Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermd1 De Phariseen ende Schrift-geleerde berispen de Discipelen Christi, datse met ongewasschen handen aten. 6 Welcke Christus verantwoort, ende bestraft der Phariseen geveynstheyt in hare uytwendige wasschingen. 9 Ende verwerpt hare menschelicke insettingen, insonderheyt inde verklaringe van het vijfde gebodt. 14 Leert wat den mensche eygentlick ontreynight, ofte niet. 24 Werpt eenen Duyvel uyt de dochter van een vrouwe uyt Syrophenicien. 31 Geneest eenen dooven ende stommen. 37 Ende wort daer over seer gepresen. | |
1Ga naar margenoota ENde tot hem vergaderden de Phariseen, ende sommige der Schriftgeleerde, Ga naar margenoot1 die van Ierusalem gecomen waren. | |
[Folio 21r]
| |
ongewasschen handen Ga naar margenoot3 broodt aten, Ga naar margenoot4 berispten sy [haer]. | |
3Want de Phariseen ende alle de Ioden en eten niet, ten zy dat sy [eerst] de handen Ga naar margenoot5 dickmael wasschen, Ga naar margenoot6 houdende de insettinge der Ga naar margenoot7 Ouden. | |
4Ende van de Ga naar margenoot8 merckt [comende] en eten sy niet, ten zy datse [eerst] Ga naar margenoot9 gewasschen zijn. Ende vele andere dingen zijnder, die sy aengenomen hebben te houden, [als namelick] de wasschingen der drinck-bekeren, Ga naar margenoot10 ende cannen, ende copere vaten, ende Ga naar margenoot11 bedden. | |
5Daer na vraeghden hem de Phariseen ende de Schriftgeleerde, Waerom en Ga naar margenoot12 wandelen uwe discipelen niet na de insettinge der Ga naar margenoot13 Ouden, maer eten het broodt met ongewasschen handen? | |
6Maer hy antwoordde ende seyde tot haer, Ga naar margenoot14 Wel heeft Esaias van u geveynsde gepropheteert, gelijck geschreven is, Ga naar margenootb Dit volck eert my met de lippen, maer haer herte Ga naar margenoot15 houdt hem verre van my. | |
7Ga naar margenootc Doch te Ga naar margenoot16 vergeefs Ga naar margenoot17 eeren sy my leerende leeringen, [die] geboden [zijn] der menschen. | |
8Want nalatende het gebodt Godts, houdt ghy de insettingen der menschen, [als namelick] wasschinge der cannen, ende drinck-bekers, ende andere, diergelijcke dingen doet ghy vele. | |
9Ende hy seyde tot haer, Ghy doet [seker] Godts gebodt wel te niete, op dat ghy uwe insettinge soudet onderhouden. | |
10Want Moses heeft gesegt, Ga naar margenootd Eert uwen vader ende uwe moeder. Ende, Ga naar margenoote Wie vader ofte moeder Ga naar margenoot18 vloeckt, die sal den doodt sterven. | |
11Maer ghy-lieden segt, Soo een mensche tot vader ofte moeder segt, Ga naar margenoot19 [het is] Corban (dat is [te seggen] een gave) so wat u van my soude connen te nutte komen, [die voldoet], | |
12Ende ghy en laet hem niet meer toe, yet aen sijnen vader ofte sijne moeder te doen. | |
13Ga naar margenootf Ga naar margenoot20 Maeckende [alsoo] Godts woordt crachteloos door uwe insettinge, die ghy ingeset hebt, ende diergelijcke dingen doet ghy vele. | |
14Ga naar margenootg Ende tot hem de gantsche schare geroepen hebbende, seyde hy tot haer, Hoort my alle ende verstaet: | |
15Ga naar margenooth Daer en is Ga naar margenoot21 niet van buyten den mensche in hem ingaende, 't welck hem can Ga naar margenoot22 ontreynigen. Maer de dingen die van hem uytgaen, die zijn't welcke den mensche ontreynigen. | |
