Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het xvij. Capittel.

Het erfdeel der stamme Manasse op dese zijde der Iordane, vers 1, etc. Den vijf dochteren Zelapheads, wort op hare begeerte, een erfdeel gegeven, 3. De lantpale Manasse wort nader verhaelt, 7. van dewelcke de Canaaniten die niet verdreven en zijn, cijnsbaer gemaeckt worden, 12. Als de kinderen Iosephs klaeghden, dat hare lantpale te enge was, 14. soo wijst Iosua haer eenen middel aen, om hare lantpalen te verbreyden, 15. die haer niet wel en behaeght, 16. maer Iosua belooft haer de overwinninge over de Canaaniten, 17.

1

DE stamme Manasse hadde oock een lot, om dat hy ^a Iosephs eerstgeborene was: [te weten] Machir, de eerstgeborene van Manasse, de vader Gileads, ¹ om dat hy een krijghsman was, soo hadde hy Gilead ende Basan.

a Genes. 46.20.

1 Hy wil seggen, dat Machir, om dat hy door sijne kloeckheyt het lant Basan hadde ingenomen, soo heeft hy een dobbele portie gekregen, daer hem doch sulcks oock, als den eerstgeborenen toequam, Deuter. 21.17.

2

Oock hadden ² de overgeblevene kinderen Manasse [een lot] na hare huysgesinnen, [te weten] de kinderen Abiëzer, ende de kinderen Heleks, ende de kinderen Asriël, ende de kinderen Sechem, ende de kinderen Hepher, ende de kinderen Semida: Dit zijn de mannelicke kinderen Manasse des soons Iosephs, ³ na hare huysgesinnen.

2 Verstaet dit van die, die geen erfdeel en hadden ontfangen aen gene zijde der Iordane.

3 D. die Hoofden waren der geslachten die van haer afquamen, ende den name droegen.

3

^b Zelaphead nu de sone Hephers des soons Gileads, des soons Machirs, des soons Manasse, en hadde geen sonen, maer dochters: ende ^c dit zijn de namen sijner dochteren, Machla, ende Noa, Hogla, Milcha, ende Tirza.

b Num. 26.33. ende 27.1.

c Numer. 27.1.

4

Dese dan traden toe voor het aengesichte Eleazars des Priesters, ende voor het aengesichte Iosua des soons Nun, ende voor het aengesichte der Overste, seggende; ^d De HEERE heeft Mose geboden dat men ons een erfdeel geven soude in het midden onser broederen: Daerom gaf hy haer, na den mont des HEEREN, een erfdeel in het midden der broederen harers vaders.

d Numer. 27.7. ende 36.2.

5

Ende Manasse vielen ⁴ tien snoeren toe, behalven het lant Gilead, ende Basan, dat op gene zijde der Iordane is.

4 D. tien stucken lants, want men pleegh het lant af te meten, ende uyt te deylen met touwen ende koorden: ende verstaet hier, dat de vijf gebroeders, die vers 2 genoemt staen, vijf loten gehadt hebben: maer het seste lot voor Zelaphead den sone Hephers, is op sijn vijf dochters gekomen, dewijle hy geenen sone en hadde na gelaten. Dit maeckt t’samen tien snoeren, of tien deelen.

6

Want de ⁵ dochteren Manasse erfden een erfdeel in het midden sijner sonen: Ende het lant Gilead hadden de overgeblevene kinderen Manasse.

5 T.w. die van Manasse afkomstigh, ende van Zelaphead gegenereert waren.

7

Soo dat de lantpale Manasse was van Aser af tot Michmethat, die voor aen Sechem is: Ende dese lantpale gaet te rechter hant tot aen de inwoonders van Entappuach.

8

Manasse hadde wel het lant Tappuach, maer Tappuah selfs aen de lantpale Manasse hadden de kinderen Ephraims.

9

Daer na komt de lantpale af na de beke Kana tegen ’t Zuyden ⁶ der beke: ⁷ Dese steden zijn Ephraims in het midden der steden Manasse: Ende de lantpale Manasse is aen ’t Noorden der beke, ende hare uytgangen zijn aen de zee.

6 Ofte, des dals.

7 T.w. Tappuah ende Kana, hy wil seggen, dat de steden, ende ’t lant der stammen Ephraims ende Manasse onder malkanderen vermenght waren. siet boven 16.9.

