Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdDe Overpriesters ende Schriftgeleerde soecken gelegentheyt om Christum te dooden. 3 Een vrouwe salft hem te Bethanien, welcke daedt Christus verantwoort. 10 Hy wort van Iuda om gelt vercocht aen de Overpriesters. 12 Doet het Paescha bereyden, ende eet het met sijne Discipelen. 18 ende openbaert de verraderie Iude. 22 Stelt sijn Avontmael in. 27 Voorseght sijnen Discipelen hare verstroyinge, ende Petro sijnen val. 32 Begint in het hofken sijn lijden met grooten angst, ende bidt den Vader. 37 vermanende sijne Discipelen tot waecken. 43 Wort van Iuda verraden met eenen kus. 46 Van de Ioden gevangen. 47 waer over Petrus een van de selve de oore af houdt. 50 wort vande sijne verlaten. 53 voor den Ioodschen Raedt gebracht. 56 van valsche getuygen beschuldight. 60 Vanden Hooge-priester ondervraegt. 63 als een Godts-lasteraer des doots schuldich verclaert, ende smadelick mishandelt. 66 Petrus versaeckt hem driemael. 72 ende beweent sijnen val. | |
1Ga naar margenoota ENde het Ga naar margenoot1 Pascha, ende [het Feest] Ga naar margenoot2 der ongehevelde [brooden] was na twee dagen, ende de Overpriesters ende de Schrift-geleerde sochten, hoe sy hem met listicheyt vangen ende dooden souden. | |
2Maer sy seyden, Niet in het feest, op dat niet misschien oproer Ga naar margenoot3 onder het volck en worde. | |
3Ga naar margenootb Ende als hy te Bethanien was in het huys Simonis des Melaetschen, daer hy aen [tafel] sat, quam Ga naar margenoot4 een vrouwe hebbende een alabaster-flessche met salve van Ga naar margenoot5 onvervalschte nardus, van grooten | |
[Folio 25r]
| |
prijs: ende d'alabaster-flessche gebroken hebbende goot die op sijn hooft. | |
4Ende daer waren Ga naar margenoot6 sommige die dat seer qualick namen by haer selven, ende seyden, Waer toe is dit verlies der salve geschiet? | |
5Want de selve hadde connen boven de drie hondert Ga naar margenoot7 penningen vercocht, ende [die] den armen gegeven worden: ende sy Ga naar margenoot8 vergrimden tegen haer. | |
6Maer Iesus seyde, Laet af van haer: wat doet ghy haer moeyte aen? Sy heeft een goet werck aen my gewrocht. | |
7Ga naar margenootc Want de arme hebt ghy altijt met u, ende wanneer ghy wilt cont ghy haer wel doen, maer my en hebt ghy niet altijt. | |
8Sy heeft gedaen Ga naar margenoot9 't geen sy conde: sy is voorgecomen om mijn lichaem te Ga naar margenoot10 salven, [tot een voor-bereydinge] ter begravenisse. | |
9Voorwaer segge ick u, alwaer Ga naar margenoot11 dit Euangelium gepredickt sal worden inde geheele werelt, [daer] sal oock tot haerer gedachtenisse gesproken worden, van 't gene sy gedaen heeft. | |
10Ga naar margenootd Ende Iudas Iscarioth, een van de twaelve ginck henen tot de Overpriesters, op dat hy hem haer soude overleveren. | |
11Ende sy [dat] hoorende waren verblijdt, ende beloofden hem Ga naar margenoot12 gelt te geven, ende hy socht hoe hy hem Ga naar margenoot13 bequamelick overleveren soude. | |
12Ga naar margenoote Ende op den eersten dagh Ga naar margenootf der ongehevelde [brooden] Ga naar margenoot14 wanneer sy het Pascha slachteden, seyden sijne Discipelen tot hem, Waer wilt ghy dat wy henen gaen, ende bereyden dat ghy Ga naar margenoot15 het Pascha etet? | |
13Ende hy sondt twee van sijne Discipelen uyt, ende seyde tot haer, Gaet henen inde Ga naar margenoot16 stadt, ende u sal een mensche ontmoeten, dragende Ga naar margenoot17 een cruycke waters, volght dien. | |
14Ende so waer hy ingaet, seght tot den Ga naar margenoot18 heere des huys, De Meester seght, Waer is de Ga naar margenoot19 eet-sale, daer ick het Pascha met mijne Discipelen eten sal? | |
15Ende hy sal u wijsen een groote opper-sale, Ga naar margenoot20 toegerust [ende] gereedt: bereydt het ons aldaer. | |
16Ende sijne Discipelen gingen uyt, ende quamen inde stadt, ende vonden't gelijck hy haer geseght hadde, ende bereydden het Pascha. | |
18Ende als sy aensaten ende aten, seyde Iesus, Voorwaer ick segge u, Ga naar margenooth dat een van u, die met my eet, my sal verraden. | |
