Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het vj. Capittel.

De HEERE geeft Iosua de stadt van Iericho in sijne hant, vers 1, etc. doch eerst doet hy de krijghslieden, als oock de Arke ende seven Priesters, seven dagen langh rontom de stadt gaen, 3. op den sevenden dagh wort de stadt ingenomen, de muer invallende, 20. De Israëliten vallen van alle kanten daer in, ende sy vernielen met den sweerde beyde menschen ende vee, 21. Doch sy verschoonen Rachab, met alles dat sy heeft, 22. De stadt, ende al wat daer in is, wort verbrant, uytgesondert het gout, silver, koper ende yseren vaten, 24. Iosua vervloeckt dien man, die Iericho soude herbouwen, 26. Godt is met Iosua, 27.

1

IEricho nu sloot [de poorten] toe, ende was gesloten, ¹ voor het aengesichte der kinderen Israëls, daer en gingh niemant uyt, noch daer en gingh niemant in.

1 T.w. uyt vreese van de kinderen Israëls.

2

Doe seyde ² de HEERE tot Iosua, Siet ick hebbe Iericho met haren Koningh [ende] strijtbare helden in uwe hant gegeven.

2 Boven 5. vers 13. wort hy een Man genoemt.

3

Ghy dan alle die krijghslieden zijt, sult rontomme de stadt gaen, de stadt omringende een mael: alsoo sult ghy doen ses dagen langh.

4

Ende seven Priesters sullen seven ³ ramsbasuynen dragen voor de Arke, ende ghylieden sult op den sevensten dagh de stadt seven mael omme gaen: ende de Priesters sullen met de basuynen blasen.

3 D. basuynen van ramshoornen gemaeckt.

5

Ende ’t sal geschieden, alsmen langhsaem met den ramshoorn blaest, als ghylieden het geluyt der basuyne hoort, soo sal al het volck juychen met een groot gejuych, dan sal de ⁴ stadts-muer ⁵ onder sich vallen, ende het volck salder inklimmen, een yegelick tegen over hem.

4 Verstaet dit van een deel des muers: ware de heele muer gevallen, soo moeste oock Rachabs huys gevallen zijn, want het stont op den muer, bov. 2.15.

5 Hebr. aen sijne plaetse.

6

Doe riep Iosua de sone Nun, de

[fol. 94v\Jericho wort ingenomen.]

Priesters, ende seyde tot hen, Draeght de Arke des verbonts: ende dat seven Priesters seven rams-basuynen dragen, voor de Arke des HEEREN.

7

Ende tot den volcke seyde hy, Treckt door, ende gaet rontom dese stadt: ende wie ⁶ toegerust is, die gae door voor de Arke des HEEREN.

6 D. gewapent.

8

Ende het geschiedde, gelijck Iosua tot den volcke gesproken hadde, soo gingen de seven Priesters, dragende seven rams-basuynen ⁷ voor ’t aengesichte des HEEREN, sy trocken door ende bliesen met de basuynen: ende ⁸ de Arke des verbonts des HEEREN volghdese na.

7 Siet boven de aenteeck. op cap. 4. vers 13.

8 D. de Arke in dewelcke lagen de twee tafelen, daer het verbont op geschreven was.

9

Ende wie toegerust was, gingh voor het aengesichte der Priesteren die de basuynen bliesen: ende de ⁹ achtertocht volghde de Arke na, terwijlen men gingh ende blies met de basuynen.

9 Siet Num. 10. op vers 25.

10

Iosua nu hadde het volck geboden, seggende: Ghy en sult niet juychen, ja ghy en sult uwe stemme niet laten hooren, ende geen woort salder uyt uwen monde uytgaen, tot op den dagh, wanneer ick tot u-lieden seggen sal, Iuycht, dan sult ghy juychen.

11

Ende hy dede de Arke des HEEREN rontom de stadt gaen, omringende [deselve] eenmael: doe quamen sy [weder] in ’t leger, ende vernachtten in ’t leger.

12

Daer na stont Iosua des morgens vroegh op, ende de Priesters droegen de Arke des HEEREN.

13

Ende de seven Priesters dragende de seven rams-basuynen voor de Arke des HEEREN, gingen voort, ende bliesen met de basuynen: ende de toegeruste gingen voor hare aengesichten, ende de achtertocht volghde de Arke des HEEREN na, terwijlen men gingh ende blies met de basuynen.

14

Alsoo gingen sy een mael rontom de stadt op den tweeden dagh, ende sy keerden weder in het leger: alsoo deden sy ses dagen langh.

15

Ende het geschiedde op den sevenden dagh, dat sy haer vroegh op maeckten, met het opgaen des dageraets, ende sy gingen rontom de stadt na deselve wijse seven mael: alleenlick op dien dagh gingen sy seven mael rontom de stadt.

