Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het ix. Capittel.

Als alle de Koningen van Canaan hoorden wat Iosua al uytrichtte, hielden sy t’samen raet, ende besloten eenpaerlick tegen Israël te krijgen, vers 1, etc. De Gibeoniten hen gelatende van uyt verre landen te komen, blijven bij het leven door seker bedrieghlick verbont, het welck sy met de Israëliten oprichten, 3. hare listigheyt breeckt uyt na drie dagen, 16. het verdragh blijft evenwel vaste, om des eedts wille, 18. maer, tot straffe van haer bedrogh, worden sy dienstknechten der Israëliten gemaeckt, 21.

[fol. 96r\Gibeonieten bedriegen Israël.]

1

ENde het geschiedde, doe [dit] hoorden alle de Koningen, ¹ die aen dese zijde der Iordane waren, op het geberghte, ende in de leeghte, ende aen alle ² havenen der ³ grooter zee, tegen over Libanon: De Hethiten, ende de Amoriten, de Canaaniten, de Phereziten, de Heviten ende de Iebusiten ⁴.

1 T.w. in het lant Canaan, daer doe ter tijdt de Israëliten in waren gekomen, als oock de schrijver deses boecks.

2 And. oeveren, of reen.

3 D. der middelantsche zee.

4 De Girgasiten zijn hier niet by gevoeght, veel licht om datse geringe waren.

2

Soo vergaderden sy hen t’samen om tegen Iosua, ende tegen Israël te krijgen, ⁵ eenmoedighlick.

5 Hebr. met eenen mont, D. eendrachtelick haer t’samen verbindende.

3

Als de inwoonders te ⁶ Gibeon hoorden wat Iosua met Iericho ende met Ai gedaen hadde:

6 Dit is een groote stadt geweest, Iosu. c. 10. vers 2. gelegen in ’t erfdeel der stamme Benjamin, ende sy was te deser tijt de hooftstadt der Heviten, Iosu. 11.19. dien volgens waren de Gibeoniten mede gehoorigh tot die seven volcken die Godt bevolen hadde uyt te roeijen, ende met welcke sy geen verbont mochten maken sonder Godts speciael consent. Exo. 23. vers 32. Deut. 7.2. Sy is daer na den Priesteren tot eene wooninge gegeven, Iosu. 21.17.

4

Soo handelden sy oock ⁷ arghlistelick, ende gingen henen, ende veynsden sich gesanten te zijn, ende sy namen oude sacken op hare ezels, ende oude ende gescheurde, ende ⁸ t’samen gebondene lederen wijnsacken.

7 T.w. gelijck Balak ende andere te voren gedaen hadden: ofte, gelijck de andere Canaanitische Koningen gesocht hebben haer selven met wapenen te beschermen, alsoo hebben dese gesocht met listigheyt haer leven te behouden.

8 T.w. daerse gescheurt waren.

5

Oock oude ende ⁹ bevleckte schoenen aen hare voeten, ende sy hadden oude kleederen aen: ende ¹⁰ al het broot dat sy op hare reyse hadden, was droogh [ende] ¹¹ beschimmelt.

9 And. gelapte.

10 Hebr. al het broot van haren reyskost.

11 Hebr. eygl. gespickelt, gepleckt.

6

Ende sy gingen tot Iosua in het leger te ¹² Gilgal: ende sy seyden tot hem, ¹³ ende tot de mannen Israëls, Wy zijn gekomen uyt verren lande; soo maeckt nu een verbont met ons.

12 Siet Ios. 5.9.

13 Hebr. tot den man Israëls, D. tot yeder man onder de Israëliten. And. tot de Vorsten, ofte voornaemste mannen Israëls, alsoo oock onder versen 7, 14.

7

Doe seyden de mannen Israëls tot de ¹⁴ Heviten, Misschien woont ghylieden ¹⁵ in het midden van ons, ¹⁶ hoe sullen wy dan een verbont met u maken?

