Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm Lxxxvij.

De Propheet spreeckt in desen Psalm van de heerlickheyt der gemeynte Godes: mitsgaders van den aenwas, ende uytbreydinge der selver onder de Heydenen door de komste Christi.

1

¹ EEn Psalm, een Liedt voor de kinderen van Korah. ² Sijn grontslagh is op de bergen der heyligheyt.

1 Siet Psalm 48. vers 1.

2 T.w. des tempels, die getimmert was op den bergh Moria, daer de bergh Zion aen lagh, 2.Chron. 3.1. Eenige verstaen door het woort [sijnen] desen Psalm, wiens gront, ofte argument, is te spreken van de Kercke Christi, die in den tempel t’samen quam, om den Heere te loven.

2

De HEERE bemint de poorten Zions boven alle wooningen ³ Iacobs.

3 Dat is, der Israëliten.

3

Seer heerlicke dingen worden ⁴ van u gesproken, ⁵ O stadt Godes, ⁶ Sela!

4 D. u aengaende. And. in u. Siet Ies. capp. 40. 41. 42. Siet oock Iob 27. op vers 11.

5 D. Ierusalem, welcke stadt Godt sich toegeheylight heeft, om aldaer sijnen dienst op te rechten, ende gelijck als sijne wooninge aldaer te nemen. Wat voor heerlicke dingen van dese stadt gesproken werden, siet Iesa. capp. 54. 60. 62. 65. Apocal. capp. 21. 22. ende hier het volgende vers, daer Godt selfs van de Kercke spreeckt.

6 Siet Psalm 3.3.

4

Ick sal ⁷ Rahab ende Babel ⁸ vermelden, onder de gene die my kennen: Siet ⁹ de Philistijn, ende ⁹ de Tyrier, met ¹⁰ den Moor, ¹¹ dese is aldaer geboren.

7 D. Egypten. Alsoo wort Egypten oock genoemt Psalm 89. vers 11. Iesa. 30.7. ende 51.9. De sin der woorden deses vers is, dat de tijt sal komen, wanneer Godt de Egyptenaers ende Babyloniers, sal reeckenen onder sijn volck, hen mededeylende sijne kennisse: daerse te voren vreemt van waren, ende het volck Godes verdruckten. siet Iesa. 19.19, 21, 25. Egypten wort Rahab genoemt van wegen sijne hoovaerdije (’t welck het woort beteeckent) of van d’eene ofte d’andere stercke stadt daer in gelegen. Onder de namen der natien die in dit vers genoemt staen, moet men allerley volckeren verstaen. siet Actor. 2.9, 10. Ephes. 2.12. Col. 3.11.

8 T.w. ten besten, D. sy sullen door de predicatie des Heyligen Euangelij oock tot de kennisse des waren Godts te haerder tijt gebracht worden.

9 .9 Hebr. Philistea, Tyrus. Van de bekeeringe der Tyriers, siet Psalm 45.13.

9 .9 Hebr. Philistea, Tyrus. Van de bekeeringe der Tyriers, siet Psalm 45.13.

10 Hebr. Chus. Van de bekeeringe der Mooren tot Christum, siet Psalm 68.32. ende 72.10. Actor. 8.27.

11 Als of hy seyde, De tijt sal komen, dat men van de Philistijnen, Tyriers, ende Mooren sal seggen, datse te Ierusalem (welcke is onser aller moeder, Galat. 4.26.) D. in de Christelicke Kercke, geboren zijn: D. datse tot Godes Kercke ende ’t hemelsche Ierusalem behooren.

5

Ende ¹² van Zion sal geseyt worden, ¹³ Die ende die is ¹⁴ daer in ¹⁵ geboren: ende ¹⁶ de Alderhooghste selve, salse bevestigen.

12 D. van de stadt Ierusalem, die aen den bergh Zion leyt, D. van de Christelicke gemeynte.

13 Hebr. man en man, D. die en die, T.w. vele ende verscheydene natien en volcken. siet Actor. 2.9, 10, 11.

14 T.w. in de stadt van Ierusalem.

15 Geboren, T.w. door de predicatie des Heyligen Euangelij, ende den Heyligen Geest.

16 D. de Alderhooghste selve salse soo vast maken, dat de poorten der helle tegen haer niet en sullen vermogen, Matth. 16.18.

6

De HEERE ¹⁷ salse reeckenen [kolom] ¹⁸ in ’t opschrijven der volcken: [seggende,] Dese is ¹⁹ aldaer geboren, Sela!

17 T.w. die, die haer tot de Christelicke Kercke begeven sullen.

18 Een maniere van spreken by gelijckenisse genomen van de Overigheden, die boeck, ofte register houden van de ingesetene harer steden, om de uytheemsche van de ingeborene te onderscheyden. siet Psalm 22. vers 31.

19 T.w. te Ierusalem, ofte in Zion: D. hy is den Heere toebehoorende. siet vers 4.

7

²⁰ Ende de sangers, gelijck de speellieden, [mitsgaders] ²¹ alle mijne fonteynen, ²² sullen binnen u zijn.

20 Anders, daerom singen ende springen alle mijne fonteynen: De sin is, met groote vreughde sal Godt geloovet worden in sijne gemeynte, die soo wel uyt de Heydenen, als uyt de Ioden, sal vergadert worden. Een maniere van spreken genomen van ’t gebruyck der Kercke des Ouden Testaments, alwaer Godt met musijck-instrumenten placht gelooft te worden, 1.Chron. 9. vers 33. ende 25.1, 2.

21 D. alle mijne hertgrondige genegentheden ende binnenste gedachten des herten, die als fonteynen ofte sprinck-aderen zijn, waer uyt alle woorden ende wercken vloeijen. Siet Psalm 103. vers 1. Men kan oock door de fonteynen hier verstaen, de giften ende menigerleije gaven des Heyligen Geestes.

22 Ofte, van u zijn, T.w. O Zion. Hier wort voorseyt de blijdtschap dieder in de werelt wesen soude van wegen de bekeeringe der Heydenen tot Christum.