Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdHet geslachte van Kis wort verhaelt, vers 1, etc. Sauls persoon wort beschreven, 2. Kis sendt Saul om de eselinnen te gaen soecken, 3. hy door-reyst het lant, maer en vindt de eselinnen niet, 4. Door raet sijnes knechts gaet hy tot Samuel, 6. Samuel gaet Saul te gemoete, 14. Godt heeft Samuel geopenbaert, dat Saul tot hem komen soude, 15. ende belast dat hy hem Coninck maken soude, 16. Samuel noodigt Saul ter maeltijt, 19. hy seyt hem, dat de eselinnen gevonden waren, ende dat hy Coninck worden soude, 20. ’t welck Saul vreemt voor-komt, 21. Samuel sett hem boven aen, 22. ende vereert hem met een besonder stuck spijse, 23. Samuel spreeckt met Saul alleen op ’t dack, 25. Ende hy openbaert hem, dat hy Coninck soude worden, 26. | |
1DAer was nu een man van Benjamin, wiens name was Kis, een sone Ga naar margenoot1 Abiëls Ga naar margenoota des soons Zeror, des soons Bechorath, des soons Aphiah, de Ga naar margenoot2 sone eenes mans van Iemini, een dapper helt. | |
2Die hadde eenen sone wiens name was Saul, een jongelinck, ende Ga naar margenoot3 schoon, ja daer en was geen schoonder man dan hy onder de kinderen Israëls: van sijne schouderen, ende opwaerts, was hy hooger dan al het volck. | |
3De eselinnen nu van Kis Sauls vader waren Ga naar margenoot4 verloren: daerom seyde Kis tot sijnen sone Saul, Neemt nu eenen van de jongens met u, ende maeckt u op, gaet henen, soeckt de eselinnen. | |
4Hy dan ginck door het geberchte Ephraims, ende hy ginck door het lant Ga naar margenoot5 Salisa, maer sy en vondense niet: daerna gingen sy door het lant Ga naar margenoot6 Sahalim, maer sy en waren daer niet: voorder ginck hy Ga naar margenoot7 door het lant van Iemini, doch sy en vondense niet. | |
5Doe sy in’t lant Ga naar margenoot8 Zuph quamen, seyde Saul tot sijnen jongen, die by hem was, komt, ende laett ons wederkeeren: dat niet misschien mijn vader van de eselinnen aflate, ende voor ons bekommert zy. | |
6Hy daerentegen seyde tot hem, Siet doch, daer is een Ga naar margenoot9 man Godes in dese stadt, ende hy is een ge-eert man, al wat hy spreeckt dat Ga naar margenoot10 komt sekerlick: Laett ons nu derwaerts gaen, misschien sal hy Ga naar margenoot11 ons onsen wech aenwijsen, op den welcken wy gaen sullen. | |
7Doe seyde Saul tot sijnen jongen, Maer siet, so wy gaen, Ga naar margenoot12 wat sullen wy doch dien man brengen? want Ga naar margenoot13 het broot is wech uyt onse Ga naar margenoot14 vaten, ende wy en hebben geene Ga naar margenoot15 gave, om den man Godes te brengen: wat hebben wy? | |
8Ende de jonge antwoordde Saul voorder ende seyde, Siet, daer Ga naar margenoot16 vindt sich in mijne hant het vierendeel eenes Ga naar margenoot17 silveren sikels, dien sal ick den man Godes geven, op dat hy ons onsen wech wijse. | |
9( Ga naar margenoot18 Eertijts seyde een yder Ga naar margenootb aldus in Israël, als hy ginck om Godt te Ga naar margenoot19 vragen, Komt, ende laett ons gaen tot den Siender: want die heden een Propheet, die wert eertijts een Ga naar margenoot20 Siender genoemt). | |
10Doe seyde Saul tot sijnen jongen, Ga naar margenoot21 U woort is goet, Komt laett ons gaen: ende sy gingen Ga naar margenoot22 nae de stadt, daer de man Godes was. | |
11Als sy op klommen door den opganck der stadt, so vonden sy maechden, die uytgingen om water te putten: ende sy seyden tot haer, Is de Ga naar margenoot23 Siender hier? | |
12Doe antwoordden sy hen, ende seyden, Siet, Ga naar margenoot24 hy is voor u aengesichte: haest u nu, want hy is heden in de stadt gekomen, dewijle het volck heden Ga naar margenoot25 een offerhande heeft op de hoochte. | |