19Ende sy begonden bedroeft te worden, ende Ga naar margenoot21 d'een na d'ander tot hem seggen, Ben ick't? ende een ander, Ben ick't? | |
20Maer hy antwoordde ende seyde tot haer, Ga naar margenoot22 ['T is] een uyt de twaelve, die met my in de schotel indopt. | |
21De Sone des menschen gaet wel henen, gelijck van hem geschreven is, maer wee dien mensche, door welcken de Sone des menschen verraden wort: Het waer hem goet, so die mensche niet geboren en ware geweest. | |
22Ga naar margenooti Ende als sy aten, nam Iesus broodt, ende als hy gesegent hadde, brack hy het, ende gaf het haer, ende seyde, Nemet, etet, Ga naar margenoot23 dat is mijn lichaem. | |
23Ende nam den drinckbeker, ende gedanckt hebbende gaf haer [dien]: ende Ga naar margenoot24 sy droncken alle uyt den selven. | |
24Ende hy seyde tot haer, Dat is mijn bloedt, het [bloedt] des nieuwen Testaments, 't welck voor vele vergoten wort. | |
25Voorwaer ick segge u, dat ick niet meer en sal drincken vande vrucht des wijnstocks, tot op dien dagh, wanneer ick de selve sal nieuw drincken in het Coninckrijcke Godts. | |
26Ende als sy den Lofsangh gesongen hadden, gingen sy uyt na den Olijf-bergh. | |
27Ga naar margenootk Ende Iesus seyde tot haer, Ghy sult in desen nacht alle Ga naar margenoot25 aen my ge-ergert worden: Want daer is geschreven, Ga naar margenootl Ick sal den herder slaen, ende de schapen sullen verstroyt worden. | |
29Ende Petrus seyde tot hem, Of sy oock alle ge-ergert wierden, so en sal ick doch Ga naar margenoot26 niet [ge-ergert worden]. | |
30Ga naar margenootn Ende Iesus seyde tot hem, Voorwaer ick segge u, dat heden in desen nacht, eer de haen Ga naar margenoot27 tweemael gecrayt sal hebben, ghy my driemael sult verloochenen. | |
31Ga naar margenooto Maer hy seyde noch dies te meer, Al moeste ick met u sterven, so en sal ick u geensins verloochenen. Ende insgelijcks seyden sy oock alle. | |
32Ga naar margenootp Ende sy quamen in een Ga naar margenoot28 plaetse, welcker name was Gethsemane, ende hy seyde tot sijne Discipelen, Sit hier neder tot dat ick gebeden sal hebben. | |
33Ende hy nam met hem Petrum, ende Iacobum, ende Ioannem, ende begon verbaest ende zeer beangst te worden. | |
34Ende seyde tot haer, Ga naar margenootq Mijn ziele is Ga naar margenoot29 geheel bedroeft tot der doot toe: Blijft hier ende waeckt. | |
35Ga naar margenootr Ende een weynich voortgegaen zijnde viel hy op de aerde, ende badt, so het mogelick ware, dat Ga naar margenoot30 die uyre van hem voor by ginge. | |
36Ende hy seyde, Ga naar margenoot31 Abba, Vader, alle dingen zijn u mogelick: Neemt desen drinckbeker van my wech: Ga naar margenoots Doch niet wat ick wil, maer wat ghy [wilt]. | |
37Ga naar margenoott Ende hy quam ende vant haer slapende, ende seyde tot Petrum, Simon slaept ghy? En condt ghy niet een uyre waecken? | |
38Waecket ende biddet, op dat ghy niet in versoeckinge en comt: Ga naar margenootv De geest [is] wel gewillich, maer 't vleesch is swack. | |
40Ende wedergekeert zijnde vondt hyse wederom slapende: want hare oogen waren beswaert, ende sy en wisten niet wat sy hem antwoorden souden. | |
41Ende hy quam ten derdenmael, ende seyde tot haer, Ga naar margenoot33 Slaept [nu] voorts ende rust. Het is genoegh: de uyre is gecomen. Siet de Sone des menschen wort overgelevert inde handen Ga naar margenoot34 der sondaren. | |
42Staet op, laet ons gaen: Siet die my verraet is na by. | |
43Ga naar margenootx Ende terstont als hy noch sprack, quam Iudas aen, die een was vande twaelve, ende met hem een groote schare met sweerden ende Ga naar margenoot35 stocken, [gesonden] van de Overpriesters, ende de Schriftgeleerde, ende de Ouderlingen. | |
44Ende die hem verriet, hadde haer Ga naar margenoot36 een gemeyn teecken gegeven, seggende, Dien ick cussen sal, die is 't, grijpt hem, | |
[Folio 25v]
| |
ende leydt hem seeckerlick henen. | |
45Ende als hy gekomen was, ginck hy terstont tot hem, ende seyde, Rabbi, Rabbi: ende Ga naar margenooty kuste hem. | |
