| |
| |
| |
1 Den Apostel treckt uyt de voorgaende beloften Godts een nieuwe vermaninge tot heylichmakinge. 2 ende verantwoort wederom sijnen wandel onder haer. 3 Betuyght sijne sonderlinge genegenheyt tegens haer, oock selfs in’t midden van alle verdruckingen, ende versekert oock hem van de hare tegen hem. 6 in welck gevoelen hy door Titi comste ende getuygenisse meer is gesterckt. 8 Ende hoewel hy haer door sijne ernstige bestraffinge te voren bedroeft hadde, so bekent hy dat dese droefheyt nochtans eene droefheyt na Godt is geweest. 10 ’twelck hy bewijst uyt de vruchten van deselve droefheyt. 13 ende uyt de blijdschap Titi na sijn wederkeeren. 14 die alles also by haer hadde bevonden, gelijck den Apostel van haer hadde vertrouwt.
| |
1
DEwijle wy dan Ga naar margenoot1 dese beloften hebben, geliefde, laet ons selven reynigen van alle besmettinge Ga naar margenoot2 des vleeschs ende des geests, Ga naar margenoot3 voleyndigende de heylichmakinge in de vreese Godts.
| |
2
Ga naar margenoot4 Geeft ons plaetse: wy en hebben niemandt Ga naar margenoot5 verongelijckt, wy en hebben niemandt Ga naar margenoot6 verdorven, wy en hebben by niemandt Ga naar margenoot7 ons’ voordeel gesocht.
| |
3
Ick en segge [dit] niet Ga naar margenoot8 tot [uwer] | |
| |
veroordeelinge. Want ick hebbe Ga naar margenoota te voren geseght, dat ghy in onse herten zijt, om Ga naar margenoot9 t’samen te sterven, ende t’samen te leven.
| |
4
Ick hebbe vele vrymoedicheyt in’t spreken tegen u, ick hebbe veel roems over u: Ick ben vervult met vertroostinge, Ga naar margenootb ick ben zeer overvloedigh van blijdschap in alle onse verdruckinge.
| |
5
Want oock als wy in Macedonien gecomen zijn, so en heeft Ga naar margenoot10 ons’ vleesch geen ruste gehadt, Ga naar margenootc maer wy waren in alles verdruckt: van buyten was Ga naar margenoot11 strijdt, van binnen Ga naar margenoot12 vreese.
| |
6
Ga naar margenootd Doch Godt, die de nedrige vertroost, heeft ons getroost Ga naar margenoot13 door de comste Titi.
| |
7
Ende niet alleen door sijne comste, maer oock door de vertroostinge, met welcke hy over u vertroost is geweest, als hy ons verhaelde Ga naar margenoot14 uw verlangen, Ga naar margenoot15 uw kermen, Ga naar margenoot16 uwen yver voor my: alsoo dat ick te meer verblijdt ben geweest.
| |
8
Want hoewel ick u Ga naar margenoot17 inden Sendt-brief bedroeft hebbe, ’t en berouwt my niet, hoewel het my Ga naar margenoot18 berouwt heeft: Want ick sie dat de selve Sendt-brief, hoe wel voor eenen cleynen tijdt, u bedroeft heeft.
| |
9
Nu verblijde ick my, niet om dat ghy bedroeft zijt geweest, maer om dat ghy bedroeft zijt geweest tot bekeeringe. Want ghy zijt bedroeft geweest na Godt, Ga naar margenoot19 so dat ghy in geen dinck schade van ons geleden en hebt.
| |
10
Ga naar margenoote Want de droefheyt Ga naar margenoot20 na Godt werckt een onberouwlijcke bekeeringe tot salicheyt: maer Ga naar margenoot21 de droefheyt der werelt werckt de doodt.
| |
11
Want siet, dit selve dat ghy na Godt zijt bedroeft geworden, hoe groote Ga naar margenoot22 neersticheyt heeft het in u gewrocht? ja Ga naar margenoot23 verantwoordinge, ja Ga naar margenoot24 onlust, ja Ga naar margenoot25 vreese, ja Ga naar margenoot26 verlangen, ja Ga naar margenoot27 yver, ja Ga naar margenoot28 wraecke: in alles hebt ghy u selven bewesen Ga naar margenoot29 reyn te zijn in dese Ga naar margenoot30 saecke.
