Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm Cxxxvij.

Een bedroefde klaghte der Ioden in Babel, over het schampen en spotten harer vyanden, die van hen vrolicke liedekens eyschten: hare bestendige hope tot Godt, mitsgaders een vloeck over Edom ende Babel.

1

¹ AEn de ² rivieren van ³ Babel, ⁴ daer saten wy, oock weenden wy, als wy gedachten ⁵ aen Zion.

1 Dit zijn de woorden der Priesteren ende der Levitische Sangers, welcker ampt was Godt te loven met musijck-instrumenten, als te sien is 1.Chron. 25. Ia het schijnt dat de Leviten desen Psalm gemaeckt hebben.

2 In het lant van Babylonien zijn veel rivieren, waer onder de Tigris ende Euphrates de voornaemste zijn.

3 Of, Babylon, de voornaemste stadt van Chaldea, of Sinear, daer Nimrod geregeert heeft, Genes. 10. vers 10. siet de aenteeck. aldaer. Hierom wort Babel of Babylonien genoemt het lant Nimrods, Mich. 5. vers 5. Siet voorder van den name Babels Genes. 11.9. ende de aenteeckeninge aldaer. Maer onder den name van Babel moet men hier verstaen de verscheydene lantschappen onder de Monarchie van Babylonia gehoorende.

4 D. daer woonden wy, buyten ons vaderlant verbannen ende vreemt zijnde, in groote droeffenisse.

5 T.w. aen de destructie der stadt ende des tempels van Ierusalem.

2

Wy hebben onse harpen ⁶ gehangen ⁷ aen de wilgen ⁸ die daer inne zijn.[kolom]

6 Alsoo betuygende, dat wy meer tot treuren, dan tot spelen of singen oorsake hadden, ende geneyght waren.

7 Die geern aen den kant der rivieren ende wateren wassen.

8 Hebr. in het midden van haer, T.w. van Babel, of Babylonien. Hy wil seggen, wy hebben onse musijck-instrumenten daer gelaten, ja soo veel als teenemael verlaten, als geenen lust hebbende om deselve meer te gebruycken: Immers en hebben wy geen heylige liederen willen singen noch spelen ter begeerte der godtlooser Babyloniers, die ons gevangelick hadden wech gevoert.

3

Als aldaer die ons gevangen hielden, ⁹ de woorden eenes liedts ¹⁰ van ons begeerden: ende sy ^{a 11} die ¹² ons over hoop geworpen hadden, ¹³ vreught: [seggende,] Singht ons [een] ¹⁴ van de liederen Zions.

9 D. een liedt: Alsoo staet’er, woorden van wonderen, Psalm 145.5. Dat is, wonderen.

10 T.w. spotswijse, ende ons hoonende.

a Psalm 79.1.

11 Anders, die ons berooft hadden.

12 D. onse huysen. Anders, van onse opgehangene, (te weten, harpen) eyschten sy vreughde.

13 De reden soude aldus volder zijn, Sy begeerden van ons woorden der vreught. D. dat wy souden vrolick zijn.

14 T.w. van die Liederen, of Psalmen, die men in den tempel pleeght te singen ende te spelen ter eere Godts.

4

¹⁵ [Wy seyden] Hoe souden wy ¹⁶ een liedt des HEEREN singen ¹⁷ in een vreemt lant?

15 Dit is de antwoorde des volcks van Israël, op het versoeck van de Babyloniers, gevende reden waerom sy weygerden eenigh liedt des Heeren te singen.

16 Dat is, liederen, die men gewoon is ter eere Godes te singen, niet tot lust der gener die van den waren Godtsdienst vreemt zijn.

17 T.w. onder de vyanden der Kercke Godes, die gewoon zijn den name Godes te lasteren. Hebr. in ’t lant eenes vreemden, D. der vreemdelingen.

5

¹⁸ Indien ick u vergete, O Ierusalem, soo vergete mijne rechter hant [haer selfs.]

