Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm Lix.

David in perijckel zijnde, dat Sauls officieren hem souden grijpen ende dooden, bidt Godt om verlossinge, verhaelt sijne onschult, ende sijner vyanden bloetdorsticheyt ende rasernye, waer tegen hy stelt sijn vertrouwen op Godt, dien hy bidt, dat hyse anderen tot eenen spiegel sijner wrake voorstelle, haren hoochmoet dempe, ende in elende verandere: ende belooft Gode danckbaerheyt.

1

¹ EEn gouden kleynoot Davids, voor den Opper-sang-meester, Al-tascheth: ^a doe Saul gesonden hadde, die [sijn] huys bewaren souden, om hem te ² dooden.

1 Siet Psal. 57. op vers 1.

a 1.Sam. 19.11.

2 Maer David, door Godts genadige regeringe, van Michal ter venster uytgelaten ende ontkomen was. 1.Sam. 19.12.

2

Reddet my van mijne vyanden, o mijn Godt: stelt my in een ³ hooch vertreck voor de gene die tegen my opstaen.

3 Daer ick vry ende behouden zy.

3

Reddet my van de werckers der ongerechticheyt: ende verlost my van de ⁴ mannen des bloets.

4 Siet Psal. 5. op vers 7.

4

Want siet, sy leggen mijner ⁵ ziele lagen, stercke rotten sich tegen my: ⁶ sonder mijne overtredinge, ende sonder mijne sonde, o HEERE.

5 D. persoon, ofte, leven.

6 Sonder dat ick tegen haer gesondicht, ofte haer yets misdaen hebbe, buyten alle mijne schult.

5

Sy loopen ende ⁷ bereyden sich, sonder [mijne] misdaet: waeckt op ⁸ my te gemoete, ende ⁹ siet.

7 Tot mijner vervolginge.

8 D. om my ter rechter tijt ende plaetse te helpen, ende te ontsetten.

9 In wat noot ick steke, ofte wat quaet sy al tegen my aenleggen.

6

Ia ghy, HEERE Godt der ¹⁰ heyrscharen, Godt Israëls, ontwaeckt, om alle dese ¹¹ heydenen te ¹² besoecken: en zijt ¹³ niemant van hen genadich, die trouwlooslick ongerechticheyt bedrijven, ¹⁴ Sela!

10 Siet 1.Reg. 18. op vers 15.

11 Bastaert-Israeliten, die den heydenen in barbarische boosheyt ende bitterheyt gelijck zijn. Vergel. Psal. 54. op vers 5.

12 D. straffen. Siet Genes. 21. op vers 1.

13 Hebr. zijt niet ge-nadich allen die, etc. ofte aldus: En zijt geene ongerechtige trouw-brekers genadich.

14 Siet Psal. 3 op vers 3.

7

Tegen den avont ¹⁵ keeren sy weder, sy tieren als een ¹⁶ hont, ende sy gaen rontom de stadt.

15 Als sy my den gantschen dach gesocht ende niet gevonden hebben. ofte: sy keeren gins ende weder, om my ergens te betrappen.

16 Die blaft ende groot getier maeckt als hy een wilt na-jaecht, ofte, raest ende huylt om eten, als hem hongert, ende hy niet en krijcht.

8

Siet, sy ¹⁷ storten overvloedichlick uyt met haren mont; ^b sweerden zijn op hare lippen: ^c want ¹⁸ wie hoort’et?

17 Ofte, gieten, bobbelen, ofte, borrelen uyt allerleye laster-rede van my. van het Hebr. woort siet Psal. 19. op vers 3. ende vergel. Ier. 6.7. ende ond. vers 13.

b Psal. 55.22. ende 57.5.

c Psal. 10.11. ende 94.7.

18 Dit zijn de woorden der vyanden, waermede sy te kennen geven, datse door geene vreese Godts wederhouden worden, sprekende al wat sy willen, als offer geen Godt en ware, die ’t hoorde. siet Psal. 10.11. ende 94.7.

9

Maer ghy, HEERE, ^d sultse ¹⁹ belacchen: ghy sult alle ²⁰ heydenen bespotten.

d Psal. 2.4.

19 Siet Psal. 2. op vers 4.

20 Siet op vers 6.

10

[Tegen] ²¹ sijne sterckte, sal ick [op] u wachten: want Godt is mijn hooch-vertreck.

21 Mijns vyants, Sauls, die my veel te machtich ende te sterck is, sulcks dat ick hem niet en kan wederstaen: dat alles sal ick u bevelen, ende met gedult wacht houden, verbeydende ende uyt ofte omsiende nae uwe hulpe ende bescherminge, daer onder ick veyliger ben, als of ick in een hooch vast slot versekert ware. Vergel. ond. vers 17, 18.