17Ga naar margenooti Ende doe hy van de schare in huys gecomen was, vraeghden hem sijne Discipelen van de Ga naar margenoot24 gelijckenisse. | |
18Ende hy seyde tot haer, Zijt oock ghy alsoo onwetende? En verstaet ghy niet, dat al wat van buyten in den mensche ingaet, hem niet en can ontreynigen? | |
19Want het en gaet niet in sijn herte, maer inden buyck, ende gaet inde heymelickheyt uyt, Ga naar margenoot25 reynigende alle de spijsen. | |
20Ende hy seyde, Het gene uytgaet uyt den mensche, dat ontreynight den mensche. | |
21Ga naar margenootk Want van binnen uyt het herte der menschen comen voort, quade Ga naar margenoot26 gedachten, overspelen, hoererien, dootslagen, | |
22Dieverien, Ga naar margenoot27 giericheden, boosheden, bedroch, Ga naar margenoot28 ontuchticheyt, Ga naar margenoot29 boose ooge, lasteringe, hooveerdie, Ga naar margenoot30 onverstandt. | |
24Ga naar margenootl Ende van daer opstaende ginck hy wech Ga naar margenoot32 na de landtpalen van Tyrus ende Sidon: ende in een huys gegaen zijnde, en wilde hy niet dat het yemandt wiste, ende hy en conde [nochtans] niet verborgen zijn. | |
25Want een vrouwe, welckers dochterken eenen onreynen geest hadde, van hem gehoort hebbende, quam ende viel neder aen sijne voeten. | |
26Dese nu was een Ga naar margenoot33 Griecksche vrouwe, Ga naar margenoot34 van geboorte uyt Ga naar margenoot35 Syrophenicien, ende sy badt hem, dat hy den Duyvel uytwierpe uyt hare dochter. | |
27Maer Iesus seyde tot haer, Laet eerst de kinderen versadight worden: Want het en is niet Ga naar margenoot36 betamelick, datmen het broot der kinderen neme, ende den Ga naar margenoot37 hondekens [voor] werpe. | |
28Maer sy antwoordde ende seyde tot hem, Iae Heere, doch oock de hondekens eten onder de tafel van de kruymkens der kinderen. | |
29Ende hy seyde tot haer, Om deses Ga naar margenoot38 woorts wille gaet henen, de Duyvel is uyt uwe dochter uytgevaren. | |
30Ende als sy in haer huys quam, vont sy dat de Duyvel Ga naar margenoot39 uytgevaren was, ende de dochter Ga naar margenoot40 liggende op het bedde. | |
31Ga naar margenootm Ende hy wederom wech gegaen zijnde van de lantpalen Tyri ende Sidonis, quam aen de Zee van Galilea, door het midden der lantpalen van Ga naar margenoot41 Decapolis. | |
32Ga naar margenootn Ende sy brachten tot hem eenen dooven, die swaerlick sprack, ende baden hem dat hy Ga naar margenoot42 de handt op hem leyde. | |
33Ende hem van der schare Ga naar margenoot43 alleen genomen hebbende, Ga naar margenoot44 stack hy sijne vingeren in sijne oren, ende gespogen hebbende raeckte hy sijne tonge aen. | |
34Ende Ga naar margenoot45 opwaerts siende nae den Hemel, Ga naar margenoot46 suchtede hy, ende seyde tot hem, Ephphatha, dat is, wort geopent. | |
35Ende terstont wierden sijne ooren geopent, ende de bant sijner tonge wierd los, ende hy sprack recht. | |
36Ende hy geboodt henlieden dat sy het Ga naar margenoot47 niemant seggen en souden: maer wat hy haer oock geboodt, soo vercondighden sy het des te Ga naar margenoot48 meer. | |
37Ende sy ontsetteden haer boven maten seer, seggende, Ga naar margenooto hy heeft alles wel gedaen, ende hy maeckt dat de doove hooren, ende de stomme spreken. |
|