10

’t Was Ephraims tegen ’t Zuyden, ende tegen ’t Noorden was het Manasses, ende ⁸ de zee was ⁹ sijne lantpale: ende aen ’t Noorden stieten sy aen Aser, ende aen het Oosten aen Issaschar.

8 T.w. de Syrische zee.

9 Dit past op de lantpale Ephraims, ende oock op de lantpale Manasse.

11

Want Manasse hadde in Issaschar, ende in Aser, ¹⁰ Beth-Sean, ende hare onderhoorige plaetsen, ende Iibleam, ende hare onderhoorige plaetsen, ende de inwoonderen te Dor, ende hare onderhoorige plaetsen, ende de inwoonderen te ¹¹ En-dor, ende hare onderhoorige plaetsen, ende de inwoonderen te Thaanach, ende hare onderhoorige plaetsen, ende de inwoonderen te Megiddo, ende hare onderhoorige plaetsen; drie lantstreken.

10 Naderhant genaemt Scythopolis, ofte, de stadt der Schyten, 2.Mach. c. 12. vers 29. siet oock 1.Mach. 5.52.

11 Dit wort verduytscht de fonteyne Dor. Hier ontrent zijnder vele van de vluchtige soldaten Siseras verslagen van Barac, Psal. 83. vers 11.

12

Ende ^e de kinderen Manasse en konden [de inwoonders van] die steden niet verdrijven: want de Canaaniten wilden in den selve lande woonen.

e Iudic. 1.27.

13

Ende het geschiedde, als de kinderen Israëls sterck wierden, soo maeckten sy de

[fol. 99v\Beschrijvinge des lants, ende dey--linge by ’t lot]

Canaaniten cijnsbaer: maer ¹² sy en verdrevense niet gantschelick.

12 Hebr. verdrijvende en verdreven sy’se niet.

14

Doe spraken ¹³ de kinderen Iosephs tot Iosua, seggende: Waerom hebt ghy my ¹⁴ ten erfdeele maar een lot ende een snoer gegeven, daer ick doch een groot volck ben? ¹⁵ voor soo vele de HEERE my dus verr gezegent heeft.

13 T.w. de beyde stammen, soo wel Ephraim als Manasse, als blijckt uyt versen 15, 16, 17

14 D. maer soo veel lants, als of wy maer een stamme en waren, ende onder malkanderen woonen souden, daer wy doch twee stammen zijn.

15 Dese beyde stammen waren in de laetste tellinge sterck 85200. Siet Num. cap. 26. versen 34, 37.

15

Iosua nu seyde tot haerlieden, Dewijle ghy een groot volck zijt, soo gaet op na ’t woudt, ende ¹⁶ houwt daer voor u af in het lant der Phereziten, ende der Rephaiten, dewijle u het geberghte Ephraims te enge is.

16 Hy wil seggen, houwt het bosch af, ende bereyt den gront tot bouwlant, ende timmert daer huysen ende steden.

16

Doe seyden de kinderen Iosephs, Dat geberghte ¹⁷ en soude ons niet genoeghsaem zijn: daer ¹⁸ zijn oock yseren wagens by alle Canaaniten, die in het lant des dals woonen, by dien te Beth-Sean, ende ¹⁹ hare onderhoorige plaetsen, ende dien die in het dal Izreël zijn.

17 Hebr. en soude niet gevonden worden voor ons. alsoo Num. 11.22. ende elders.

18 Of sy seggen wilden, de Canaaniten, die veel yseren wagens hebben, daer mede sy ten strijde trecken, sullen ons te machtigh zijn, ende met gewelt tegenstant doen, als wy het hout dat op ’t geberchte staet, willen afhouwen.

19 Hebr. hare dochteren, D. kleyne steden.

17

Voorder sprack Iosua tot het huys Iosephs, tot Ephraim ende tot Manasse, seggende, Ghy zijt een groot volck, ende ghy hebt groote kracht, ghy en sult geen een lot hebben:

18

Maer ’t geberghte sal uwe zijn: [ende] dewijle het een woudt is, soo houwt het af, ²⁰ soo sullen sijne uytgangen uwe zijn, want ²¹ ghy sult de Canaaniten verdrijven, al hebben sy yseren wagens, al zijn sy sterck.

20 Dat is, soo sult ghy het kunnen besetten ende besitten van het een eynde tot aen het ander.

21 Dit spreeckt Iosua dus vrymoedelick, steunende op de belofte Godes, boven 13.6.