Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het x. Capittel.

Namen der gener, die dit verbont met Godt, voor haer selven ende van wegen de gantsche gemeynte, verzegelt hebben, vers 1, etc. verhael van den generalen inhoudt deses verbonts, met eede ende vervloeckinge bevestight, ende van eenige artijckelen in ’t particulier, 29.

1

TOt ¹ de verzegelingen nu waren: Nehemia ² Hattirsatha, sone van Hachalja, ende Zidkia,

1 Hebr. tot de verzegelde, ofte, verzegelingen. Verstaet die het verbont, waer van in het eynde des voorgaenden Capittels, uyt name der gantscher gemeente, met hare zegelen bevestight hebben.

2 Siet Ezra cap. 2. op vers 63.

2

³ Seraja, Azarja, Ieremia,

3 Vergel. dit register met het gene dat volght, onder cap. 12. vers 1, etc.

3

Pashur Amarja, Malchia,

4

Hattus, Sebanja, Malluch,

5

Harim, Meremoth, Obadja, [kolom]

6

Daniel, Ginnethon, Baruch,

7

Mesullam, Abja, Mijamin,

8

Maazja, Bilgai, Semaja: dat waren de ⁴ Priesters.

4 Nehemia (boven vers 1. vermeldt) daer in niet begrepen zijnde, die van den stam Levi niet en was, na sommiger meeninge.

9

Ende de Leviten: naemlick, Iesua sone van Azanja, Binnui; van de sonen Henadads, Kadmiël:

10

Ende hare broederen: Sebanja, Hodia, Kelita, Pelaja, Hanan,

11

Micha, Rehob, Hasabja,

12

Zacchur, Serebja, Sebanja,

13

Hodia, Bani, Beninu,

14

De ⁵ Hoofden des volcks: Parhos, Pahath-Moab, Elam, Zatthu, Bani,

5 Vergel. boven 7. vers 8, etc. Ezra 2. vers 3, etc. ende 8. vers 3, etc.

15

Bunni, Azgad, Bebai,

16

Adonia, Bigvai, Adin,

17

Ater, Hizkia, Azzur,

18

Hodia, Hasum, Bezai,

19

Hariph, Anathoth, Nebai,

20

Magpias, Mesullam, Hezir,

21

Mesezabeël, Zadok, Iaddua,

22

Pelatja, Hanan, Anaja,

23

Hosea, Hananja, Hassub,

24

Hallohes, Pilha, Sobek,

25

Rehum, Hasabna, Maaseja,

26

Ende Ahia, Hanan, Anan,

27

Malluch, Harim, Baana.

28

Ende het overige des ⁶ volcks, de Priesteren, de Leviten, de Poortiers, de Sangers, de ⁷ Nethinim, ende al wie sich van de volcken der landen hadde ^3[8] afgescheyden tot Godes wet, hare wijven, hare sonen ende hare dochteren, al die wetenschap [ende] verstant hadde;

6 Vergel. 2.Chron. capit. 23. op vers 5. ende Ezra c. 2. op vers 70.

7 Siet Ezra c. 2. op vers 43.

3[8] Als boven 9.2.

29

Die hielden sich aen hare broederen, hare ⁹ voortreffelicke, ende quamen in den ¹⁰ vloeck ende in den eedt, dat sy souden wandelen in de wet Godts, die gegeven is door de hant van den knecht Godes Mose: ende dat sy souden houden, ende dat sy souden doen alle de geboden des HEEREN onses Heeren, ende sijne rechten, ende sijne insettingen:

9 Ofte, aensienlicke, groote, die gestelt waren, om dit verbont te zegelen uyt den name der gemeente. siet Psal. 8. op vers 2.

10 D. sy begaven haer mede in dit verbont, dat bevestight wert met eenen eedt, ende vervloeckinge harer persoonen, indien sy dit verbont souden komen t’overtreden. siet Deut. c. 29. versen 12, 14, 19. ende vergel. Iosu. 24. vers 25. 2.Reg. 23.3. 2.Chron. 15.12.

30

^a Ende dat wy onse dochteren niet souden ¹¹ geven aen de volcken des lants, noch hare dochteren nemen voor onse sonen.

a Exod. 34.16. Deut. 7.3.

11 T.w. ten houwelicke aen de Heydenen.

31

^b Als oock de volcken des lants op den Sabbathdagh te verkoopen brengen waeren, ende ¹² alle koorn, dat wy op den Sabbath, ofte op eenen [anderen] heyligen dagh van hen niet en souden nemen: ^c Ende dat wy het ¹³ sevende jaer souden vry laten, mitsgaders ¹⁴ allerhande beswaernisse.

b Exod 20.10. ende 34.21. Levit. 23.2, etc. Deut. 5. versen 12, 13, en 14, etc.

12 Dat is, allerley koorn, als rogge, terwe, gerste. Siet Genes. 42. op vers 1.

c Exod. 23.10. Levit. 25.2. Deut. 15.1, etc.