14 D. Gibeoniten. siet ond. 11.19.

15 D. in desen lande, ’t welck ons van Godt gegeven is.

16 Dit was den Israëliten expresselick verboden, Exod. 23. vers 32. Deut. 7.2.

8

Sy dan seyden tot Iosua, ¹⁷ Wy zijn uwe knechten: doe seyde Iosua tot hen, Wie zijt ghylieden, ende van waer komt ghy?

17 D. wy onderwerpen ons onder uwe heerschappije ende bevel, ende sijn willigh aen te nemen de conditien die ’t u believen sal ons te geven, al ware het oock dat ghy ons tot uwe knechten wildet maken.

9

Sy nu seyden tot hem, ¹⁸ Uwe knechten zijn uyt seer verren lande gekomen, ¹⁹ om den name des HEEREN uwes Godts: want wy hebben sijn geruchte gehoort, ende alles wat hy in Egypten gedaen heeft.

18 Dat is, wy.

19 D. hebbende gehoort de heerlickheyt des Godts Israëls, ende de groote daden die hy gedaen heeft.

10

Ende ^a alles wat hy gedaen heeft den tween Koningen der Amoriten, die aen gene zijde der Iordane waren, Sihon den Koningh van Hesbon, ende Og den Koningh van Basan, die te Astaroth [woonde.]

a Num. 21.24, 33. Deut. 1.4.

11

Daerom spraken tot ons onse Oudtste, ende alle de inwoonders onses lants, seggende: Neemt reyskost met u in uwe handen op de reyse, ende gaet haer te gemoete: ende seght tot haer, Wy zijn u-lieder knechten; Soo maeckt nu een verbont met ons.

12

Dit ons broot hebben wy warm tot onsen teerkost uyt onse huysen genomen, ten dage doe wy uyttogen om tot u-lieden te reysen: maer siet, nu is ’t droogh, ende het is ²⁰ beschimmelt.

20 Als vers 5.

13

Ende dese ledere wijnsacken die wy gevult hebben, waren nieuwe, maer siet, sy zijn gescheurt: ende dese onse kleederen, ende onse schoenen zijn oudt geworden van wegen dese seer lange reyse.

14

Doe namen ²¹ de mannen van haren reyskost: ende sy en ²² vraeghden het ²³ den mont des HEEREN niet.

21 D. de Overste der Israëliten, als vers 15. And. sy namen de mannen aen van wegen haren reyskost, oordeelende uyt hare beschimmelde spijse, datse van verre quamen.

22 T.w. door den Hoogenpriester, den Ephod aen hebbende. siet Numer. 27. vers 21. Siet oock 1.Sam. 23.9.

23 D. den Heere, die belooft hadde te antwoorden van het versoendecksel, Exo. cap. 25. vers 22.

15

Ende Iosua maeckte vrede met hen, ende hy maeckte een verbont met hen, dat hyse by het leven behouden soude: ende d’Overste der vergaderinge ²⁴ swoeren haer.

24 D. sy bevestighden met eenen eedt het gene dat Iosua haer belooft hadde, T.w. dat sy levendigh blijven souden.

16

Ende ’t geschiedde ten eynde van drie dagen, na dat sy ’t verbont met haer gemaeckt hadden, soo hoorden sy, dat sy hare naburen waren, ende dat sy in het midden van haer waren woonende.

17

Want doe de kinderen Israëls voort togen, soo quamen sy ten derden dage aen hare steden: hare steden nu waren Gibeon, ende ²⁵ Chephira, ende ²⁶ Beëroth, ende Kiriath-Iearim. [kolom]

25 Chephira was eene stadt in het erfdeel der stamme Benjamin. Siet Ios. 18.26.

26 Dese stadt lagh oock in de stamme Benjamin, Ios. 18.25.

18

Ende de kinderen Israëls en sloegense niet, om dat de Overste der vergaderinge haer gesworen hadden by den HEERE den Godt Israëls: ²⁷ daerom murmureerde de gantsche vergaderinge tegen de Overste.

