Logo DBNL
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637) (2008)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

(2008)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Psalm Lxxviij.

De Prophete vermaent hebbende tot opmerckinge, leeringe, ende predikinge van Godts woort ende werken, verhaelt in ’t lange Godts vaderlicke liefde ende lanckduerige lanckmoedicheyt, door de welcke hy gestreden hebbende tegen de menichvuldige ondanckbaerheyt sijns volcks, eyndlick Silo verlaten, ende d’andere stammen voorby-gaende, Zion in Iuda tot de plaetse sijns Godts-diensts, ende David uyt den stam Iuda, tot het Coninckrijcke verkoren heeft, zijnde een voorbeelt van Christi eeuwich Coninckrijck.

1

EEn’ 1 onderwijsinge 2 Asaphs. O mijn volck, neemt mijne leere ter ooren: neyget ulieder oore tot de redenen mijns monts.

2

a Ick sal mijnen mont opdoen met 3 spreucken: ick sal 4 verborgentheden overvloedichlick uyt storten, van outs her:

3

Die wy gehoort hebben, ende wetense, ende onse vaders ons vertelt hebben.

4

Wy sullen’t niet verbergen voor hare kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de 5 loflickheden des HEEREN; ende sijne sterckheyt, ende sijne wonderen, die hy gedaen heeft.

5

b Want hy heeft eene getuygenisse opgericht in Iacob: ende eene wet gestelt in Israël, die hy onsen vaderen geboden heeft; dat syse haren kinderen souden bekent maken.

6

Op dat het navolgende geslacht [die] weten soude; de kinderen [die] geboren souden worden: [ende] souden opstaen, ende vertellense haren kinderen.

7

Ende dat sy hare hope op Godt souden stellen, ende Godts daden niet vergeden; maer sijne geboden bewaren.

8

Ende dat sy niet souden worden gelijck hare vaders; een c wederhoorich ende wederspannich geslachte, een geslachte, [dat] sijn herte niet en 6 richtede, ende welckes geest niet getrouw en was met Godt.

9

7 De kinderen Ephraims, gewapende boog-schutters, keerden om ten dage des strijts.

10

Sy en hielden Godts verbont niet, ende weygerden te wandelen in sijne wet.

11

Ende sy vergaten sijne daden; ende sijne wonderen, die hy hen hadde doen sien.

12

Voor hare vaderen hadde hy wonder gedaen; in Egyptenlant, [in] den 8 velde Zoans.

13

d Hy cloofde de zee, ende deder haer doorgaen; ende de wateren deed’ hy staen als eenen hoop.

14

e Ende hy leyddese des daechs met eene wolcke; ende den gantschen nacht met een licht des vyers.

15

f Hy kloofde de rotzsteenen in de woestijne; ende drencktese overvloedich, als [uyt] 9 afgronden.

16

Want hy bracht stroomen voort uyt de steenrotze; ende deed’ de wateren afdalen als rivieren.

17

Noch voeren sy wijders voort tegen hem te sondigen: verbitterende den Alderhoochsten in de dorre wildernisse.

18

Ende sy versochten Godt in haer herte: begeerende spijse nae haren 10 lust,

19

g Ende sy spraken tegen Godt; sy seyden: Soude Godt eene tafel konnen toerichten inde woestijne?

20

h Siet, hy heeft den rotzsteen geslagen, datter wateren uyt vloeyden, ende beken overvloedichlick uytbraken: soude hy oock broot konnen geven? soude hy sijnen volcke vleesch toebereyden?

21

i Daerom 11 hoorde de HEERE, ende wert 12 verbolgen: ende een 13 vyer wert ontsteken tegen Iacob, ende toorn ginck oock op tegen Israël.

22

Om dat sy in Godt niet en geloofden, ende op sijn heyl niet en vertrouwden.

23

Daer hy den wolcken van boven 14 geboodt, ende de 15 deuren des hemels opende;

24

k Ende regende op hen het 16 Man om te eten, ende gaf hen 17 hemels-koorn.

25

l Een yegelick at het broot der 18 Machtigen: hy sondt hen teerkost tot versadinge.

26

m Hy dreef den Oosten-wint voort inden 19 hemel, ende voerde den Suyden-wint aen door sijne sterckte;

27

Ende regende op hen vleesch als 20 stof, ende gevleugelt 21 gevogelte als zant der zeen;

28

Ende dede’t vallen in’t midden 22 sijns legers, rondtom sijne 23 wooningen.

29

Doe aten sy, ende werden seer sat: so dat hy hen haren 24 lust toebrachte.

30

Sy en waren noch niet 25 vervreemdet van haren lust: hare spijse was noch in haren mont:

31

n Als Godts toorn tegen hen opginck, dat hy van hare 26 vetste doodde, ende de 27 uytgelesene Israëls nedervelde.

32

Boven dit alles sondichden sy 28 noch, ende en geloofden niet, 29 door sijne wonderen.

33

Dies deed hy hare dagen vergaen in 30 ydelheyt, ende hare jaren in verschrickinge.

34

Als hyse doodde, so vraechden sy nae hem; ende keerden weder, ende sochten Godt vroech;

35

Ende gedachten dat Godt haer rotzsteen was; ende Godt de Alderhoochste haer verlosser.

