Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermd1 De Gemeynte van Ierusalem wort vervolght ende verstroyt. 2 ende Stephanus begraven. 3 Saulus verwoest de Gemeynte. 5 Philippus predickt Christum te Samarien, ende doet daer vele wonderteeckenen. 9 Alwaer Simon de Toovenaer het volck verleydt hadde, ende in grooten aensien was. 12 Vele gelooven door Philippi predicatien, ende worden gedoopt. 13 ende onder de selve oock Simon. 14 Petrus ende Ioannes worden gesonden na Samarien. 15 door welcker gebedt ende oplegginge der handen de geloovige aldaer den H. Geest ontfangen. 18 welcke macht Simon begeert met gelt te koopen. 20 maer wort van Petro daer over heftelijck bestraft, ende tot bekeeringe vermaent. 26 Philippus wort gesonden tot den Moor-man, die op sijnen wagen sittende den Propheet Esaiam las. 34 ende van Philippo onderwesen zijnde, wort na belijdenisse sijns geloofs, van hem onderwege gedoopt. 39 Philippus wort van den Geest des Heeren wech genomen, ende te Azoten gevonden. | |
1ENde Ga naar margenoota Saulus hadde mede een Ga naar margenoot1 welbehagen aen sijne Ga naar margenoot2 doot. Ende daer wierdt te dien dage een groote vervolginge tegen de Gemeynte, die te Ierusalem was: Ga naar margenootb ende sy wierden alle Ga naar margenoot3 verstroyt door de landen van Iudea ende Samaria, Ga naar margenoot4 behalven de Apostelen. | |
2Ende [eenige] Godtvruchtige mannen Ga naar margenoot5 droegen Stephanum te samen [ten grave], Ga naar margenootc ende maeckten Ga naar margenoot6 grooten rouwe over hem. | |
3Ende Ga naar margenootd Saulus verwoestede de Gemeynte, gaende in de huysen: ende treckende mannen ende vrouwen, Ga naar margenoot7 leverde'se over in de gevangenisse. | |
4Sy dan nu die verstroyt waren Ga naar margenoote gingen [het landt] door, ende Ga naar margenoot8 verkondighden het woort. | |
5Ende Ga naar margenoot9 Philippus quam af Ga naar margenoot10 in de stadt van Samaria, ende predickte haer Christum. | |
6Ende de scharen hielden haer eendrachtelijck aen 't gene van Philippo geseght wiert, dewijle sy hoorden ende sagen de teeckenen die hy dede. | |
7Ga naar margenootf Want van vele die onreyne geesten hadden, gingen [deselve] uyt, roepende met grooter stemme: ende vele geraeckte ende kreupele wierden genesen. | |
8Ende daer wiert groote blijdtschap in die stadt. | |
9Ende een seker man, met name Ga naar margenoot11 Simon, was te voren inde stadt plegende Ga naar margenootg tooverie, ende Ga naar margenoot12 verruckende de sinnen des volcks van Samaria, seggende van hem selven, dat hy wat groots was. | |
10Welcken sy alle aenhingen van den kleynen tot den grooten, seggende, Dese is de groote kracht Godts. | |
11Ende sy hingen hem aen, om dat hy eenen langen tijdt met tooveryen hare sinnen verruckt hadde, | |
12Maer doe sy Philippo geloofden, die het Euangelium van het Coninckrijcke Godts, ende [van] den name Iesu Christi verkondighde, wierden sy gedoopt beyde mannen ende vrouwen. | |
13Ende Simon Ga naar margenoot13 geloofde oock selve, ende gedoopt zijnde bleef geduerigh by Philippum: ende siende de teeckenen ende Ga naar margenoot14 groote krachten, die daer geschiedden, ontsettede hy hem. | |
14Als nu de Apostelen die te Ierusalem waren, hoorden dat Samaria het woort Godts aengenomen hadde, Ga naar margenoot15 sonden sy tot haer Petrum ende Ioannem. | |
15De welcke afgekomen zijnde baden voor haer, dat sy Ga naar margenoot16 den heyligen Geest ontfangen mochten. | |
16(Want hy en was noch op niemandt van haer gevallen, maer sy waren alleenlick gedoopt Ga naar margenoot17 in den name des Heeren Iesu.) | |