11

De Godt ²² mijner goedertierenheyt sal my ²³ voorkomen: Godt sal my ²⁴ op mijne verspieders doen sien.

22 Ofte, mijner weldadicheyt. dat is, mijn goedertieren ofte weldadige Godt, die my gunstich ofte wel genegen is, ende sijne goedertierenheyt aen my bewesen heeft. Vergel. Ierem. 2.2. met d’aenteeckeninge.

23 Ofte, bejegenen, ontmoeten, dat is, ter rechter tijt goedertierentlick helpen.

24 Ofte, aen, Te weten, mijnen wensch, ofte, sijne wrake. Siet Psal. 5.4. op vers 9. ende 22. op vers 18.

12

En ²⁵ doodtse niet, op dat mijn volck [het] niet en vergete; doetse ²⁶ omsweven door uwe macht, ende ²⁷ werptse neder: o Heere, onse schilt,

25 Brengtse niet t’seffens ende schielick om, maer verdeylt uwe oordelen op tijden ende malen, op dat ick mijn volck (daer over ghy my tot Coninck gesalft hebt, ofte mijne lants-lieden) de menichvuldicheyt uwer straffen voor ende na aenschouwende, dies te beter daer aen gedencke, ende daer door geleert worde.

26 Tot een spectakel.

27 Ofte, doetse nederdalen, uyt haren staet ende eere, daer op sy haer trotzelick verlatende, soo veel quaets voornemen ende bedrijven.

13

²⁸ [Om] de sonde hares monts, [om] het woort harer lippen; ende laetse gevangen worden in haren hoochmoet: ende om den vloeck, ende om de leugen, [die] sy ²⁹ vertellen.

28 Om datter niet als sonde (te weten, trots spreken, vloecken ende liegen over my) uyt haren monde gaet. sommige voegen dese woorden by het woort vergete, in’t voorgaende vers, in desen sin: op dat mijn volck niet en vergete, hoe trots sy plegen te spreken. ende hoe sy daer over varen, te weten, datse daer in alsoo gevangen worden, datmen van haer vloecken ende liegen (d’oorsake harer straffe) niet genoech en kan vertellen. and. de sonde hares monts [is] het woort haerder lippen: laetse dan, etc. dat is, ’t is al leugen dat sy spreken: daerom, etc.

29 Die sy dagelicx in hare propoosten sonder schroom by menichten uytsmijten, als bov. vers 8. and. sy sullen van den vloeck ende van de magerheyt vertellen.

14

³⁰ Verteertse in grimmicheyt, verteertse, datser niet en zijn, ende laetse ³¹ weten, dat Godt heerscher is in ³² Iacob, [ja] tot aen de eynden der aerde, Sela!

30 Allencxkens door verscheyden plagen, uyt vergelijckinge van vers 12.

31 D. gewaer worden, bevinden.

32 Onder Godts volck, Israel.

15

³³ Laetse dan tegen den avont wederkeeren, laetse tieren als een hont, ende rontom de stadt gaen.

33 Hier wederhaelt de Propheet vast de selve woorden, die bov. vers 7 staen, maer spottender wijse, uyt een heylich vast vertrouwen van Godes rechtveerdige vergeldinge, die sijnen vyanden soude wedervaren.

16

Laetse selfs ³⁴ omsweven ³⁵ om spijse: ende laetse ³⁶ vernachten al en zijnse niet versadicht.

34 Als vers 12.

35 Hebr. om te eten.

36 Siet het tegendeel Prov. 19.23. And. murmureren, huylen, grijnzen, sose niet versadicht en zijn: om dat het Hebr. woort in beyde beteeckeningen gevonden wort.

17

Maer ick sal ³⁷ uwe sterckte singen, ende des morgens uwe goedertierenheyt vrolick roemen; om dat ghy my een hooch vertreck zijt geweest: ende eene toevlucht ten dage, als my bange was.

37 Gestelt tegen des vyants sterckte, bov. vers 10. alsoo in ’t volgende vers.

18

³⁸ Van u, o mijne sterckte, sal ick psalm-singen: want Godt is mijn hooch vertreck, de Godt ³⁹ mijner goedertierenheyt.

38 Alsoo wort ’t Hebr. woordeken el somtijts genomen. siet Iob 42. op vers 7. ende bov. Psal. 2. op vers 7. and. mijne sterckte is by u, [dies] sal ick u, etc.

39 Als bov. vers 11.