Logo DBNL
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637) (2008)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

(2008)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het xxxj. Capittel.

Vorder prophetye (onder het voorbeelt van de verlossinge uyt de Babylonische gevanckenisse) van de vergaderinge, oprichtinge, ende segeningen der algemeyne kercke der uytverkoren Ioden ende heydenen, door den Messiam Iesum Christum, vers 1, etc. van’t nieuw genaden-verbont, 31. Van de vasticheyt ende uytbreydinge der kercke, 35.

1

TEr selver tijt, spreeckt de HEERE, sal ick allen geslachten Israëls tot eenen 1 Godt zijn: ende sy sullen my tot een volck zijn.

2

Soo seyt de HEERE; Het volck 2 der overgeblevenen van den sweerde, heeft 3 genade gevonden in de woestijne: [namelick] Israël, als ick henen ginck om 4 hem tot ruste te brengen.

3

5 De HEERE is my verschenen van 6 verre [tijden]: Ia ick heb 7 u liefgehadt [met] eene 8 eeuwige liefde, daerom 9 heb ick u getrocken [met] goedertierenheyt.

4

Ick sal u weder bouwen, ende ghy sult gebouwt worden, ô Ionckvrouwe Israëls: ghy sult weder verciert zijn met uwe 10 trommelen, ende uyt gaen met den rey a der 11 spelenden.

5

Ghy sult weder b wijngaerden planten op de bergen van Samaria: de planters sullen planten, ende 12 de vrucht genieten.

6

Want daer sal een 13 dach zijn, [daerin] de 14 hoeders op Ephraims geberchte sullen 15 roepen: c Maeckt ulieden op, ende 16 laet ons opgaen [nae] Zion, tot den HEERE onsen Godt.

7

Want soo seyt de HEERE; 17 Roepet luyde over Iacob [met] vreuchde, ende 18 juychet 19 van wegen het hooft der heydenen: doet het hooren, lofsinget, ende segget; O HEERE 20 behoudt u volck, het 21 overblijfsel van Israël:

8

Siet, ick salse aenbrengen uyt den lande van’t d 22 Noorden, ende salse vergaderen van de 23 zijden der aerde; onder hen sullen zijn 24 blinde ende lamme, 25 swangere ende barende te samen: [met] een groote gemeynte sullen sy herwaert wederkomen.

9

Sy sullen komen met 26 geween, ende met 27 smeeckingen sal ickse voeren, ick salse leyden aen de 28 waterbeken, in eenen 29 rechten wech, daer in sy sich niet en sullen 30 stooten: want ick ben Israël tot eenen vander, ende Ephraim, die is mijn e 31 eerstgeborene.

10

Hooret des HEEREN woort, ghy heydenen, ende verkondiget in de eylanden 32 die verre zijn, ende segget; Hy die Israël verstroyt heeft, sal 33 hem weder vergaderen, ende hem bewaren als een 34 herder sijne kudde.

11

Want de HEERE 35 heeft Iacob 36 vrygekocht: ende hy heeft hem 37 verlost uyt de hant des genen f die 38 stercker was dan hy.

12

Dies sullen sy komen, ende op de 39 hoochte van Zion juychen, ende 40 toevloeyen tot des HEEREN 41 goet, tot

het koorn, ende tot den most, ende tot de olye, ende tot de 42 jonge schapen ende runderen: ende hare ziele sal zijn als een g 43 gewaterden hof, ende sy en sullen 44 voortaen niet meer treurich zijn.

13

Dan sal haer de 45 jonckvrouwe verblijden in den 46 rey, daertoe de jongelingen ende oude te samen: want ick sal haerlieder rouwe in vrolickheyt veranderen, ende salse troosten, ende salse verblijden na hare droeffenisse.

14

Ende ick sal de ziele der 47 Priesteren [met] 48 vetticheyt droncken maken: ende mijn volck 49 sal met mijn 50 goet versadicht worden, spreeckt de HEERE;

15

Soo seyt de HEERE; h 51 Daer is een stemme gehoort in 52 Rama, eene klage, een 53 seer bitter geween; 54 Rachel weent over 55 hare kinderen: sy weygert haer te laten troosten over hare kinderen, om datse niet en 56 zijn.

16

Soo seyt de HEERE; Bedwingt uwe stemme van geween, ende uwe oogen van tranen: want daer is loon voor uwen 57 arbeyt, spreeckt de HEERE; want sy sullen uyt des 58 vyants lant weder komen.

17

Ende daer is verwachtinge 59 voor uwe nakomelingen, spreeckt de HEERE; want [uwe] 60 kinderen sullen wederkomen tot hare 61 lantpale.

18

Ick hebbe 62 wel gehoort, dat sich Ephraim 63 beklaegt [seggende]; Ghy hebt my getuchtigt, ende ick ben 64 getuchtigt geworden, als een 65 ongewennet kalf: i Bekeert my, so sal ick bekeert zijn; want ghy zijt de HEERE mijn Godt.

19

Sekerlick k na dat ick bekeert ben heb ick berouw gehadt, ende na dat ick my selven ben 66 bekent gemaeckt, heb ick op de 67 heupe geklopt: ick ben beschaemt, ja oock 68 schaemroot geworden, om dat ick de smaetheyt 69 mijner jeucht gedragen hebbe.