| |
12
Hoewel ick dan aen u geschreven hebbe, Ga naar margenoot31 [dat] en is niet om diens wille Ga naar margenoot32 die onrecht gedaen hadde, noch om diens wille Ga naar margenoot33 dien onrecht gedaen was: maer op dat Ga naar margenoot34 onse vlijticheyt Ga naar margenoot35 voor u soude by u openbaer worden, in de tegenwoordicheyt Gods.
| |
13
Daerom zijn wy vertroost geworden over uwe vertroostinge: ende zijn noch overvloedelijcker verblijdt geworden over de blijtschap Titi, om dat sijnen geest Ga naar margenoot36 van u allen verquickt is geworden.
| |
14
Want indien ick yet by hem over u geroemt hebbe, so en ben ick niet beschaemt geworden: maer gelijck wy alles met waerheyt tot u gesproken hebben, also is oock onsen roem die [ick] by Titum [geroemt hebbe], Ga naar margenoot37 waerheyt geworden:
| |
15
Ende sijn Ga naar margenoot38 innerlijcke bewegingen zijn te overvloediger tegen u, als hy uwer aller gehoorsaemheyt overdenckt, hoe ghy hem met vreese ende beven hebt ontfangen.
| |
16
Ick verblijde my dan, dat ick in alles Ga naar margenoot39 van u vertrouwen mach hebben.
|
-
margenoot1
- N. waer van in’t eynde van het voorgaende cap. is gesproken.
-
margenoot2
- D. des lichaems ende der ziele: gelijck hoererie, afgoderie, etc. beyde lichaem ende ziele besmetten. Siet 1.Corinth. 6. vers 20.
-
margenoot3
- Dat is, meer ende meer volbrengende door het voortbrengen van de vruchten der selve. Siet Ioan. 15.1, 2.
-
margenoot4
- D. geeft onse vermaninge plaetse. Ofte, geeft ons plaetse in uw’ herte gelijck wy u doen in het onse. Siet hier voren capp. 6.11. 12. 13.
-
margenoot6
- Namel. door valsche leeringhen, ofte quade exemplen.
-
margenoot7
- Namel. door pluymstrijckingen, om gewin van u te hebben. Siet van de eygenschap van dit woordt cap. 2.10. Ende zijn dese de dry fauten daer door hy met eenen de valsche Apostelen beschrijft.
-
margenoot8
- Namel. als of ghy ondanckbaer ofte trouwloos tegen my geweest waert. Ofte, als of ick my van u beklaeghde: maer (wil hy seggen) om den valschen Apostelen, die my by u soecken verdacht te maken, den mont te stoppen, en om mijne sorge over u te bewijsen, gelijck vers 12. wordt verklaert.
-
margenoot9
- Een maniere van spreken, waer door de meeste liefde ende gunste tegen yemant wordt uyt gedruckt, namelick dat hy bereydt is met hem te leven ende te sterven.
-
margenootb
- Matth. 5.12. Actor. 5.41. Philip. 2.17. Coloss. 1.24.
-
margenoot10
- D. ons’ lichaem. Niet dat de ziele niet mede haer deel en heeft aen de verdruckingen, maer om dat de vervolgingen meest op den uytwendigen mensche aengerecht worden, ende Godt daer en tusschen den geest dickmaels verquickt ende vertroost.
-
margenoot11
- Namel. die ons aenghedaen wierdt van de Heydenen ende Ioden, die buyten de Ghemeynte waren.
-
margenoot12
- N. door de sorge die wy hadden van de swarigheden die binnen de Gemeynte geresen waren. 2.Cor. 11. versen 28, 29. Siet diergelijcke wijse van spreken 1.Corint. 5. vers 12.
-
margenoot13
- Namel. die ons tegen de vervolginge van buyten door sijne tegenwoordigheydt heeft gesterckt, ende van den standt uwer Gemeynte van binnen, ende van uwe genegenheyt tot ons beter heeft onderricht, ghelijck het volghende vers verklaert.
-
margenoot15
- N. over mijne verdruckingen ende ongenoegen.
