Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm xxx.

David danckt Godt voor sijne verlossinge uyt dootlicke perijckelen, ende vermaent de Kercke om ’t selve met hem te doen, van wegen Godts onbegrijpelicke goedertierenheyt, die hy in sijn eygen persoon merckelick hebbe ondervonden; als hy door een gantsch onverwachten haestigen ende schricklicken overval seer ontsett ende verbaest zijnde, op sijn bidden oock seer wonderbaerlick ende haestighlick van Godt verlost is.

1

EEn Psalm, een ¹ liedt der inwyinge van Davids huys.

1 Ofte, gesangh, (Siet Psalm 48. op vers 1.) om gespeelt ende gesongen te worden by de inwyinge van Davids hof, als hy van de victorie tegen Absalom te Ierusalem was weder gekomen, ende, in sijn Koninckrijck herstelt zijnde, sijn hof van Absaloms grouwelen suyverde, 2.Sam. 20.3. waer van de meeste uytleggers dit verstaen, gelijck ’t oock op den inhoudt deses Psalms bequamelick past. Sommige nochtans meynen, dat David Godt hier danckt voor de verlossinge van eene dootlicke kranckheyt, uyt versen 3, 10. vergeleken met Ps. 6. vers 5. van de inwyinge. siet Deut. 20. op vers 5.

2

Ick sal u ² verhoogen, HEERE, want ghy hebt my ³ opgetrocken, ende mijne vyanden ⁴ over my niet verblijdt.

2 Dat is, hooghlick roemen.

3 Gelijck men yets ophaelt ofte optreckt uyt eenen bornput, als men doet, wanneer men water putt, waer van het Hebreeusch woort gebruyckt wort, Exod. cap. 2. vers 19. Dit siet op de groote nooden, daer in David te dier tijt gesteken hadde.

4 Ofte, tegen my, als Psalm 27.2. siet aldaer.

3

HEERE, mijn Godt; ick hebbe tot u geroepen, ende ghy hebt my ⁵ genesen.

5 Dat is, mijn leven van doots perijckel verlost, als in ’t volgende verklaert wort. Alsoo worden allerleije plagen ende elenden by kranckten ende wonden, ende de geestelicke ende lichamelicke verlossinge ofte herstellinge, by genesinge ofte gesontmakinge in de Heylige Schrift dickwils vergeleken. Siet Deuter. cap. 32. vers 39. Psalm 103. vers 3. ende 147.3. Iesa. 6.10. ende cap. 19. vers 22. Ierem. 8. vers 15. ende 33.6. Hose. cap. 7. vers 1. ende 11.3.

4

HEERE, ghy hebt mijne ziele uyt het ⁶ graf opgevoert; ghy hebt my by het leven behouden, ⁷ dat ick in den kuyl niet ben neder gedaelt.

6 Ofte, helle, dat is, groote anghsten ende benauwtheden. Van het Hebreeusch woort Scheol, siet Genes. 37. op vers 35.

7 Ofte aldus: Opdat ick niet en ware onder de gene die in den kuyl neder dalen. Vergelijckt Psalm 28.1.

5

Psalmsinget den HEERE, ghy sijne ⁸ gunstgenooten, ende ^a segget lof ter gedachtenisse sijner ⁹ heyligheyt.

8 Siet Psalm 4. op vers 4.

a Psalm 97.12.

9 D. sijner wercken ende weldaden aen my ende sijn volck bewesen, daer in hy sijne heyligheyt laet lichten.

6

Want een ¹⁰ oogenblick is’er in sijnen toorn, [maer] een ¹¹ leven in sijne goetgunstigheyt: des avonts vernacht het geween; maer des morgens is’er gejuych.

10 D. de straffen ende kastijdingen sijner kinderen, gereeckent zijnde tegen de weldaden, die hy hen, insonderheyt na de ziele, bewijst, bevindt het sich, dat haer gantsche leven overvloeyt van weldaden, ende dat de straffe door sijne genade alsoo versacht, gematight ende afgebroken worden, datse seer kort mogen genoemt worden, als David in Absaloms vervolginge hadde ondervonden, ende in het volgende verklaert, niet tegenstaende, dat andersins sijn kruys ende vervolginge onder Sauls regeeringe lange geduert hadde, daer over hy dickwils in de Psalmen klaeght. Vergel. Psalm 37.10. Iesa. cap. 17. vers 14. ende 54.8. 2.Corinth. 4.17.

11 Leven, wort hier gestelt tegen een oogenblick, gelijck avont tegen den morgen.

7

Ick seyde wel in mijnen ¹² voorspoet; Ick en sal niet wanckelen in eeuwigheyt.

12 Als ick in goede ruste satt van alle mijne vyanden, beeld’ick my in, dat my geen ongeval meer soude over komen. Vergel. Iob 29.18, 19, 20, etc.

8

[Want,] HEERE, ¹³ ghy hadt mijnen bergh door uwe goetgunstigheyt vast gesett: [maer doe] ghy u aengesicht ¹⁴ verberghdet, wierd’ick ¹⁵ verschrickt.

13 Hebr. Ghy hadt op mijnen bergh sterckte doen staen. De sin is, om dat Godt sijn Rijck bevestight hadde, meynde hy niet dat hem soude bejegenen, het gene hem nochtans door Absalom soo haestighlick over quam. Door sijnen bergh kan men verstaen sijn Koninckrijck (vergel. Dan. 2.35, 44.) ende Konincklicke hoogheyt, ofte, den bergh Zion, daer hy sijn Konincklick hof hieldt.

14 Dat is, als ghy uwe vorige gunste om mijner sonden wille wat ophieldt, (vergelijckt Deut. 31. op vers 17.) ende my door mijnen sone van Ierusalem verdreeft, doe was ick seer verslagen. Vergel. Psalm 31.23. ende 116.11.

15 Ofte, ontstelt, beroert.

9

Tot u, HEERE, riep ick; ende ick smeeckte tot den HEERE:

10

Wat gewin is’er in mijn ¹⁶ bloet? in mijn nederdalen tot de groeve? ¹⁷ sal u het stof loven? sal’t uwe waerheyt verkondigen?

16 Dat is, in mijnen doot, dat my Absalom ende de sijne om het leven brengen. Vergel. Psalm 72.14.

17 Vergelijckt Psalm 6. op vers 6.

11

Hoort, HEERE, ende zijt my genadigh; HEERE, weest my een helper.

12

¹⁸ Ghy hebt my mijne weeklage ver-[kolom]andert in eene reije; ghy hebt mijnen ¹⁹ sack ontbonden, ende my met blijdtschap omgordet.

18 David verhaelt hier, hoe Godt sijn smeecken genadighlick verhoort, ende hem wonderlick verlost hebbe.

19 Siet Genes. 37. op vers 34. ende vergelijckt 2.Sam. 15. vers 30.

13

Op dat [mijne] ²⁰ eere u psalmsinge, ende niet en swijge: HEERE, mijn Godt, in eeuwigheyt sal ick u loven.

20 Siet Genes. 49. op vers 6.