Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het xlv. Capittel.

Baruch over dese Prophetien weemoedigh ende kleynhertigh zijnde, wort van Godt door den Propheet daer over berispt, ende getroost.

1

HEt woort, dat de Propheet Ieremia gesproken heeft tot Baruch, den sone van Nerija: als hy ¹ die woorden uyt den mont van Ieremia in een boeck schreef; in den ² vierden jare Iojakims, des soons Iosia, des Koninghs van Iuda, seggende:

1 Siet bov. c. 36. versen 2, 4. etc.

2 Hier blijckt klaerlijck, dat in ’t stellen ende vergaderen deser Prophetien de order des tijts niet over al gevolght en is. Vergel. bov. 35. op vers 1. ende alsoo in ’t volgende cap. etc.

2

Alsoo seyt de HEERE, de Godt Israëls, van u, O Baruch.

3

Ghy seght, ³ Wee nu my; want de HEERE heeft ⁴ droeffenisse tot mijne smerte gedaen: Ick ben moede van mijn suchten, ende en vinde geene ruste.

3 Uyt het volgende antwoort kan men afnemen dat Baruch, als een Godtsaligh man, alle dese Prophetien van de verwoestinge Ierusalems ende des gantschen lants, etc. geloovende, daer over seer bedroeft ende benauwt is geweest, doch ondertusschen, uyt menschelicke swackheyt, te seer bevreest ende bekommert over den staet van het Ioodsche volck in het gemeyn ende voor sijn eygen persoon in ’t bysonder, waer over hy van Godt berispt, ende niet te min getroost wort.

4 Want der vromen waren weynigh, de boosheyt hadde de overhant, ende de tegenwoordige elenden waren schricklick, maer de toekomende noch veel meer.

4

Soo sult ghy tot hem seggen: Soo seyt de HEERE; Siet, dat ick gebouwt hebbe, ⁵ breeck ick af, ende dat ick geplant hebbe, ruck ick uyt; selfs dit gantsche lant.

5 D. ick gae het af breken, ick sal ’t haest doen: alsoo in ’t volgende.

5

Ende soudt ghy u ⁶ groote dingen soecken? en soecktse niet: want siet ick brenge een ⁷ quaet over ⁸ allen vleesche, spreeckt de HEERE; maer ick sal u uwe ⁹ ziele tot eenen ^a buyt geven, in alle plaetsen, daer ghy sult henen trecken.

6 D. eenen gerusten voorspoedigen, ende floreerenden staet voor ’t Ioodsche volck, ende voor u selven, begeeren?

7 Der straffe.

8 D. eene gemeene elende, over allerley stants-menschen. siet Genes. 6. op vers 12.

9 D. u leven, als bov. 21.9. Als of Godt seyde, Laet u mijne genade, met dese weldaet genoegh wesen, dat ghy, als in eenen gemeenen zuntvloet, behouden wort.

a Ierem. 21.9. ende 38.2. ende 39.18