-
margenoot16
- N. tegen de ongehoorsame: ende oock in het aennemen van de bestraffingen ende vermaningen in den voorgaenden brief tot u door my ghedaen: waer van hy in de volgende verssen breeder handelt.
-
margenoot17
- N. door mijn ernstigh schrijven ende bestraffen over het dulden van den bloedt-schender, ende andere gebreken onder u. Siet 1.Cor. 5. capittel, ende volgens.
-
margenoot18
- D. wee gedaen heeft, dat ick so hart moest schrijven: gelijck het een vader wee doet wanneer hy sijne kinderen hardt moet bestraffen, hoe wel hy sulcks met recht doet, ende tot haren besten.
-
margenoot19
- Ofte, op dat ghy in geen dinck schade van ons en soudt lijden.
-
margenoot20
- D. die van Godt komt, Gode aengenaem is, ende den sondaer tot Godt brenght: wanneer namelick het herte des sondaers daer over recht bedroeft is, dat hy Godt sijnen Vader door sijn sonde vertoornt heeft, met een vertrouwen van de vergevinge der selve door Christum Iesum, vergeselschapt met een vast voornemen van de sonde te vlieden: gelijck de exempelen van David, des verloren soons, der sondaresse, Petri, ende anderer uytwijsen.
-
margenoot21
- Dat is, welcke in wereltsche menschen is, om ’t verlies van wereltsche saken, ofte die uyt vreese van Godts straffe alleen wort veroorsaeckt, waer op verhardinge inde sonde, wanhope, ende eyndelick de verdoemenisse selve volght, gelijck in Cain, Achitophel, Achab, Iudas, ende diergelijcke te sien is.
-
margenoot22
- Ofte, sorchvuldigheydt ende bekommeringe over de sonde die begaen was om die te beteren.
-
margenoot23
- Ofte, verontschuldinge: namelick dat sulcks niet en was geschiet uyt moetwille ofte toe-stemminge van de begangene sonde.
-
margenoot24
- Ofte, beswaertheydt over de selve sonde, verdrietelickheydt, qualickneminge.
-
margenoot25
- Namel. van de Goddelicke ende kerckelicke straffe over die sonde, soo sy niet en wierde gebetert.
-
margenoot26
- D. gewilligheyt ende sonderlinge begeerte om de selve te beteren.
-
margenoot27
- Namel. in het volbrengen van ’t gene den Apostel haer bevolen hadde tot weeringe van dese ergernisse.
-
margenoot28
- Dit kan verstaen worden van de Kerckelicke straffe selve over dese sonde, ofte oock van het verdriet dat sy hier over hebben bewesen, het welck als een wraecke was over haer selven, dat sy te voren soo nalatigh hier in geweest waren.
-
margenoot29
- N. niet van alle fauten, want naelatigheyt is oock een faute, maer van eenich genoegen daer aen te hebben, ofte van moetwillighlick daer in gehandelt te hebben.
-
margenoot31
- Namel. soo seer, ofte voornamelick. Een maniere van spreken gelijck 1.Corinth. 9. versen 9, 10.
-
margenoot32
- D. des persoons die de bloedt-schande gedaen heeft. Ofte der gene die hare broeders voor ongeloovige Rechters getrocken, ofte verongelijckt hadden.
-
margenoot33
- Hier door verstaen sommige den Vader van desen persoon, diens huysvrouwe hy by hem ghenomen hadde. Andere verstaen het van die, dien ongelijck geschiet was voor het gerichte der ongeloovige Overheden, waer van hy geschreven hadde. 1.Corinth. 6.1, etc.
-
margenoot34
- D. onse sorge voor den welstant ende goeden naem van de gantsche Gemeynte. Andere lesen uwe vlijtigheydt voor ons.
-
margenoot35
- Ofte, aen u, dat is, die tot uwen dienst aengewent is.
-
margenoot36
- Namel. siende hoe gewilligh ghy geweest zijt om mijne vermaningen ende sijnen persoon aen te nemen, ende hem alle gunste te bewijsen.
-
margenoot38
- Gr. ingewanden, dat is, genegenheyt ende liefde. Een Hebreeusche wijse van spreken.
|