga naar margenoot12 daer van, ende gingh neder in het selve, om met Ga naar margenoot13 haerlieden te gaen na Tharsis, van het aengesichte des HEEREN. | |
4Maer de HEERE Ga naar margenoot14 wierp eenen grooten wint op de zee: ende daer wert een groote storm in de zee: soo dat het schip Ga naar margenoot15 dachte te breken. | |
5Doe vreesden de Ga naar margenoot16 zee-lieden, ende riepen een yegelick tot Ga naar margenoot17 sijnen Godt, ende wierden de Ga naar margenoot18 vaten, die in het schip waren, in de zee, om [het] van de selve te Ga naar margenoot19 verlichten: maer Iona was neder gegaen aen de Ga naar margenoot20 zijden van ’t schip, ende lagh neder ende was met eenen diepen Ga naar margenoot21 slaep bevangen. | |
6Ende de Ga naar margenoot22 Opper-schipper naderde [kolom] tot hem, ende seyde tot hem, Ga naar margenoot23 Wat is u, ghy hart-slapende? staet op, roept tot uwen Godt, misschien sal die Godt aen ons Ga naar margenoot24 gedencken, dat wy niet en vergaen. | |
7Voorts seyden sy, een yeder tot sijnen metgeselle; Komet, ende laett ons loten werpen, op dat wy mogen weten, Ga naar margenoot25 om wiens wille ons dit Ga naar margenoot26 quaet [overkomt:] alsoo wierpen sy loten, ende het lot Ga naar margenoot27 viel op Iona. | |
8Doe seyden sy tot hem; Verklaert ons nu, Ga naar margenoot28 om wiens wille ons dit quaet [overkomt:] wat is u Ga naar margenoot29 werck, ende van waer komt ghy? welck is u lant? ende van welcken volcke zijt ghy? | |
9Ende hy seyde tot hen, Ick ben een Ga naar margenoot30 Hebreer: ende ick vreese den HEERE, den Godt Ga naar margenoot31 des hemels, die de Ga naar margenoot32 zee ende het Ga naar margenoot33 drooge gemaeckt heeft. | |
10Doe vreesden die mannen [met] groote vreese, ende seyden tot hem, Ga naar margenoot34 Wat hebt ghy dit gedaen? want de mannen wisten, dat hy van des HEEREN Ga naar margenoot35 aengesichte vloodt, want hy hadde het hen te kennen gegeven. | |
11Voorts seyden sy tot hem, Wat sullen wy u doen, op dat de zee stille worde Ga naar margenoot36 van ons? want de zee Ga naar margenoot37 wert hoe langer hoe onstuymiger. | |
12Ende hy seyde tot hen; Nemet my op, ende werpet my in de zee, soo sal de zee stille worden van u-lieden: want ick Ga naar margenoot38 weet dat dese groote storm u-lieden om mijnent wille over [komt.] | |
13Maer de mannen Ga naar margenoot39 roeyden, om [het schip] weder te brengen aen het Ga naar margenoot40 drooge, doch sy en konden niet: want de zee Ga naar margenoot41 wert hoe langer hoe onstuymiger tegen hen. | |
14Doe riepen sy tot den HEERE ende seyden; Och HEERE, en laet ons doch niet vergaen om deses mans Ga naar margenoot42 ziele, ende en Ga naar margenoot43 leght geen onschuldigh bloet op ons: want ghy, HEERE, hebt gedaen, gelijck als ’t u heeft behaeght. | |
[Folio 116v]
| |
15Ende sy namen Iona op, ende wierpen hem in de zee: Doe stont de zee [stille] van hare verbolgentheyt. | |
16Dies vreesden de mannen den HEERE [met] groote vreese: ende sy Ga naar margenoot44 slachteden den HEERE slacht-offer, ende Ga naar margenoot45 beloofden geloften. | |
17De HEERE nu Ga naar margenoot46 beschickte eenen Ga naar margenoot47 grooten visch Ga naar margenoot48 om Iona in te slocken: ende Iona was in des vissches Ga naar margenoot49 ingewandt, Ga naar margenootb drie dagen ende drie nachten. |
|