Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm Lxiij.

David omswervende in de woestijne, klaegt Godt seer bitterlick, dat hy uyt Godts Huys ende van de uytwendige oeffeninge des Godts-diensts (dien hy seer hooge verheft) gebannen was: troost sich nochtans in Godts gunst ende beschuttinge, ende voorseyt sijner bloetdorstiger vervolgeren onderganck, ende sijne toekomende vreuchde.

1

EEn Psalm Davids: als hy was inde ^a woestijne van ¹ Iuda.

a 1.Sam. 22.5. ende 23.14, 15.

1 Gevlucht voor Saul. Siet 1.Sam. 22.5. ende 23.14, 15.

2

O Godt, ghy zijt mijn Godt, ick ² soecke u in den ³ dageraet, mijne ziele dorstet nae ⁴ u, mijn vleesch ⁵ verlangt nae u: in een lant, ⁶ dor, ende ⁷ mat, sonder water:

2 Om u aen te roepen.

3 D. vroech, met yver ende bysondere begeerte. siet Iob 7. op vers 21. ende Psal. 78.34. Prov. 1.28. Hos. 5.15. Lu. 21.38.

4 Dit wort in het volgende vers verklaert.

5 And. is verdroogt, te weten, van dorst: sommige meynen, dat het Hebr. woort (dat hier alleenlick gevonden wort) beteeckent heet-hongerich te zijn nae spijse, gelijck in het voorgaende van dorsten gesproken is.

6 Gelijck de woestijnen gemeenlick drooge ende waterloos zijn. Exod. 17.1. Num. 20.1, 2. Psal. 107.33, 35. Ierem. 2.6.

7 Ofte, vermoeyt, dat is, dorstich: alsoo het lant genoemt wort vermits gebreck van water, waer op de dorst volgt: sommige verstaen, dat David van hem selven spreke, dat hy, als een vermoeyt mensche pleegt te zijn (ziet Prov. 25.25) dorstich zy, ende sonder water, passende sijn lichamelick gebreck op het geestelicke, als volgt. Vergel. Psal. 143.6.

3

(Voorwaer ick hebbe u in het ⁸ Heylichdom aenschouwt; ⁹ siende uwe sterckheyt ende uwe eere.)

8 D. uwen reynen Godts-dienst, waer in ghy dese uwe eygenschappen openbaert, ende waer in de Messias wert afgebeeldet.

9 And. aldus; Om uwe sterckte ende uwe eere te sien; alsoo ick u in het Heylichdom aenschouwt hebbe. de woorden een weynich versett zijnde.

4

Want uwe goedertierenheyt is beter dan het leven: Mijne lippen ¹⁰ souden u prijsen.

10 Wanneer my sulcks mochte gebeuren. ofte, sullen u prijsen. ende soo voorts in’t volgende.

5

Alsoo soud’ ick u ¹¹ loven in mijn ¹² leven: In uwen Name soud’ ick mijne ¹³ handen opheffen.

11 Hebr. segenen verstaet wanneer ghy my de genade sult hebben gedaen, dat ick wederom vryelick in u huys mach verschijnen, gelijck te vooren.

12 D. soo lang ick leve, als Psal. 104.33. ende 146.2.

13 Hebr. palmen. siet Psal. 28. op vers 2.

6

Mijne ziele soude als met smeer ende vetticheyt ¹⁴ versadicht worden: ende mijn mont soude roemen met ¹⁵ vrolick-singende lippen.

14 Dit stelt hy tegen den geestelicken dorst ende honger nae den publijcken Godts-dienst, ende vergaderingen der heyligen, waer van versen 2, 3. siet Psal. 36. op vers 9.

15 Hebr. lippen der vrolicke gesangen, ofte, der juychingen.

7

Als ick uwer gedencke op mijne legersteden, so peynse ick aen u in de ¹⁶ nachtwaken.

16 Van de 4 deelen des nachts, by den Ioden genoemt nachtwaken, Siet Exod. 14.24. 1.Sam.11.11. Thren. 2.19. Matth. 14.25: ende 24.43. Marc. 6.48 ende vergel. wijders. Psal. 1. op vers 2.

8

Want ghy zijt my eene ¹⁷ hulpe geweest: ende in de ¹⁸ schaduwe uwer vleugelen sal ick vrolick singen.

17 And. volkomene hulpe. van sulcke by-voeginge deses woorts, volkomen, siet Psal. 44. op vers 27. ende vergel. Psal. 3. op vers 3.

18 D. uwe beschuttinge. Siet Ruth 2. op vers 12.

9

Mijne ziele kleeft u ¹⁹ achter aen: uwe rechterhant ondersteunt my.

19 Willende u volgen, niet willende van u scheyden.

10

Maer dese, [die] mijne ²⁰ ziele soecken tot verwoestinge, sullen komen in ²¹ d’onderste plaetsen der aerde.

20 D. die nae mijn leven staen (siet Exod. 4. op vers 19. 2.Sam. 4. op vers 8) om my dat te benemen, met sulcken geraes ende ongestuymicheyt, dat het gantsche lant daer van waegt. Siet Psal. 35. op vers 8.

21 D. sy sullen ter aerden worden nedergevelt, sterven ende verderven in de aerde, ende helle.

11

Men ²² salse ²³ storten door het ²⁴ gewelt des sweerts: sy sullen den ²⁵ vossen ten deele worden.

22 Hebr. sy sullen hem storten. dat is, men sal eenen yederen van hen storten, etc.

23 Dat haer bloet, leven ende levenskrachten, als water uytgestort, wechvloeyen ende verdwijnen. Vergel. 2.Sam. 14.14.

24 Hebr. de handen. Siet Iob 5. op vers 20.

25 Die hare verworpene doode lichamen sullen op-eten. Dese dieren waren by menichten in die landen. Siet Iudic. 15. op vers 4. Vergel. wijders Apoc. 19.21.

12

Maer de ²⁶ Coninck sal sich in Godt verblijden: een yegelijck, die by ²⁷ hem sweert, sal sich beroemen; want de mont der ²⁸ leugen-sprekers sal gestopt worden.

26 Naeml. ick David, als my Godt, nae sijne belofte, tot het Coninckrijck sal hebben verheven, dat sy soecken te beletten. Psal. 62.5.

27 T.w. by Godt, D. die hem recht eert ende dient, sal sich met vreuchde geluckich achten in Godt ende sijn genaden-werck, dat hy aen my ende sijn volck sal hebben bewesen. alsoo Psal. 64.11.

28 Die nu soo stout ende onbeschaemdelick van my ende andere vroome liegen, verdichtende ende uytstroyende al wat sy willen.