36

Ende sy 31 vleyden hem met haren monde; ende logen hem met hare tonge.

37

Want haer herte en was niet recht met hem; ende sy en waren niet getrouw in sijn verbont.

38

Doch hy, barmhertich zijnde, 32 versoende de ongerechticheyt, ende en 33 verdorfse niet; maer wendde 34 dickwijls sijnen toorn af, ende en weckte sijne 35 gantsche grimmicheyt niet op.

39

Ende hy dachte dat sy 36 vleesch waren: een 37 wint die henen gaet ende niet wederkeert.

40

Hoe dickwijls verbitterden sy hem in de woestijne! deden hem 38 smerte aen in de wildernisse!

41

Want sy 39 quamen al weder, ende versochten Godt; ende stelden den 40 Heyligen Israëls 41 een perck.

42

Sy en dachten niet aen sijne 42 hant; aen den dach, doe hyse van den 43 wederpartijder verloste.

43

Hoe hy sijne teeckenen stelde in Egypten; ende sijne wonderheden in den velde 44 Zoans:

44

o Ende hare vloeden in bloet veranderde; ende hare stroomen, op dat sy niet en souden drincken.

45 p Hy sondt eene vermenginge van ongedierte onder haer, dat haer verteerde: ende q 45 vorschen die haer verdorven.

46

r Ende hy gaf haer gewas den kruyt-worm; ende haren 46 arbeyt den sprinckhaen.

47

s Hy 47 doodde haren wijnstock door den hagel; ende hare wilde vijg-boomen door 48 vyerigen hagel-steen.

48

Oock 49 gaf hy haer vee den hagel over; ende hare beesten den 50 vyerigen kolen.

49

Hy sondt onder hen de 51 hitticheyt sijns toorns, verbolgentheyt, ende verstoortheyt, ende benaeutheyt; [met] uytsendinge der 52 boden van 53 veel quaets.

50

Hy 54 woech een pat, voor sijnen toorn: hy en onttrock hare ziele niet van den doot: ende t haer 55 gedierte gaf hy aen de pestilentie over.

51

v Ende hy sloech al het eerstgeboren in Egypten; het 56 beginsel der krachten in de 57 tenten Chams.

52

Ende hy voerde sijn volck als schapen; ende leyddese als eene kudde, in de woestijne.

53

Ia hy leyddese sekerlick, so datse niet en vreesden: x want de 58 zee hadde hare vyanden overdeckt.

54

Ende hy brachtse tot de 59 lantpale sijner heylicheyt: tot desen 60 berch, [dien] sijne rechterhant verkregen heeft.

55

Ende hy verdreef voor haer aengesichte de heydenen, ende deedse 61 vallen y in’t 62 snoer 63 [harer] erffenisse; ende deed de stammen Israëls in hare tenten woonen.

56

64 Maer sy versochten ende verbitterden Godt den Alderhoochsten; ende en onderhielden sijne 65 getuychenissen niet.

57

Ende sy weecken te rugge, ende handelden trouw-looslick, gelijck hare 66 vaders: sy zijn omgekeert, als een 67 bedriechlicke boge.

58

Ende sy verweckten hem tot 68 toorn door hare 69 hoochten; z ende verweckten hem tot 70 yver door hare gesnedene beelden.

59

Godt 71 hoorde’t ende wert verbolgen; ende versmaedde Israël seer.

60

Dies verliet hy den Tabernakel te 72 Silo; de Tente, [die] hy tot eene wooninge gesteld hadde onder de 73 menschen.

61

aa Ende hy gaf sijne 74 sterckte in de gevanckenisse; ende sijne heerlickheyt inde hant des 75 wederpartijders.

62

Ende hy leverde sijn volck over ten sweerde; ende wert verbolgen tegen sijne erffenisse.

63

Het 76 vyer verteerde 77 hare jongelingen; ende hare jonge dochters en werden niet 78 gepresen.

64

bb Hare 79 Priesters vielen door ’t sweert; ende hare 80 weduwen en weenden niet.

65

Doe 81 ontwaeckte de Heere, als een slapende; als een helt die juycht 82 van den wijn.

66

cc Ende hy sloech sijne 83 wederpartijders aen’t achterste; hy deed’ hen 84 eeuwige smaetheyt aen.

67

Doch hy verwierp de 85 Tente Iosephs; ende den stam Ephraims en verkoos hy niet.

68

Maer hy verkoos den stam Iuda; den berch Zion, dien hy lief hadde.

69

Ende hy bouwde sijn 86 Heylichdom als 87 hoochten; als de aerde, die hy gegrondt heeft in eeuwicheyt.

70

dd Ende hy verkoos sijnen knecht David; ende nam hem van de schaepskoyen.

71

Van achter de 88 soogende [schapen] deed hy hem komen, ee om te 89 weyden Iacob sijn volck, ende Israël sijne erffenisse.

72

Oock heeft hyse geweydt nae de oprechticheyt sijnes herten; ende heeftse geleydt met een 90 seer verstandich beleyt sijner handen.


Vorige Volgende