Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm Lviij.

David verwijt Sauls Raetsheeren ende Hovelingen hare onrechtveerdigheyt, godtloosheyt ende verstocktheyt, ende bidt Godt, dat hy hare macht breke, ende make datse in hare raetslagen haestelick vergaen ende verdwijnen, tot sijner eere, ende der vromen vreughde.

1

¹ EEn gouden kleynoot Davids: voor den Oppersanghmeester, Al-tascheth.

1 Als Psalm 57.1.

2

Spreeckt ghylieden waerlick gerechtigheyt, ghy ² vergaderinge? oordeelt ghy ³ billickheden, ghy ⁴ menschen kinderen?

2 Ofte, rot: verstaende het collegie van des Koninghs Sauls Richteren ofte Raetsheeren, sijnen Krijghsraet, die in plaetse van recht ende billickheyt te oordeelen, Saul tegen den onschuldigen David met alle bitterheyt ophitsten; daerom de Geest des Heeren haer alhier sulcke slechte tijtelen geeft.

3 Ofte, rechtmatigheden, als Psalm 9. vers 9, etc.

4 Ofte, Adams kinderen.

3

Ia ghy ⁵ wercket ongerechtigheden in het herte; ghy ⁶ weget het gewelt uwer handen op der aerden.

5 Ofte, practiseert verkeertheden, slimmigheden, schalckheden.

6 In plaetse van de weeghschale uwer vonnissen recht te houden, (gelijck het betaemde) doet ghy onrecht overwegen, om de onschuldige te verdrucken.

4

De godtloose zijn ⁷ vervreemt van de baermoeder aen: de leugensprekers ⁸ doolen van ⁹ [moeders] buyck aen.

7 T.w. van Godt, ende zijn van boosen aert, dien sy niet konnen afleggen, ofte laten. Vergel. Ies. 48.8.

8 In quade wegen, niet ingaende den rechten wegh.

9 Dit woort wort elders daer by gevoeght. siet Iud. 16. vers 17. Vergeleken met Cap. 13. versen 5, 7. ende Iob 3. op vers 10.

5

Sy hebben ^a vyerigh fenijn, na gelijckheyt van vyerigh slangenfenijn: sy zijn als een doove adder, [die] haer oore toestopt:

a Psalm 140.4.

6

¹⁰ Op datse niet en hoore na de stemme der ¹¹ belesers, des genen die ¹² ervaren is met ¹³ besweringen omme te gaen.

10 Ofte, die niet en hoort.

11 Hebr. eygentlick, mompelaers, om dat de tooveraers ende besweerders binnens monts spreken, ende murmelen.

12 Ofte, geleert, listigh, kloeck. Hebr. wijs gemaeckt. Vergel. 2.Sam. 13. op vers 3.

13 Hebr. koppelende koppelingen, als Deut. 18.11. Dese grouwelen en worden van den Heyligen Geest geensins voor goet gekent, als Deut. 18.10, 11, 12. blijckt: maer wort alleen eene gelijckenisse daer van genomen, om de hardtneckigheyt ende ongeseggelickheyt van Davids ende aller vromen vyanden levendigh af te malen. Alsoo wort eene gelijckenisse genomen van eenen dief, Apoc. 16.15, etc. van den onrechtveerdigen Richter, Luce 18.1, 2, 6, 7. van den onrechtveerdigen Rentmeester, Luce cap. 16. etc.

7

O Godt, verbreeckt hare ¹⁴ tanden in haren mont: ¹⁵ breeckt af de backtanden der jonge leeuwen, O HEERE.

14 Dat is, de macht om quaet te doen, ende de vrome te beschadigen. siet Iob 29. op vers 17.

15 Alsoo men een gebouw afbreeckt, ofte, omruckt.

8

Laetse ¹⁶ smelten als water, laetse daer henen drijven: ¹⁷ leyt ¹⁸ hy sijne pijlen aen, laetse zijn, als ofse ¹⁹ afgesneden waren.

16 D. wech vloeijen, gelijck yets, dat gesmolten is, daer henen vloeyt. And. sy sullen verworpen worden, sy sullen als water wech gaen, etc. ende soo in het volgende.