27 T.w. om dat sy de Gibeoniten niet en mochten uytroeijen soo wel als de andere natien der Canaaniten.

19

Doe seyden alle de Overste tot de gantsche vergaderinge, Wy hebben haer gesworen by den HEERE den Godt Israëls; daerom en kunnen wy haer niet ²⁸ aentasten.

28 T.w. vyandelicker wijse: D. wy en mogense niet dooden, noch t’onder brengen.

20

²⁹ Dit sullen wy hen doen, dat wy’se by ’t leven behouden: ³⁰ op dat geenen grooten toorn over ons en zy, om ³¹ des eedts wille, dien wy hen gesworen hebben.

29 T.w. dat vers 21. geseyt wort.

30 D. dat de HEERE van wegen sulcke meyneedigheyt sich over ons niet en vertoorne, ende eene plage over ons en sende: gelijck naderhant over Saul gekomen is, 2.Sam. cap. 21. vers 1.

31 T.w. indien wy den selven verbraken.

21

Voorder seyden d’Overste tot ³² haer, Laetse leven, ende laetse houthouwers, ende ³³ waterputters zijn der gantscher vergaderinge, ³⁴ gelijck de Overste ³⁵ tot haer geseyt hebben.

32 T.w. tot de kinderen Israëls.

33 Dese waren de geringhste ende verachste onder den volcke, Deut. 29.11.

34 D. gelijck wy geseyt hebben.

35 T.w. tot de Gibeoniten.

22

Ende Iosua riepse, ende sprack tot haer, seggende: Waerom hebt ghylieden ons bedrogen, seggende, Wy zijn seer verre van u-lieden geseten, daer ghy in ’t midden van ons zijt woonende?

23

Nu dan, ³⁶ vervloeckt zijt ghylieden, ende onder u-lieden en sullen niet ³⁷ afgesneden worden knechten, nochte houthouwers, noch waterputters ten ³⁸ huyse mijnes Godts.

36 Verst. door desen vloeck eenen tijtlicken, armen, elendigen staet, als in’t volgende verklaert wort.

37 D. niet op en houden, maer altijt, in uwe geslachten, ende by uwe nakomelingen, slaven blijven.

38 D. in den Tabernakel, ende daer na in den Tempel: Ia tot dienst der gantscher gemeynte, vers 21.

24

Sy dan antwoorden Iosua, ende seyden, Dewijle het uwen knechten ³⁹ sekerlick was te kennen gegeven, dat de HEERE uwe Godt sijnen knecht Mose geboden heeft, dat hy u-lieden al dit lant geven, ende ^b alle de inwoonders des lants voor u-lieder aengesichte verdelgen soude: soo vreesden wy ⁴⁰ onses levens seer voor u-lieder aengesichten, daerom hebben wy dese sake gedaen.

39 Hebr. te kennen gevende te kennen gegeven was.

b Deut. 7.1, 2.

40 Hebr. onse zielen. D. leven, persoonen. siet Genes. 12.5.

25

Ende nu, siet wy zijn ⁴¹ in uwe hant: doet gelijck het goet, ende gelijck het recht is in uwe oogen ons te doen.

41 D. in uwe macht ende gewelt, ghy mooght met ons doen, ende ons sulck eenen dienst ende last opleggen, als het u belieft.

26

Soo dede hy haer alsoo, ende hy verlostese van de hant der kinderen Israëls, dat syse niet doot en sloegen.

27

Alsoo ⁴² gafse Iosua over ten selven dage tot houthouwers, ende waterputters der vergaderinge, ende dat tot den altare des HEEREN, tot desen dagh toe, aen de plaetse die hy verkiesen soude.

42 Hier van houdt men datse genoemt zijn, Nethinim, D. gegevene, overgegevene.