18 De sin is, wy sullen ons singen en spelen sparen, tot dat de tijt komt, dat Ierusalem herbouwt worde, ende wy wederom in ons lant komen, gelijck ghy, Heere, ons dat belooft hebt, dan sullen wy met onse herten, stemmen, ende instrumenten vrolick singen, ende u prijsen. Anders: Soo mijne rechter hant [u] vergeten sal, verswijgende de imprecatie. Anders, soo vergete mijne rechter hant [hare konste van spelen.]

6

¹⁹ Mijne tonge kleve aen mijn gehemelte, soo ick aen u niet en gedencke, ²⁰ soo ick Ierusalem niet en verheffe boven het hooghste mijner blijdtschap.

19 T.w. met dewelcke ick gewoon ben mijnen Godt lofsangen te singen, D. soo moet ick sprakeloos zijn, als Iob 29.10. siet oock Psalm 22. op vers 16.

20 D. soo ick den welstant van Ierusalem ende der Kercke Godes, niet en houde ende achte voor mijne hooghste vreught ende blijdtschap. Voorts, hooghste, Hebr. Hooft, ’t welck oock voor het hooghste ofte principaelste gebruyckt wort, Exod. 30.23. siet d’aent. aldaer.

7

HEERE, ^{b 21} gedenckt aen de kinderen Edoms, aen ²² den dagh Ierusalems, die daer ²³ seyden, ²⁴ Ontblootse, Ontblootse ²⁵ tot haer fondament toe.

b Ierem. 49.7. Ezech. 25.12.

21 Te weten, om haer te straffen. De kinderen Edoms, D. de Edomiten zijn altijt vyanden der Israëliten geweest, ende sy waren de Babyloniers bygevallen, doe Ierusalem verdestrueert wert, Ezech. cap. 25. vers 12.

22 T.w. den dagh der verwoestinge Ierusalems. Dagh, voor dagh der elende, staet oock Psalm 37.13. Ezech. 30.9. Hose. 1.11, etc.

23 T.w. tot de Babyloniers.

24 T.w. de stadt, ende de huysen die daer in staen, deselve verstoorende ende afbrekende tot de fondamenten toe. De Edomiten vyanden zijnde der Israëliten, gunden hen wel dese verwoestinge Ierusalems, ja sy hielpense bevoorderen, soo veel als sy konden. Dit wort hen verweten, Obad. versen 12, 13, 14, etc.

25 Hebr. tot het fondament in haer, Dat is, soo lange als’er eenigh fondament in of aen haer is.

8

²⁶ O dochter Babels, ²⁷ die verwoest sult worden, ^{c 28} welgeluckigh sal hy zijn, die u uwe misdaet vergelden sal, die ghy aen ons ²⁹ misdaen hebt.

26 D. ghy Babylonische natie, als Psalm 9.15. Ierem. 51.33. Of, ghy inwoonders van Babylonien. Siet d’aenteeck. Cant. 2. op vers 2.

27 Hebr. ghy verwoestede, D. die soo sekerlick sult verwoest werden, als of het nu alreeds geschiet ware, dewijle Godt over u sulcks besloten heeft. Ofte, verwoestede, D. die weerdigh zijt, ende wel verdient hebt, dat ghy soudt verwoest worden, als Psalm 18.4. Ick riep den gepresenen Heere aen, Dat is, dien Heere, die prijsens weerdigh is.

c Ierem. 50.15, 29. Apocal. 18.16.

28 Hy wil seggen, dat een yeder den verstoorder van Babel, geluck wenschen, ende grootelicks bedancken sal, dat hy de Babyloniers vergolden heeft, ’t gene dat sy welverdient hadden. siet Iesa. cap. 13. Ier. capp. 50. 51.

29 Of, vergolden hebt. Het Hebreeusch woort wert genomen voor weldoen, ende voor quaet doen.

9

Welgeluckigh sal hy zijn, ³⁰ die uwe kinderkens grijpen, ende aen de steenrotze ³¹ verpletteren sal.

30 D. die de gestrenge oordeelen Godes over u sal oeffenen, van wegen uwe grouwelicke misdaden. siet Iesa. 13.16. ende d’aenteeck. Psalm 8.5.

31 Namelick alsoo, dat de stucken als gruys verstroyt worden.