13 Zijnde een vryjaer, daer in Godt den ackerbouw ende invorderinge van schulden bevolen hadde na te laten. Siet Exod. 23.10, 11. Levit. 25.4. Deut. c. 15. versen 1, 2, etc.

14 Hebr. den last, ofte, beswaernisse aller hant, D. allerley schult, die wy andersins macht hadden in te vorderen: ofte, de invorderinge, inmaninge aller schult. Siet Deut. 15. op vers 2. ende boven 5. versen 7, 10.

32

Voorts setteden wy ons ¹⁵ geboden op, ons opleggende een derden deel van eenen ¹⁶ sikel in ’t jaer, tot den dienst van het Huys onses Godts:

15 Ofte, ordinantien, die in ’t volgende verhaelt worden.

16 Verst. hier eenen sikel des heylighdoms, doende eens soo veel als de gemeyne ofte borgerlicke sikel, te weten, omtrent eenen halven Rijcksdaelder. Dit was eene vrywillige contributie tot onderhoudt van den Godtsdienst, overmits den tegenwoordigen noot opgestelt. Vergel. 1.Chron. 26.26, 27. ende 2.Chron. 31. vers 3. Van de bevolene ordinare schattinge, siet Exod. 30. vers 12.

33

Tot het ¹⁷ broot der toerichtinge, ende het geduerigh ¹⁸ spijs-offer, ende tot het geduerigh brand-offer, der ^d Sabbathen, der nieuwe maenden, tot de gesette hooghtijden, ende tot de ^18[19] heylige dingen, ende tot de sond-offeren, om versoeninge te doen over Israël: Ende [tot] allen wercke van ’t Huys onses Godts.

17 D. toonbroot. siet Levit. 24.6, etc. 2.Chron. c. 2. vers 2. ende 29.18.

18 Siet Exod. 29. vers 40. Num. 28.5.

d Num. capp. 28.29.

18[19] Die geheylight souden worden tot danck-offeren voor den volcke.

34

Oock wierpen wy de loten, onder de Priesteren, de Leviten, ende het volck, over het offer des houts, dat men brengen soude ten Huyse onses Godts, na den ²⁰ huyse onser vaderen, op bestemde tijden, jaer op jaer: om te branden op den altaer des HEEREN onses Godts, gelijck het in de wet geschreven is.

20 D. na de geslachten ende huysgesinnen: om te weten, hoe veel houts een yeder soude hebben te leveren, tot den brant der offerhanden.

35

Dat wy oock de ^e eerstelingen onses ²¹ lants, ende de eerstelingen aller vrucht van ²² al ’t geboomte jaer op jaer souden brengen, ten Huyse des HEEREN:

e Exod. 23.19. Levit. 19.23.

21 D. der lantvruchten, als rogge, terwe, gerste, etc.

22 D. allerley.

36

Ende de ²³ eerstgeborene onser sonen,

23 Verstaet sekeren prijs, waer mede sy de eerstgeborene sonen, ende het onreyne vee, als peerden, ezelen, kemelen, etc. moesten aflossen. siet Exod. 13.13. Levit. 27. 11, 12, 13, 26, 27.

[fol. 213v\’t Volck wort verdeylt in hare--woonplaetsen.]

ende onser beesten, ^f gelijck het in de wet geschreven is: ende dat wy de eerstgeborene onser ²⁴ runderen, ende onser schapen, souden brengen ten Huyse onses Godts, tot de Priesteren, die in den Huyse onses Godts dienen.

f Exod. 13.2. Num. 3.13. ende 8.17.

24 Runderen ende schapen, Dat is, van groot ende kleyn vee.

37

^g Ende dat wy de eerstelingen onses deeghs, ende onse ²⁵ hef-offeren, ende de vrucht aller boomen, most ende olie, souden brengen tot de Priesteren, in de kameren van ’t Huys onses Godts, ende de ^h tienden onses lants tot de Leviten: ²⁶ ende dat deselve Leviten de tienden souden hebben in alle steden onser lantbouwerije:

g Levit. 23.17. Num. 15.19. ende 18.12. Deut. 18.4.

25 Ofte, heffingen.

h Num. 18.24, 25.

26 And. op dat deselve Leviten de tienden mochten geven, T.w. aen den Hoogepriester, waer van in ’t volgende. Hebr. de vertienende. Siet Genes. 28. vers 22. Deut. c. 14. vers 22. ende 26.12.

38

Ende datter een Priester, een sone Aarons, by de Leviten soude zijn, als de Leviten de tienden ²⁷ ontfangen: Ende dat de Leviten de ⁱ tienden der tienden souden opbrengen ten Huyse onses Godts, in de kameren van het schathuys.

27 Ofte, geven: als in het voorgaende vers.

i Num. 18.26.

39

Want de kinderen Israëls ende de kinderen Levi moeten hef-offer van koorn, most, ende olie, in die kameren brengen, ²⁸ om dat aldaer de vaten des Heylighdoms zijn, ende de Priesteren die dienen, ende de Poortiers, ende de Sangers: Dat wy alsoo het Huys onses Godts niet en souden verlaten.

28 Ofte, alwaer oock, etc.