18Ende als Simon sagh, dat door Ga naar margenoot18 de oplegginge van de handen der Apostelen de heylige Geest gegeven wiert, so boodt hy haer gelt aen, | |
19Seggende, Geeft oock my dese macht, op dat so wien ick de handen oplegge, hy Ga naar margenoot19 den heyligen Geest ontfange. | |
20Maer Petrus seyde tot hem, Uw' gelt Ga naar margenoot20 zy met u ten verderve, Ga naar margenooti om dat ghy gemeynt hebt Ga naar margenoot21 dat de gave Godts door gelt verkregen wort. | |
21Ghy en hebt geen deel noch lot Ga naar margenoot22 in dit woort: want uw' herte en is niet Ga naar margenoot23 recht voor Godt. | |
22Bekeert u dan van dese uwe boosheyt, ende bidt Godt, of Ga naar margenoot24 misschien u dese overlegginge uwes herten vergeven wierde. | |
23Want ick sie dat ghy zijt in eene gansch Ga naar margenoot25 bittere galle, ende 'tsamen-knoopinge der ongerechticheyt. | |
24Doch Simon antwoordende seyde, Ga naar margenootk Ga naar margenoot26 Bidt ghy lieden voor my tot den Heere, op dat niets over my en kome van 'tgene ghy geseght hebt. | |
25Sy dan nu, als sy het woort des Heeren betuyght ende gesproken hadden, keerden wederom na Ierusalem, ende verkondighden het Euangelium [in] vele vlecken der Samaritanen. | |
26Ende een Engel des Heeren sprack tot Philippum, seggende, Staet op, ende gaet henen tegen het zuyden, op den wegh die van Ierusalem af-daelt nae Gaza, Ga naar margenoot27 welcke woest is. | |
[Folio 63v]
| |
ling [ende] een machtigh heer van Ga naar margenoot29 Candace, de Coninginne der Mooren, die over alle haren schat was, Ga naar margenootl welcke was gekomen om Ga naar margenoot30 aen te bidden te Ierusalem: | |
28Ende hy keerde wederom, ende sat op sijnen wagen, ende las den propheet Esaiam. | |
29Ende de Geest seyde tot Philippum, Gaet toe, ende voeght u by desen wagen. | |
30Ende Philippus liep toe, ende hoorde hem den propheet Esaiam lesen, ende seyde, Verstaet ghy oock 't gene ghy leest? | |
31Ende hy seyde, Ga naar margenoot31 Hoe soude ick doch konnen, so my niet yemandt en Ga naar margenoot32 onderrecht? Ende hy badt Philippum, dat hy op soude komen, ende by hem sitten. | |
32Ga naar margenootl[m] Ende de plaetse der Schrifture, die hy las, was dese, Hy is gelijck een schaep ter slachtinge geleydt: ende gelijck een lam stemmeloos is voor dien die het scheert, alsoo en doet hy sijnen mondt niet open. | |
33Ga naar margenoot33 In sijne vernederinge is sijn oordeel wechgenomen: ende wie sal Ga naar margenoot34 sijn geslachte verhalen? want sijn leven wort van der aerde wechgenomen. | |
34Ende de Camerlingh antwoordde Philippo, ende seyde, Ick bidde u, van wien seght de Propheet dit? Van hemselven, ofte van yemant anders? | |
35Ende Philippus Ga naar margenoot35 dede sijnen mondt open, ende beginnende van die selve Schrift, Ga naar margenootn verkondighde hem Iesum. | |
36Ende also sy over wegh reysden, quamen sy aen een seker water: ende de Camerlingh seyde, Siet daer water: Ga naar margenooto wat verhindert my gedoopt te worden? | |
37Ende Philippus seyde, indien ghy van ganscher herten gelooft, so is't geoorloft. Ende hy antwoordende seyde, Ick geloove dat Iesus Christus Ga naar margenoot36 de Sone Godts is. | |
38Ende hy geboodt den wagen stille te houden: ende sy daelden beyde af in het water, so Philippus als de Camerlingh: ende hy doopte hem. | |
39Ende doe sy uyt het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Philippum wech, ende de Camerlingh en sagh hem niet meer: want hy reysde sijnen wegh Ga naar margenoot37 met blijdschap. | |
40Maer Philippus Ga naar margenoot38 wierdt gevonden Ga naar margenoot39 te Azoten, ende ['t landt] door gaende, verkondighde hy het Euangelium [in] alle steden, tot dat hy tot Ga naar margenoot40 Cesareen quam. |
|