17 Hebr. sal hy, ofte, hy sal sijne pijlen treden, D. den boge spannen ende sijne pijlen daer op leggen. Alsoo Psalm 64.4.

18 Te weten, elck een mijner godtloose vyanden: Alsoo in ’t begin van het 10. ende voorts in het 11 vers.

19 Ende volgens, verstompt, soo datse niet konnen doordringen, ofte beschadigen. Anders, laetse zijn als koorn-aren, ofte, stoppelen, stroo, Dat is, licht ende krachteloos.

9

Laet hem henen gaen, als eene ²⁰ smeltende slecke: ²¹ laetse, [als] eener vrouwen ²² misdracht, de sonne niet aenschouwen.

20 Hebr. eene slecke der smeltinge.

21 Alle godtloose vyanden.

22 Ofte, misval. siet Iob 3.16. Eccles. 6.3.

10

Eer dan uwe ²³ potten den ²⁴ doornstruyck ²⁵ gewaer worden, sal ²⁶ hy hem als ²⁷ levendigh, als [in] heeten toorne wech stormen.

23 Het Hebreeusch woort (soo als ’t hier gevonden wort) heeft in de Heylige Schrift meest de beteeckeninge van potten, ofte, ketels.

24 D. het vyer der doornen, dat daer onder gestoockt is. De sin deses verskens (dat wel verscheydentlick, doch blijvende den sin eenderley, wort overgesett) is, dat Godt de vyanden seer haestelick ende onvoorsiens, als in een groot onweder, sal wech rapen ende verdoen, eer sy hare godtloose practijcken sullen hebben uytgewrocht. Vergel. Psalm 55.24.

25 Hebr. mercken, verstaen, D. eerse eens ter degen warm worden ende het vyer (als men spreeckt) riecken. Vergel. Iudic. 16.9. Ierem. 17.8, etc. Iob 8. op vers 18. Dit kan men soo nemen, dat de Propheet het gesinde des godtloosen, tot eenen schrick, ofte de vrome tot eenen troost, aldus aenspreeckt: uwe potten, etc.

26 Godt sal elck eenen der godtloosen, etc. als op vers 8. ofte, dat hy hem, etc. biddende ende wenschender wijse.

27 D. seer haest, als aen Korah, etc. geschiedde: siet oock Psalm 55.16. Anders, soo wel het raeuwe, als het aengebrande, Dat is, gelijck eenen swaren storm de vleeschpotten, met al watter in is, soo raeuw ende kout, als heet, soude om verre smijten, alsoo, etc. Sommige aldus: Eer men uwe doornen (Dat is, schadelicke practijcken) sal gevoelen, [zijnde doornen] van eenen doornstruyck, D. (seer scherp steeckende) sal hy soo wel de versche als de aengebrande, ofte, verdrooghde (te weten, doorne, Dat is, den eenen met den anderen, jongen ende ouden) in onweder wech rapen. Vergelijckt 2.Sam. 23.6, 7.

11

De rechtveerdige sal sich verblijden, als hy de ²⁸ wrake aenschouwt: hy sal sijne voeten ²⁹ wasschen in ’t bloet des godtloosen.

28 Godts, Dat is, sijn rechtveerdigh oordeel over de godtloose.

29 Dit beteeckent de grootheyt der nederlage. Vergelijckt Psalm 68.24. Apoc. 14.20.

[fol. 253r]

12

Ende de mensch sal seggen; Immers is’er ³⁰ vrucht voor den rechtveerdigen: Immers is’er een Godt, die op der aerden ³¹ richtet.

30 D. eene troostelicke uytkomste, ende genadige vergeldinge, voor de gene die Godt vreesen, ende om sijnen name onschuldighlick lijden: dewelcke hen soo lief ende aengenaem is, als eene soete vrucht, die sy na haren arbeyt ende moeyte genieten. Vergel. Hebr. 12.11. Iacob. 3.18. Apoc. 14.13. ende siet Prov. 1. op vers 31.

31 Hebr. Elohim die richten. Siet hier van Genes. cap. 20. op vers 13.