|
| |
| |
| |
David vermaent ende verweckt hemselven om Godt te loven voor de menighvuldige genaden soo aen hem, als aen de gantsche gemeynte bewesen, welcke hy in sijn woort, als in sijne wercken, dede blijcken; vermanende dieshalven alle creaturen dat sy Godt met hem souden loven en prijsen.
| |
1
[EEn Psalm] Davids. Looft den HEERE mijne ziele: ende Ga naar margenoot1 al wat binnen in my is sijnen heyligen name.
| |
2
Looft den HEERE mijne ziele, ende Ga naar margenoot2 en vergetet geene van sijne weldaden.
| |
3
Die al uwe ongerechtigheyt vergeeft, die alle uwe Ga naar margenoot3 kranckheden geneest.
| |
4
Die u leven verlost Ga naar margenoot4 van ’t verderf: die u kroont met goedertierenheyt ende barmhertigheden.
| |
5
Die Ga naar margenoot5 uwen mont verzadight met het goede: Ga naar margenoot6 uwe jeught vernieuwt als eenes arents.
| |
6
De HEERE Ga naar margenoot7 doet gerechtigheyt Ga naar margenoot8 ende gerichten, allen den genen die onderdruckt worden.
| |
7
Hy heeft Mosi Ga naar margenoot9 sijne wegen bekent gemaeckt, den kinderen Israëls sijne daden.
| |
8
Ga naar margenoota Barmhertigh ende genadigh is de HEERE, lanckmoedigh, ende groot van goedertierenheyt.
| |
9
Ga naar margenootb Hy en sal niet altoos twisten, noch eeuwighlick Ga naar margenoot10 [den toorn] behouden.
| |
10
Hy Ga naar margenoot11 en doet ons niet na onse sonden: ende en vergeldt ons niet na onse ongerechtigheden.
| |
11
Want Ga naar margenoot12 soo hooge de hemel is boven de aerde, is sijne goedertierenheyt geweldigh over de gene die hem vreesen.
| |
12
Soo verre Ga naar margenoot13 het Oosten is van het Westen: soo verre doet hy onse overtredingen van ons.
| |
13
Gelijck hem een vader ontfermt over de kinderen: ontfermt hem de HEERE over de gene, die hem vreesen.
| |
14
Want Ga naar margenoot14 hy weet wat maecksel dat wy zijn, gedachtigh zijnde Ga naar margenoot15 dat wy stof zijn.
| |
15
De Ga naar margenootc dagen des menschen, zijn als Ga naar margenoot16 het gras; Ga naar margenootd gelijck een bloeme des velts, alsoo bloeyt hy.
| |
16
Als de wint daer over gegaen is, soo en is sy niet [meer,] ende Ga naar margenoot17 hare plaetse en kentse niet meer.
| |
17
Maer de goedertierenheyt des HEEREN is van eeuwigheyt ende tot eeuwigheyt over de gene die hem vreesen, ende Ga naar margenoot18 sijne gerechtigheyt aen kints kinderen.
| |
18
Aen Ga naar margenoote de gene die sijn verbont houden, ende die aen sijne bevelen dencken, om die te doen.
| |
19
De HEERE heeft sijnen throon in de hemelen bevestight, ende sijn Koninckrijcke heerscht over alles.
| |
20
Lovet den HEERE sijne Engelen, Ga naar margenoot19 ghy krachtige helden, die sijn woort doet, Ga naar margenoot20 gehoorsamende Ga naar margenoot21 de stemme sijnes woorts.
| |
21
Lovet den HEERE Ga naar margenootf alle sijne heyrscharen, ghy Ga naar margenoot22 sijne dienaers die sijn welbehagen doet.
| |
22
Lovet den HEERE alle sijne wercken, aen alle plaetsen sijner heerschappije: Looft den HEERE mijne ziele.
| |
| |
|
-
margenoot1
- D. alle mijne gedachten, ende innerlicke bewegingen, lusten, ende begeerten, ende alles wat in mijn vermogen is.
