Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm Lxvij.

De gemeynte bidt met vertrouwen, dat Godts Rijck in Christo onder de Heydenen uytgebreyt, ende met allen geestelicken ende lichamelicken zegen moge worden begenadight.

1

EEn ¹ Psalm, een Liedt: voor den Oppersanghmeester, op Neginoth.

1 Siet Psal. 4. op vers 1. en 48. op vers 1.

2

Godt zy ons genadigh, ende zegene ons: ^a hy ² doe sijn aenschijn ³ aen ons lichten, ⁴ Sela!

a Num. 6.25. Psalm 4.7.

2 Siet Numer. 6. op versen 25, 26.

3 Of, by, tot ons.

4 Siet Psalm 3. op vers 3.

3

Op dat men op der aerden ⁵ uwen ⁶ wegh kenne; onder alle Heydenen u heyl.

5 De Propheet spreeckt nu Godt aen in de tweede persoone, van welcken hy te voren in den derden persoon gesproken hadde.

6 D. (als door het volgende woort, heyl, verklaert wort) hoe wonderbaerlick ende genadighlick ghy u volck behoudt, soo lichamelick als geestelick, ende bysonderlick, u heyl openbaert in den Euangelio, dat oock des Heeren ende Godts wegh genoemt wort, Act. 18.25, 26, etc.

4

De volcken sullen u, O Godt, loven: de volcken, al te mael, sullen u loven.

5

De natien sullen haer verblijden, ende juychen, om dat ghy de volcken sult richten [in] rechtmatigheyt: ende de natien op der aerden, die sult ghy leyden, Sela!

6

De volcken sullen u, O Godt, loven: de volcken, al te mael, sullen u loven.

7

De aerde geeft haer gewas: Godt, onse Godt, sal ons zegenen.

8

Godt sal ons zegenen: ende alle eynden der aerde sullen hem vreesen.