Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



Psalm Cxxxv.
De dienaren des Heeren worden vermaent Godt te loven voor sijne goedertierenheyt die hy Israël bewesen heeft, als oock ten aensien sijner almachtigheyt, met een tegenstellinge van de ydelheyt der afgoden, ende der gener diese maken, ende op deselve vertrouwen.
1 Ga naar margenoot1 HAlelu-Iah. Prijst den name des HEEREN, prijst [hem] ghy knechten des HEEREN.
2 Die ghy Ga naar margenoot2 staet Ga naar margenoot3 in het Huys des HEEREN, Ga naar margenoot4 in de voorhoven des Huyses onses Godts.
3 Looft den HEERE, want de HEERE is goet: psalmsinght sijnen name, want Ga naar margenoot5 hy is lieflick.[kolom]
4 Want de HEERE heeft sich Ga naar margenoot6 Iacob verkoren: Ga naar margenoot7 Israël Ga naar margenoota tot sijn eygendom.
5 Want ick weet dat de HEERE groot is: ende dat onse Heere Ga naar margenoot8 boven alle Ga naar margenoot9 goden is.
6 Al wat den HEERE behaeght, doet hy, in de hemelen, ende op de aerde, in de zeen, ende alle afgronden.
7 Hy Ga naar margenootb doet dampen opklimmen Ga naar margenoot10 van het eynde der aerde: Ga naar margenoot11 Hy maeckt de blicksemen Ga naar margenoot12 met den regen: Hy brenght den wint Ga naar margenoot13 uyt sijne schatkameren voort.
8 Ga naar margenootc Die d’eerstgeborene Ga naar margenoot14 van Egypten sloegh, Ga naar margenoot15 van den mensche aen tot het vee toe.
9 Ga naar margenootd Hy sondt teeckenen ende wonderen in het midden van u, O Egypten: tegen Pharao, ende tegen alle sijne knechten.
10 Die Ga naar margenoot16 vele Ga naar margenoote volcken sloegh: ende machtige Koningen doodde:
11 Sihon den Koningh der Amoriten, ende Ga naar margenoot17 Og den Koningh van Basan: ende Ga naar margenoot18 alle de Koninckrijcken van Canaan.
12 Ende Ga naar margenootf hy gaf haer lant ten erve, ten erve aen sijn volck Israël.
13 O HEERE, uwen name Ga naar margenoot19 is in eeuwigheyt: HEERE, Ga naar margenoot20 Ga naar margenootg uwe gedachtenisse is van geslachte tot geslachte.
14 Ga naar margenooth Want Ga naar margenoot21 de HEERE sal sijn volck Ga naar margenoot22 richten, ende Ga naar margenoot23 ’t sal hem berouwen over sijne knechten.
15 Ga naar margenooti De Ga naar margenoot24 afgoden der Heydenen Ga naar margenoot25 zijn silver ende gout: een werck van menschen handen.
16 Sy hebben eenen mont, maer en spreken niet: sy hebben oogen, maer en sien niet.
17 Ooren hebben sy, maer en hooren niet: Ga naar margenoot26 oock en is’er geen adem in haren mont.
18 Dat diese maken, hen gelijck worden, [ende] al wie op haer vertrouwt.
19 Ga naar margenoot27 Ghy huys Israëls, lovet den HEERE: Ga naar margenoot28 Ghy huys Aarons lovet den HEERE.
20 Ghy huys van Levi, lovet den HEERE: ghy die den HEERE vreest, lovet den HEERE.
21 Gelooft zy de HEERE uyt Zion, die te Ierusalem woont, Halelu-Iah.	margenoot1 Siet d’aenteeck. Psal. 104. op vers 35. ende 106. op vers 1. margenoot2 D. dient. Siet Psalm 134. op vers 1. en Deut. 1. op vers 38. margenoot3 D. in den tabernakel, of, in den tempel. Hy spreeckt de Priesters, ende Leviten, ofte oock het volck aen. margenoot4 Aldus spreeckt hy, om datter twee voorhoven waren, d’een voor de Priesters ende Leviten, d’ander voor het volck, 2.Chron. 4. vers 9. margenoot5 Anders, het is lieflick, T.w. dat men hem psalmsinght, Psalm 147.1. margenoot6 T.w. Iacob, ende sijne nakomelingen. siet Exod. 19.5. margenoot7 D. Israël ende sijne nakomelingen. margenoota Exod. 19.5. Deuter. 7.6. Tit. 2.14. 1.Petr. 2.9. margenoot8 Of, meer dan. margenoot9 D. afgoden, die de Heydenen haer selven verdichten. margenootb Ierem. 10.13. ende 51.16. margenoot10 D. van de zee, die aen het eynde der aerde is. margenoot11 D. hy maeckt dat het te gelijcke blicksemt ende regent, onaengesien dat water ende vyer van contrarie nature zijn. margenoot12 Of, by, of, nevens, of, tot den regen. margenoot13 In dewelcke hy de winden, als sijne schatten, besloten houdt, als Iob 38. vers 22. margenootc Exod. 12.12, 29. Psalm 78.51. margenoot14 Of, der Egyptenaren. margenoot15 D. soo den mensche, als het vee. margenootd Leest de historien Exodi, te weten, de Capp. 7. 8. 9. 10. 14. margenoot16 Ofte, groote. margenoote Iosu. cap. 12. margenoot17 Een reuse, die eene yseren beddestede hadde, negen cubiten langh, ende viere breedt, Num. cap. 21. versen 33, 35. Deut. 3.11. margenoot18 Zijnde in getale een en dertigh, als te lesen is Iosu. c. 12. versen 9, ..... 24. margenootf Psalm 78.55. margenoot19 D. duert. Ende alsoo stracks wederom. margenoot20 D. ’t bewijs ende blijck der weldaden die ghy u volck doet, duert altoos. margenootg Psalm 102.13. margenooth Deut. 32.36. margenoot21 Als of hy seyde, Of schoon Godt de Heere sijn volck, van wegen hare sonden, somtijts swaerlick is kastijdende, alsoo dat het schijnt, dat sijne goedertierenheyt niet altoos op haer en blijft: Nochtans na dat hyse eenen tijt langh sal gekastijt hebben, soo sal het hem berouwen, ende hy salse uyt de handen harer vyanden verlossen. margenoot22 Siet Genes. cap. 15. d’aenteeckeninge op vers 14. margenoot23 D. sijn toornigh gemoedt sal veranderen in een vriendelick gemoedt. ’t Is een menschelicke maniere van spreken. siet Genes. 6.6. margenooti Psalm 115.4, etc. margenoot24 Hebr. de smerten. siet d’aenteeckeninge 1.Sam. 31. op vers 9. margenoot25 D. sy zijn van silver ende gout. Dit vers, ende eenige der naestvolgende, staen oock Psalm 115. siet d’aenteeckeninge aldaer. margenoot26 Anders, oock en is’er geen wesen des adems in haren mont. margenoot27 Ofte, ghy van den huyse Israëls. margenoot28 Ofte, ghy van den huyse Aarons, etc.

Vorige Volgende