20

70 Is [niet] Ephraim my een dierbaer sone? is hy [my niet] een 71 troetelkint? want sint dat ick 72 tegen hem gesproken hebbe, dencke ick noch 73 eernstelick aen hem: daerom 74 rommelt mijn ingewant over hem; ick sal my sijner 75 sekerlick ontfermen, spreeckt de HEERE.

21

Richt u merckteeckenen op, stelt u 76 spitze-pilaren, sett u herte op de 77 bane, [op] den wech, 78 ô Ionckvrouwe Isralës, keert weder tot 79 dese uwe steden.

22

Hoe lange sult ghy u 80 onttrecken, ghy afkeerige dochter? 81 want de HEERE 82 heeft wat nieuws op der aerden geschapen; 83 De vrouwe sal den man 84 omvangen.

23

Soo seyt de HEERE der heyrscharen, de Godt Israëls; Dit woort sullen sy noch seggen in den lande van Iuda, ende in sijne steden, als ick hare gevanckenisse wenden sal: De HEERE segene u, ghy l 85 wooninge der gerechticheyt, ghy berch der heylicheyt.

24

Ende Iuda, mitsgaders alle sijne 86 steden, sullen t’samen daer in woonen: de ackerlieden, ende [die] met de 87 kudden reysen.

25

Want ick 88 hebbe de 89 vermoeyde ziele 90 droncken gemaeckt: ende ick hebbe alle treurige ziele 91 vervult.

26

92 (Hier op ontwaeckte ick, ende sach toe: ende mijn slaep 93 was my soet.)

27

Siet, de dagen komen, spreeckt de HEERE; dat ick het huys Israëls, ende het huys Iuda, 94 bezaeyen sal, [met] zaet van 95 menschen ende zaet van beesten.

28

Ende ’t sal geschieden, 96 gelijck als ick over hen 97 gewaeckt hebbe, om uyt te rucken, ende af te breken, ende te verstooren, ende te verderven, ende quaet aen te doen: alsoo sal ick over hen waken om te 98 bouwen ende te planten, spreeckt de HEERE.

29

In die dagen en sullen sy niet meer seggen; m 99 De vaders hebben onrijpe 100 druyven gegeten: ende der kinderen tanden 101 zijn stomp geworden.

30

Maer een yegelick sal om sijne ongerechticheyt sterven: een yeder mensche die d’onrijpe druyven eet, sijne tanden sullen stomp worden.

31

Siet, n de dagen komen, spreeckt de HEERE: dat ick met den huyse Israëls ende met den huyse Iuda een 102 nieuw verbont sal 103 maken.

32

104 Niet nae ’t verbont, dat ick met hare vaderen gemaeckt hebbe, ten dage als ick hare 105 hant aengreep, om haer uyt Egyptenlant uyt te voeren: 106 welck mijn verbont sy 107 vernieticht hebben, hoe-wel ickse 108 getrouwt hadde, spreeckt de HEERE.

33

Maer dit ist verbont, dat ick na die dagen met den huyse Israëls maken sal, spreeckt de HEERE; Ick 109 sal mijne wet in haer 110 binnenste geven, ende sal die in haer 111 herte schrijven: ende ick sal hen

o tot eenen 112 Godt zijn, ende sy sullen my tot een volck zijn.

34

Ende sy en sullen 113 niet meer, een yegelick sijnen naesten, ende een yegelick sijnen broeder, leeren, seggende; Kennet den HEERE: want p sy sullen my alle kennen, van haren kleynste af tot haren grootsten toe, spreeckt de HEERE; q want ick sal hare ongerechticheyt vergeven, ende harer sonden niet meer 114 gedencken.

35

Soo seyt de HEERE, die de r Sonne ten lichte geeft, des daegs, de 115 ordeningen der Mane ende der sterren ten lichte, des nachts: s die de zee klooft, dat hare golven bruysen, HEERE der 116 heyrscharen is sijn naem:

36

Indien dese 117 ordeningen van voor mijn aengesichte sullen 118 wijcken, spreeckt de HEERE; so sal oock het 119 zaet Israëls ophouden dat het 120 geen volck en zy voor mijn aengesichte, 121 alle de dagen.

37

Soo seyt de HEERE; Indien de hemelen daer boven, gemeten, ende de fondamenten der aerde beneden, doorgrondt konnen worden; so sal ick oock het gantsche zaet Israëls verwerpen, 122 om alles dat sy gedaen hebben, spreeckt de HEERE.

38

Siet, de dagen komen, spreeckt de HEERE; dat dese stadt den HEERE sal herbouwt worden, van den toren 123 Hananeël af tot aen de 124 hoeck-poorte.

39

Ende 125 het meet-snoer sal wijders neffens 126 de selve uytgaen tot aen den heuvel 127 Gareb: ende sich nae 128 Goath omwenden.

40

Ende het gantsche dal der 129 doode lichamen, ende der assche, ende alle de velden tot aen de beke 130 Kidron, tot aen den hoeck van de 131 Peerts-poorte tegen ’t oosten, sal den HEERE eene 132 heylicheyt zijn: daer en sal 133 niets weder uytgeruckt, noch afgebroken worden in eeuwicheyt.


Vorige Volgende