Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

[fol. 127v]

De Sendt-brief des Apostels PAULI Aen TITUM.

Inhoudt van desen Sendt-brief.

TITVS van Griecksche ofte Heydensche Ouders geboren, Galat. 2.3. bekeert zijnde tot het geloove, is een getrouw mede-gesel Pauli geweest in sijne reysen, ende gebruyckt tot den dienst des woorts. 2.Corinth. 2.12. ende 8.23. gesonden nae Corinthen, om een aelmoesse te vergaderen voor de geloovige in Iudea. 2.Corinth. 7.14. ende 8.6, 16, 23. ende 12.18. nae Dalmatien 2.Timoth. 4.10. ende nae het eylandt Creta, om de kercken aldaer te versorgen met getrouwe Leeraers Capit. 1. vers 5. tot welcken eynde hy desen Sendt-brief aen hem schrijft, in welcken hy, na de gewoonlicke groete in de vier eerste versen begrepen, eerstelick aenwijst, hoedanigh de Leeraers ende Opsienders der kercken moeten zijn, aengaende haer leven ende leere, ende wat gaven sy moeten hebben. Daer na alsoo in dat eylandt vele quade lieden waren, ende vele verleyders, die eenige Ioodsche fabelen, ende het onderscheyt der spijsen dreven, soo vermaent hy die scherpelick te bestraffen ende den mondt te stoppen. Cap. 1. Daer na vermaent hy Titum, also vele de Leere des Euangeliums misbruyckten tot ongebondenheyt, te leeren, so in ’t gemeyn alle soorten van menschen, oude ende jonge, mannen ende vrouwen, ouders ende kinderen, als in het bysonder de geloovige dienst-knechten, hoe datse haer behooren te dragen, ende dat hy selve haer met een goet exempel voorgae: leerende dat de Leere des Euangeliums ende der genade ons door CHRISTUM geschiet, ons geopenbaert is, niet om ons oorsake te geven tot ongebondenheyt, maer om ons tot alle deughden te verwecken. Capit. 2. Ende overmits sommighe oock de Leere van de vryheydt, daer in ons CHRISTUS gestelt heeft, misbruyckten tot wederspannigheyt, so vermaent hy hem in’t derde Capit. den geloovigen oock geduerighlick voor te houden, dat’se den Overheden souden gehoorsamen, ende haer geschicktelick draghen: tot dien eynde aenwijsende hoedanige wy voor onse bekeeringe waren, ende hoe ons CHRISTUS daer van verlost ende saligh gemaeckt heeft, niet nae de verdiensten van onse wercken, maer uyt genade, doch tot dien eynde op dat wy goede wercken souden voorstaen. Vermaent hem oock te vlieden alle dwase vragen, twistingen, ende kettersche menschen. Ende hem eenige sijne bysondere saken bevelende, besluyt hy den Sendt-brief met de gewoonlicke groete.