16

Ende ’t geschiedde ten sevenden male als de Priesters met de basuynen bliesen: dat Iosua tot den volcke sprack, Iuycht, want de HEERE heeft u-lieden de stadt gegeven.

17

¹⁰ Doch sal dese stadt den HEERE verbannen zijn, sy, ende al dat daer inne is: alleenlick sal de hoere Rachab levendigh blijven, sy, ende alle die met haer in den huyse zijn, om dat sy de boden, die ¹¹ wy uytgesonden hadden, ¹² verborgen heeft.

10 Siet Deut. 2. vers 34.

11 T.w. ick, ende de Overste, sonder kennisse des volcks, boven. 2.1, 4, 6.

12 Sommige: wel, ofte, neerstelick verborgen heeft.

18

Alleenlick dat ghylieden u wacht van het verbannene, op dat ghy u misschien niet ¹³ en verbannet, mits nemende van het verbannene, ende het leger Israëls niet stellet tot eenen ban, noch dat selve en beroeret.

13 D. geen oorsake en zijt, dat ghy selfs verdelget wort.

19

^a Maer al het silver ende gout, ende de koperen ende yseren vaten, sullen den HEERE ¹⁴ heyligh zijn: tot den schat des HEEREN sullen sy komen.

a Num. 31.54.

14 Hebr. heyligheyt.

20

Het volck dan juychte als ¹⁵ sy met de basuynen bliesen: ende het geschiedde als het volck ’t geluyt der basuyne hoorde, soo juychte het volck met een groot gejuych, ^b ende de muer viel onder sich, ende het volck klom in de stadt, een yeder tegen over hem, ende sy namen de stadt in.

15 T.w. De seven Priesters.

b Hebr. 11.30.

21

Ende ¹⁶ sy verbanden alles wat in de stadt was, van den man tot de vrouwe toe, [kolom] van het kint tot den ouden, ende tot den osse en het kleyn vee, ende den ezel, door ¹⁷ de scherpte des sweerts.

16 D. sy vernielden alles, gelijck men de verbannene dingen pleeght te doen. siet Deut. 2. op vers 34.

17 Hebr. den mont.

22

Iosua nu seyde tot de twee mannen, de verspieders des lants, Gaet in het huys der vrouwe, der hoere, ende brenght die vrouwe van daer uyt, met al dat sy heeft, ^c gelijck als ghy haer gesworen hebt.

c Iosu. 2.14. Hebr. 11.31.

23

Doe gingen de jongelingen de verspieders daer in, ende brachtender Rachab uyt, ende haren vader, ende hare moeder, ende hare broederen, ende al wat sy hadde, oock brachten sy uyt ¹⁸ alle hare huysgesinnen, ende sy ¹⁹ steldense buyten den leger Israëls.

18 Of, geslachten, ofte, maeghschappen. T.w. die haer aengingen.

19 T.w. soo lange, tot dat sy in der Israëliten religie wel onderwesen, ende alsoo in de Gemeynte Godes aengenomen waren. Siet Deut. cap. 21. vers 10.

24

De stadt nu verbrandden sy met vyere, ende alles wat daer in was: alleenlick het silver ende gout, mitsgaders de koperen ende yseren vaten, gaven sy tot den schat van het ²⁰ huys des HEEREN.

20 D. des Tabernakels. Siet boven vers 19. ende Num. cap. 31. vers 54.

25

Dus liet Iosua de hoere Rachab leven, ende het huysgesin hares vaders, ende al wat sy hadde, ²¹ ende sy heeft gewoont in het midden van Israël ²² tot desen dagh: om dat sy de boden verborgen hadde, die Iosua gesonden hadde om Iericho te verspieden.

21 Ia sy is naderhant getrouwt in de stamme Iuda, aen Salmon, den sone Nahasson, Matth. cap. 1. vers 5.

22 Dit en sluyt niet uyt, dat Rachab ende hare nakomelingen, oock niet na der tijt, souden gewoont hebben onder de Israëliten.

26

Ende ter selver tijt ²³ beswoerse Iosua, seggende: Vervloeckt zy die man voor het aengesichte des HEEREN, die sich opmaken, ende dese stadt Iericho bouwen sal: dat hyse grontveste ²⁴ op sijnen eerstgeborenen sone, ende hare poorten stelle op sijnen jonghsten sone.

23 T.w. door het ingeven des Heyligen Geestes.

24 Ofte, om, voor, D. dat het hem sijnen eerstgeborenen sone koste. siet de vervullinge hier van aen Hiël, ende sijne sonen, 1.Reg. 16.34.

27

Alsoo was de HEERE met Iosua: ende sijn geruchte ²⁵ liep door het gantsche lant.

25 Hebr. was. D. men sprack van hem in alle omliggende landen.