Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermd1 Christus verklaert den staet van het Coninckrijcke Godts met verscheydene gelijckenissen: eerst van een zaeyer, wiens zaet op verscheydene plaetsen gevallen is. 10 Verhaelt de oorsake waerom hy door gelijckenissen spreeckt. 14 Ende legt sijne discipelen in't bysonder de voorgaende gelijckenisse uyt. 21 Daerna van een keerse, die op den kandelaer geset wort. 24 Van de mate, daer mede men uytmeet. 26 Van het zaet dat allencskens tot sijne rijpicheyt opwast. 30 Van het mostaert-zaet. 35 Vaert met sijne discipelen over zee, wort in het schip slapende opgeweckt ende stilt het onweder. | |
1Ga naar margenoota ENde hy begon wederom te leeren ontrent Ga naar margenoot1 de Zee, ende daer vergaderde een groote schare by hem, alsoo dat hy in het schip gegaen zijnde nedersat op de zee, ende de geheele schare was op het lant aen de zee. | |
2Ende hy leerde'se vele dingen door Ga naar margenoot2 gelijckenissen, ende hy seyde Ga naar margenoot3 in sijne leeringe tot haer, | |
3Hoort toe, Siet, een zaeyer ginck uyt om te zaeyen. | |
4Ende het geschiedde in het zaeyen, dat het een [deel zaeds] viel by den wech, ende de vogelen des hemels quamen, ende aten het op. | |
5Ende het ander viel op het steenachtige, daer het Ga naar margenoot4 niet veel aerde en hadde: ende het ginck terstont op, om dat het geen diepte van aerde en hadde. | |
6Maer als de Sonne opgegaen was, soo is het verbrant geworden, ende om dat het Ga naar margenoot5 geen wortel en hadde soo is het verdorret. | |
7Ende het ander viel inde doornen, ende de doornen wiessen op, ende verstickten het selve, en het en gaf geen vrucht. | |
8Ende Ga naar margenoot6 het ander viel in de goede aerde, en gaf vrucht: die opginck ende wies, ende het een droech dertich, Ga naar margenoot7 ende het ander tsestich, ende Ga naar margenoot8 het ander hondert-[vout.] | |
10Ga naar margenootb Ende als hy nu alleen was, de gene Ga naar margenoot10 die ontrent hem [waren], met de twaelve, vraeghden hem nae de gelijckenisse. | |
11Ende hy seyde tot haer, Ga naar margenootc Het is u gegeven Ga naar margenoot11 te verstaen de verborgentheyt des Coninckrijcks Godts: Ga naar margenootd maer den genen Ga naar margenoot12 die buyten zijn, geschieden alle dese dingen door gelijckenissen. | |
12Ga naar margenoote Ga naar margenoot13 Op dat sy siende sien, ende niet en bemercken: ende hoorende hooren, ende niet en verstaen: op dat sy haer niet t'eeniger tijt en bekeeren, ende haer de sonden vergeven worden. | |
13Ende hy seyde tot haer, En weet ghy dese gelijckenisse niet? Ende hoe sult ghy alle de gelijckenissen verstaen? | |
15Ende dese Ga naar margenoot15 zijn, die by den wech [bezaeyt worden], Ga naar margenoot16 daer in het woort gezaeyt wort: ende als sy het gehoort hebben, soo komt de Satan terstont, ende neemt het woort wech, 't welck in hare herten gezaeyt was. | |
16Ende dese zijn desgelijcks, die op de steen-achtige [plaetsen] bezaeyt worden: welcke als sy het woort gehoort hebben, terstont het selve met vreughde ontfangen. | |
17Ende en hebben geenen wortel in haer selven, maer zijn voor eenen tijdt. Daer na als verdruckinge ofte vervolginge komt om des woorts wille, so worden sy Ga naar margenoot17 terstont ge-ergert. | |
18Ende dese zijn, die inde doornen bezaeyt worden, [namelick] de gene die het woort hooren. | |
19Ga naar margenootg Ende de sorchvuldicheden deser Ga naar margenoot18 werelt, ende de verleydinge des rijckdoms, ende de begeerlickheden ontrent Ga naar margenoot19 de andere dingen in-komende, versticken het woort, ende het wort onvruchtbaer. | |