-
margenoot2
- Hebr. en vergeet niet alle sijne weldaden.
-
margenoot3
- D. elenden, aen der ziele ende aen den lichame. Alsoo oock Exod. c. 15. vers 26. Deuter. 28.59, 61. Ps. 41.5. ende 147. vers 3. Iesa. 33.24. Siet de aenteeck. Psalm 30. op vers 3.
-
margenoot4
- D. van den doot ende het graf, of, van den uytersten noot ende benauwtheyt.
-
margenoot5
- D. die u met alle nootdruft rijckelick versorght. Hebr. uwen çieraet. Alsoo wort de mont genoemt: gelijck elders de tonge de eere genoemt wort.
-
margenoot6
- D. Godt geeft u, selfs in uwen ouderdom, kloeckheyt ende frisheyt, gelijck de arenden een stercke nature hebben, ende tot seer grooten ouderdom komen, (Siet Iesa. 40.31.) ende dan eyndelick sterven, niet door dien haer de kracht vergaet van wegen den grooten ouderdom, maer sy sterven van honger, als het opperste deel des becks over het onderste gewassen is, soo dat sy niet eten en kunnen.
-
margenoot8
- Hebr. ende rechten, ofte, oordeelen: Dat is, alle manieren van justitie, ofte, de hooghste gerechtigheyt. Alsoo oock Proverb. 9.1. wort wijsdommen gestelt, voor opperste wijsheyt.
-
margenoot9
- T.w. in dewelcke hy ende het volck van Israël wandelen souden, als Exod. c. 18. vers 20. Psalm 25.4, 5.
-
margenoota
- Exod. 34.6. Numer. 14.18. Deuter. 5.10. Nehem. 9.17. Psalm 86.15. ende 145.8. Ierem. 32.18.
-
margenoot10
- Dusdanige onvolmaeckte redenen zijn oock elders: als Psalm 109. vers 21. Nahum 1.2. Siet d’aenteeckeninge op 2.Sam. 8.4.
-
margenoot11
- Dat is, en straft, of hy en handelt met ons niet na onse sonden.
-
margenoot12
- Hebr. gelijck de hooghte des hemels is boven de aerde: soo sterck is sijne goedertierenheyt.
-
margenoot13
- Hebr. de opgangh van den ondergangh: ofte, van den avont-tijt.
-
margenoot14
- Hebr. hy kent onse formeeringe. De Propheet wil seggen, de Heere weet hoe swack dat wy zijn, ende hoe haest dat het met ons gedaen is. Siet Psalm 78.39.
-
margenootd
- Psalm 90. versen 5, 6. Iob 14.1, 2. Iacob. 1.10, 11. 1.Petr. 1.24.
-
margenoot17
- Als of hy seyde: De bloeme, na dat sy afgesneden ende verwelckt is, soo en kentse niet meer, noch en kan niet toonen de plaetse daerse gewassen is: alsoo en blijft’er oock niet overigh van de menschen: Soo dat men selfs niet weten kan, dat sy oyt, ofte, waer sy oyt gestaen hebben, Iob 7.10.
-
margenoot18
- D. sijne trouwe ende waerheyt, haer houdende ende doende het gene dat hyse uyt genade belooft heeft. Alsoo oock Psalm 31.2.
-
margenoot20
- Dat is, soo haest als ghy hoort ende verneemt wat dat hy seyt, ende wat sijnen wille is.
-
margenootf
- Genes. 32.2. 1.Reg. 22.19. Ephes. 3.10. Coloss. 1.16.
-
margenoot22
- De Engelen worden Godes Dienaren genoemt, Psalm 104.4. Dan. 7. vers 10. Desen tijtel wort oock den menschen gegeven, Iesa. 61.6.
|
Auteursrechtvrij