46Ende sy sloegen hare handen aen hem, ende grepen hem. | |
47Ende Ga naar margenoot37 een der gene, die daer by stonden, het sweert treckende, sloegh den dienstknecht des Hoogen-priesters, ende hieuw hem sijne oore af. | |
48Ende Iesus antwoordende seyde tot haer, Ga naar margenoot38 Zijt ghy uytgegaen met sweerden ende stocken als tegen Ga naar margenoot39 eenen moordenaer om my te vangen? | |
49Dagelijcks was ick by u lieden in den Tempel leerende, ende ghy en hebt my niet gegrepen: maer Ga naar margenoot40 [dit geschiet] Ga naar margenootz op dat de Schriften vervult souden worden. | |
51Ende een seker jongelinck volghde hem, hebbende een lijnwaet Ga naar margenoot42 omgedaen over het naeckte [lijf], ende Ga naar margenoot43 de jongelingen grepen hem. | |
52Ende hy het lijnwaet verlatende is naeckt van haer gevloden. | |
53Ga naar margenootb Ende sy leyden Iesum henen tot Ga naar margenoot44 den Hoogenpriester: ende by hem vergaderden alle de Overpriesters, ende de Ouderlingen, ende de Schriftgeleerde. | |
54Ende Petrus volghde hem van verre, tot binnen inde zale des Hoogenpriesters, ende hy was mede sittende met de dienaren, ende hem warmende Ga naar margenoot45 by het vyer. | |
55Ga naar margenootc Ende de Overpriesters ende de geheele Ga naar margenoot46 Raedt sochten getuygenisse tegen Iesum, om hem te dooden, ende en vonden niet. | |
56Want vele getuyghden valschelick tegen hem, ende de getuygenissen Ga naar margenoot47 en waren niet eenparich. | |
58Wy hebben hem hooren seggen, Ga naar margenootd Ick sal desen Tempel, die met handen gemaeckt is, afbreken, ende in drie dagen eenen anderen sonder handen gemaeckt, bouwen. | |
59Ende oock alsoo en was haer getuygenisse niet eenparigh. | |
60Ga naar margenoote Ende de Hoogepriester in 't midden opstaende vraeghde Iesum, seggende, En antwoort ghy niets? Wat getuygen dese tegen u? | |
61Ga naar margenootf Maer hy sweech stille ende en antwoordde niets. Wederom vraeghde hem de Hoogepriester, ende seyde tot hem, Zijt ghy de Christus, de Sone des gesegenden [Godts]? | |
62Ende Iesus seyde, Ick ben't: Ga naar margenootg Ende ghy lieden sult den Sone des menschen sien sitten Ga naar margenoot49 ter rechter-[hant] der kracht [Godts], ende komen Ga naar margenoot50 met de wolcken des hemels. | |
63Ende de Hoogepriester verscheurende sijne Ga naar margenoot51 kleederen, seyde, Wat hebben wy noch getuygen van nooden? | |
64Ghy hebt de [Godts-]lasteringe gehoort: wat dunckt u lieden? Ende sy alle veroordeelden hem des doots schuldich te zijn. | |
65Ende sommige begonden hem te bespouwen, ende sijn aengesicht te bedecken, ende Ga naar margenooth met vuysten te slaen, ende tot hem te seggen, Propheteert: ende de dienaers Ga naar margenoot52 gaven hem kinnebackslagen. | |
66Ga naar margenooti Ende als Petrus beneden in de zale was, quam eene van de dienstmaeghden des Hoogenpriesters, | |
67Ende siende Petrum hem warmende, sach sy hem aen, ende seyde, Oock ghy waert Ga naar margenoot53 met Iesu den Nazarener. | |
68Maer hy heeft het geloochent, seggende, Ick en kenne [hem] niet, noch ick en weet niet wat ghy seght. Ende hy ginck buyten in de Ga naar margenoot54 voor-zale, ende de haen Ga naar margenoot55 kraeyde. | |
69Ga naar margenootk Ende de dienstmaeght hem Ga naar margenoot56 wederom siende begon te seggen, tot de gene die daer by stonden, Dese is een van die. | |
70Maer hy loochende het wederom. Ende een weynigh daer na Ga naar margenoot57 die daer by stonden seyden wederom tot Petrum, Waerlick ghy zijt een van die: want ghy zijt oock een Galileer, ende uwe sprake Ga naar margenoot58 gelijckt. | |
71Ende hy begon [hem selven] te vervloecken ende te sweeren, Ick en kenne desen mensche niet, dien ghy segget. | |
72Ende de haen kraeyde de tweedemael, ende Petrus wiert indachtigh des woorts, 't welck Iesus tot hem geseght hadde, Ga naar margenootl Eer de haen tweemael gekraeyt sal hebben, sult ghy my driemael verloochenen. Ende hy Ga naar margenoot59 [hem] van daer makende, weende. |
|