20Ende dese zijn, die inde goede aerde bezaeyt zijn: welcke het woort hooren ende aennemen, ende dragen vruchten, het eene dertich, ende het ander sestich, ende het ander hondert-[vout]. | |
21Ga naar margenooth Ende hy seyde tot haer, Ga naar margenoot20 Comt oock de keerse, op dat se onder de koren-mate ofte onder Ga naar margenoot21 het bedde geset worde? [Is 't] niet op datse op den kandelaer geset worde? | |
22Ga naar margenooti Want daer en is Ga naar margenoot22 niets verborgen, dat niet geopenbaert en sal worden: noch daer en is niet geschiet [om] verborgen [te zijn], maer op dat het in't openbaer soude komen. | |
24Ende hy seyde tot haer, Siet wat ghy hoort: Ga naar margenootk Met wat Ga naar margenoot24 mate ghy metet sal u gemeten worden, ende u die hoort sal [meer] toegelegt worden. | |
25Ga naar margenootl Want so wie heeft, dien sal gegeven worden: ende wie niet en heeft, van dien sal genomen worden oock dat hy heeft. | |
26Ende hy seyde, Alsoo is het Ga naar margenoot25 Coninckrijck Godts, gelijck of een mensche het zaet in de aerde wierpe. | |
27Ende [voorts] Ga naar margenoot26 sliepe ende opstonde nacht ende dach: ende het zaet uytsprote, ende Ga naar margenoot27 lanck wierde, dat hy selve niet en wiste hoe. | |
28Want de aerde brengt Ga naar margenoot28 van selfs vrucht voort: eerst het kruyt, daer na de ayre, daer na het volle koren in de ayre. | |
29Ende als de vrucht [haer] voordoet, terstont sendt hy de sikel daer in, om dat den oogst Ga naar margenoot29 daer is. | |
30Ga naar margenootm Ende hy seyde, Waer by sullen wy het Coninckrijck Godts vergelijcken? ofte met wat gelijckenisse sullen wy het selve gelijcken. | |
31[Namelick] Ga naar margenoot30 by een mostaert-zaet, het welcke, wanneer het in de aerde gezaeyt wort, Ga naar margenoot31 het minste is van alle de zaden die op der aerden [zijn]. | |
32Ende wanneer het gezaeyt is, gaet het op ende wort Ga naar margenoot32 het meeste van alle de moes-kruyden, ende maeckt groote tacken, | |
[Folio 19v]
| |
alsoo dat de vogelen des hemels onder sijne schaduwe konnen nestelen. | |
33Ga naar margenootn Ende door sulcke gelijckenissen vele, sprack hy haer Ga naar margenoot33 het woort, Ga naar margenoot34 na dat sy het hooren konden. | |
34Ende sonder gelijckenisse en sprack hy haer niet: maer hy verklaerde alles sijnen discipelen in't bysonder. | |
35Ga naar margenooto Ende op den selven dach, alst nu avont geworden was, seyde hy tot haer, Laet ons overvaren Ga naar margenoot35 aen d'ander zijde. | |
36Ende sy de schare gelaten hebbende namen hem mede, gelijck hy in het schip was: ende daer waren noch andere schipkens met hem. | |
37Ende daer wiert een groote storm van wint, ende de baren sloegen over in het schip, alsoo dat het nu vol wiert. | |
38Ende hy was in het achter schip, slapende op een oor-kussen, ende sy weckten hem op, ende seyden tot hem, Ga naar margenoot36 Meester Ga naar margenoot37 en bekommert het u niet dat wy vergaen? | |
39Ende hy opgeweckt zijnde Ga naar margenootp bestrafte den wint, ende seyde tot de zee, Swijgt, weest stille: ende de wint ginck liggen, ende daer wiert groote stilte. | |
40Ende hy seyde tot haer, Wat zijt ghy soo vreesachtich? Hoe en hebt ghy Ga naar margenoot38 geen geloove? | |
41Ende sy vreesden met groote vreese, ende seyden tot malkanderen, Wie is doch dese, dat oock de wint ende de zee hem gehoorsaem zijn? |
|