Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermd1 Het gevoelen Herodis van Christo. 3 Verhael van Ioannis des Doopers gevanckenisse ende onthoofdinge op het versoeck van Herodias Dochter. 13 Christus versadicht inde woestijne over de vijf duysent menschen met vijf brooden ende twee visschen. 22 Comt tot sijne Discipelen die op Zee in noodt waren, ende wandelt op het water. 28 ende op sijn gebodt oock Petrus, die bevreest voor den windt begint te sincken, maer wort behouden van Christo. 32 Die het onweder stilt, waer door hy bekent wort Godts Sone te zijn. 34 Christus komt weder in ’t lant van Gennesareth ende geneest vele krancken. | |
1Ga naar margenoota TE dier selver tijt hoorde Ga naar margenoot1 Herodes de Ga naar margenoot2 Vier-Vorst het geruchte van Iesu. | |
2Ende seyde tot sijne knechten, Dese is Ioannes de Dooper: hy is opgeweckt van de dooden, ende daerom wercken die krachten in hem. | |
3Ga naar margenootb Want Ga naar margenoot3 Herodes hadde Ioannem gevangen genomen, ende hem gebonden, ende in den kercker geset, om Ga naar margenoot4 Herodias de huysvrouwe Philippi sijns broeders wille. | |
4Want Ioannes seyde tot hem: Ga naar margenootc Het en is u niet geoorloft haer Ga naar margenoot5 te hebben. | |
5Ende willende hem dooden, vreesde hy het volck, Ga naar margenootd om dat sy hem hielden voor een Propheet. | |
6Maer als Ga naar margenoote de dach van Herodis Ga naar margenoot6 geboorte gehouden wiert, danste de dochter van Herodias in het midden [van haer], ende sy behaechde Herodi. | |
8Ende sy Ga naar margenoot7 te voren onderrecht zijnde van hare moeder, seyde, Geeft my hier in een schotel het hooft Ioannis des Doopers. | |
9Ende de Coninck wiert Ga naar margenoot8 bedroeft, doch om Ga naar margenoot9 de eeden, ende de gene die [met hem] aensaten, geboodt hy, dat het [haer] soude gegeven worden. | |
11Ende sijn hooft wert gebracht in een schotel, ende het dochterken gegeven, ende sy droegh het hare moeder. | |
12Ende sijne Discipelen quamen, ende namen het lichaem wech, ende begroeven het selve: ende gingen ende boodschapten het Iesu. | |
13Ga naar margenootg Ende [als] Iesus [dit] hoorde, Ga naar margenoot11 vertrock hy van daer te schepe, na een woeste plaetse Ga naar margenoot12 alleen: ende de scharen [dat] hoorende, zijn hem Ga naar margenoot13 te voete gevolcht uyt de steden. | |
14Ga naar margenooth Ende Iesus uytgaende sach een Ga naar margenoot14 groote schare, ende Ga naar margenooti wiert innerlick met ontferminge over haer beweeght, ende genas hare crancken. | |
15Ga naar margenootk Ende als het nu avondt wierdt, quamen sijne Discipelen tot hem, seggende, Dese plaetse is woest, ende Ga naar margenoot15 de tijdt is nu voorby gegaen: laet de scharen van u, op dat sy henen gaen in de vlecken, ende haer selven spijse coopen. | |
[Folio 8v]
| |
16Maer Iesus seyde tot haer, Ten is haer niet van noode henen te gaen: geeft ghy haer te eten. | |
17Doch sy seyden tot hem: Wy en hebben hier niet dan vijf brooden ende twee visschen. | |
18Ende hy seyde: Brenght my de selve hier. | |
19Ende hy beval de scharen neder te sitten, op het gras, ende nam de vijf brooden, ende de twee visschen, ende opwaerts siende na den hemel Ga naar margenootl Ga naar margenoot16 segende de selve: ende als hyse gebroken hadde, gaf hy de brooden den Discipelen, ende de Discipelen den scharen. | |
20Ende sy aten alle ende wierden versadicht, ende Ga naar margenoot17 sy namen op, het overschot der brocken, twaelf volle corven. | |
21Die nu gegeten hadden, waren ontrent vijf duysent mannen, sonder de vrouwen ende kinderen. | |
22Ga naar margenootm Ende terstont Ga naar margenoot18 dwanck Iesus sijne Discipelen in het schip te gaen, ende voor hem af te varen na d’ander zijde, terwijle hy de scharen van hem soude laten. | |
23Ga naar margenootn Ende als hy nu de scharen van hem gelaten hadde, clam hy op den berch Ga naar margenoot19 alleen, om te bidden. Ende als het nu avont was geworden, so was hy daer alleen. | |
24Ende het schip was nu midden inde zee, Ga naar margenoot20 zijnde in noodt van de baren: want de windt was [haer] tegen. | |
25Maer ter vierder Ga naar margenoot21 waecke des nachts, quam Iesus af tot haer, wandelende op de zee. | |
26Ende de Discipelen siende hem op de zee wandelen, wierden ontroert, seggende, Het is een Ga naar margenoot22 spoocksel, ende sy schreeuwden van vreese. | |
27Maer terstont sprack haer Iesus aen, seggende, Zijt goets moets, Ga naar margenoot23 ick ben’t, en vreest niet. | |
28Ende Petrus antwoordde hem, ende seyde, Heere, indien ghy het zijt, so gebiedt my tot u te comen op het water. | |
29Ende hy seyde, Comt: ende Petrus clam neder van het schip, ende wandelde op het water, om tot Iesum te comen. | |
30Maer siende den stercken windt, wiert hy bevreest, ende als hy begon neder te sincken, riep hy, seggende, Heere behoudt my. | |
31Ende Iesus terstont de hant uytstekende greep hem aen, ende seyde tot hem, Ghy cleyn-geloovige, waerom hebt ghy Ga naar margenoot24 gewanckelt? | |
32Ende als sy in’t schip geclommen waren, stilde de windt. | |
33Die nu in’t schip [waren], quamen ende aenbaden hem, seggende, Waerlick ghy zijt Godts sone. | |
35Ende als de mannen van die plaetse hem wierden kennende, sonden sy in dat geheel omliggende landt, ende brachten tot hem alle die qualick gestelt waren. | |
36Ende baden hem, dat sy alleenlick den Ga naar margenoot25 zoom sijns cleedts souden mogen aenraecken: ende so vele als Ga naar margenoot26 [hem] aenraeckten wierden gesont. |
|