13Wanneer ghylieden in de stadt komt, alsoo sult ghy hem vinden, eer hy opgaet op de hoochte om te eten, want het volck en sal niet eten tot dat hy komt, want Ga naar margenoot26 hy segent Ga naar margenoot27 het offer, daer na eten de genoodichde: daerom gaet nu op, want hem, als heden sult ghy hem vinden. | |
14Also gingen sy op inde stadt: doe sy in het midden der stadt quamen, siet, so | |
[Folio 128v]
| |
Ga naar margenoot28 ginck Samuel uyt hen te gemoete, om op te gaen nae de hoochte. | |
15Ga naar margenoot29 Ga naar margenootc Want de HEERE Ga naar margenoot30 hadde’t [voor] Samuels oore geopenbaert, eenen dach eer Saul quam, seggende: | |
16Morgen ontrent deser tijt sal ick Ga naar margenoot31 tot u senden eenen man uyt den lande Benjamins, dien sult ghy ten Voorganger salven over mijn volck Israël, ende hy sal mijn volck verlossen uyt der Philistijnen hant, want ick hebbe mijn volck aengesien, dewijle des selven geroep tot my gekomen is. | |
17Doe Samuel Saul aensach; Ga naar margenoot32 so antwoordde hem de HEERE, Siet dit is de man, van welcken ick u geseyt hebbe, dese sal over mijn volck Ga naar margenoot33 heerschen. | |
18Ende Saul naederde tot Samuel in Ga naar margenoot34 het midden der poorte, ende seyde, Wijst my doch, waer is hier des Sienders huys? | |
19Ende Samuel antwoordde Saul, ende seyde, Ick ben de Siender, gaet op voor mijn aengesichte op de hoochte, dat ghylieden heden met my etet: so sal ick u morgen vroech laten gaen, ende Ga naar margenoot35 alles wat in u herte is, sal ick u te kennen geven. | |
20Want de eselinnen aengaende, die ghy heden den derden dach verloren hebt, Ga naar margenoot36 en sett u herte daer niet op, want sy zijn gevonden: ende wiens sal zijn Ga naar margenoot37 al het gewenschte dat in Israël is? is’t niet uwe, ende des gantschen huyses uwe vaders? | |
21Doe antwoordde Saul, ende seyde: Ben ick niet een Ga naar margenoot38 sone van Iemini, van de Ga naar margenoot39 kleynste der stammen Israëls? ende mijn geslachte [ist niet] het kleynste van alle de geslachten der stamme Benjamins? waerom Ga naar margenoot40 spreeckt ghy my dan aen met sulcke woorden? | |
22Samuel dan nam Saul, ende sijnen jongen, ende hy brachtse in de kamer: ende Ga naar margenoot41 hy gaf hen plaetse aen’t opperste der genoodichden: die nu waren ontrent dertich man. | |
23Doe seyde Samuel Ga naar margenoot42 tot den Kock, Langt dat stuck, ’t welck ick u gegeven hebbe: daer van ick tot u seyde, Set het by u wech. | |
24De Kock nu bracht Ga naar margenoot43 een schouder op, met dat daer aen was, ende settese voor Saul, ende Ga naar margenoot44 hy seyde, Siet, dit ist overgeblevene, settet voor u, etet, Ga naar margenoot45 want het is ter bestemder tijt voor u bewaert, Ga naar margenoot46 als ick seyde, Ick hebbe het volck genoodicht: also att Saul met Samuel dies daechs. | |
25Daer na gingen sy af van de hoochte in de stadt: ende hy Ga naar margenoot47 sprack met Saul Ga naar margenoot48 op het dack. | |
26Ende sy stonden vroech op: ende ’t geschiedde, ontrent den opganck des dageraets, Ga naar margenoot49 so riep Samuel Saul op het dack, seggende, Staet op, dat ick u gaen late: doe stond Saul op, ende sy beyde gingen uyt, hy ende Samuel, nae buyten. | |
27Doe sy afgegaen waren aen het eynde der stadt, so seyde Samuel tot Saul, Segt den jongen, Ga naar margenoot50 dat hy voor onse aengesichten henen gae: doe ginck hy henen: maer staet ghy Ga naar margenoot51 alsnu stille, Ga naar margenoot52 ende ick sal u Godes woort doen hooren. |
|