Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdVijf Koningen der Canaaniten verbinden haer t’samen, om Gibeon te gaen belegeren, vers 1, etc. die van Gibeon versoecken hulpe van Iosua, 6. Hy treckt op met sijn leger, 7. ende overvaltse onversiens, 9. ende slaetse, 10. De Heere werpt hagel-steenen op haer, 11. De sonne ende mane blijven ontrent eenen dach stille staende op de begeerte van Iosua, 13. De vijf Koningen verbergen haer in de speloncke by Makkeda, 16. Iosua laetse daer in besluyten, 18. Hy laetse daer uyt halen, 22. ende in presentie van alle man met voeten treden, 24. Daer na laet hyse ophangen, 26. ende in de speloncke te Makkeda werpen, 27. Iosua neemt Makkeda in, ende verbrant haren Koninck met de stadt, ende al wat daer in was, 28. Hy treckt nae Libna, ende wintse, 29. van daer nae Lachis, ende wintse, 31. De Koninck Horam wort geslagen, 33. Eglon wort ingenomen, 34. Hebron wort ingenomen, 36. van gelijcke Debir, 38. ende ’t gantsche lant, 40. Iosua komt weder te Gilgal, 43. | |
1’T geschiedde nu, doe Adoni-Zedek de Coninck van Ierusalem gehoort hadde, dat Iosua Ai ingenomen ende haer verbannen hadde, [ende] Ai ende haren Coninck alsoo gedaen hadde, gelijck als hy Ga naar margenoota Iericho ende haren Coninck gedaen hadde: ende Ga naar margenootb dat de inwoonders van Gibeon vrede met Israël gemaeckt hadden, ende in ’t midden der selver waren: | |
2So vreesden Ga naar margenoot1 sy seer; want Gibeon was een groote stadt, als eene der Conincklicker steden: ja sy was grooter dan Ai, ende alle hare mannen waren Ga naar margenoot2 sterck. | |
3Daerom sondt Adoni-Zedek Coninck van Ierusalem tot Hoham den Coninck van Hebron, ende tot Piream den Coninck van Iarmuth, ende tot Iaphia den Coninck van Lachis, ende tot Debir den Coninck van Eglon, Ga naar margenoot3 seggende: | |
4Comt op tot my, ende helpt my, dat wy Gibeon slaen: om datse vrede gemaeckt heeft met Iosua, ende met de kinderen Israëls. | |
5Doe werden versamelt ende quamen op, vijf Coningen der Ga naar margenoot4 Amoriten, de Coninck van Ierusalem, de Coninck van Hebron, de Coninck van Iarmuth, de Coninck van Lachis, de Coninck van Eglon, sy, ende alle hare legers: ende sy belegerden Gibeon, ende krijchden tegens haer. | |
6De mannen nu van Gibeon Ga naar margenoot5 sonden tot Iosua in ’t leger te Gilgal, seggende: En Ga naar margenoot6 treckt uwe handen niet af Ga naar margenoot7 van uwe knechten, komt haestelick tot ons op, ende verlost ons, ende helpt ons, want alle de Coningen der Amoriten die op ’tgeberchte woonen, hebben haer tegen ons vergadert. | |
7Doe tooch Iosua op van Gilgal, hy, ende al het Ga naar margenoot8 krijchsvolck met hem, ende alle strijtbare helden. | |
8Want de HEERE hadde tot Iosua geseyt, Vreest u niet voor hen, want ick hebse in uwe hant gegeven: niemant van hen sal voor u aengesichte bestaen. | |
9Also quam Iosua snellick tot haer: den gantschen nacht over was hy van Gilgal opgetrocken. | |
10Ende de HEERE verschricktese voor het aengesichte Israëls, ende hy sloechse met eenen grooten slach te Ga naar margenoot9 Gibeon: ende vervolchdese op den wech, daermen nae Bethhoron opgaet, ende sloechse tot Azeka ende tot Makkeda toe. | |
11’T geschiedde nu doese voor ’t aengesichte van Israël vluchteden, zijnde in den afganck van Beth-horon, so wierp de HEERE Ga naar margenoot10 groote steenen op haer van den hemel, tot Azeka toe, dat sy storven: daer warender meer die van de hagel steenen storven, dan die de kinderen Israëls met den sweerde doodden. | |
12Doe Ga naar margenoot11 sprack Iosua tot den HEERE ten dage als de HEERE de Amoriten voor het aengesichte der kinderen Israëls overgaf, ende seyde Ga naar margenoot12 voor de oogen der Israëliten, Sonne Ga naar margenoot13 staet stille te Ga naar margenoot14 Gibeon, ende ghy Mane in Ga naar margenoot15 het dal Ajalons. | |
13Ende de Sonne stont stille, ende de Mane bleef staen, tot dat sich het volck aen sijne vyanden gewroken hadde. Is dit niet geschreven in ’t boeck Ga naar margenoot16 des Oprechten? De Sonne nu stont stille in ’t midden des hemels, ende en haestede niet onder te gaen ontrent eenen volkomenen dach. | |
14Ende daer en was geen dach desen gelijc, voor hem noch na hem, Ga naar margenoot17 dat de HEERE de stemme eenes mans [alsoo] verhoorde: want de HEERE street voor Israël. | |
16Maer Ga naar margenoot19 die vijf Koningen waren gevloden, ende hadden haer verborgen in de speloncke by Makkeda. | |
17Ende Iosua wiert gebootschapt, mits te seggen: Die vijf Koningen zijn gevonden, verborgen in de speloncke by Makkeda: | |
[Folio 103v]
| |
18So seyde Iosua: Wentelt groote steenen voor den mont der speloncke, ende stelt mannen daer voor om haer te bewaren. | |
19Maer staet ghylieden niet stille, jaegt uwe vyanden achter na, ende Ga naar margenoot20 slaetse in den steert: en laetse in hare steden niet komen, want de HEERE uwe Godt heeftse in uwe hant gegeven. | |
20Ende het geschiedde doe Iosua ende de kinderen Israëls geeyndicht hadden haer met eenen seer grooten slach te slaen, tot dat sy vernielt waren: ende dat de overgeblevene die van hen overgebleven waren in de vaste steden gekomen waren: | |
21So keerde Ga naar margenoot21 al het volck tot Iosua in ’t leger by Makkeda Ga naar margenoot22 in vrede; Ga naar margenoot23 niemant hadde sijne tonge tegen de kinderen Israëls geroert. | |
22Daerna seyde Iosua, Opent den mont der speloncke, ende brengt tot my uyt die vijf Koningen, uyt die speloncke. | |
23Sy nu deden alsoo, ende brachten tot hem uyt die vijf Koningen uyt de speloncke: den Koninck van Ierusalem, den Koninck van Hebron, den Koninck van Iarmuth, den Koninck van Lachis, den Koninck van Eglon. | |
24Ende het geschiedde, als sy die Koningen uytgebracht hadden tot Iosua, so riep Iosua alle de mannen Israëls, en hy seyde tot de Overste des krijchsvolcx, die met hem getogen waren: Treedt toe, sett uwe voeten op de halsen deser Coningen: ende sy traden toe, ende setten hare voeten op hare halsen. | |
25Doe seyde Iosua tot haer, Vreest niet, ende ontset u niet, zijt sterck ende hebt goeden moet, want alsoo sal de HEERE allen uwen vyanden doen tegen dewelcke ghylieden strijdet. | |
26Ende Iosua sloechse daer na, ende dooddese, ende hingse aen vijf Ga naar margenoot24 houten: ende sy hingen aen de houten: Ga naar margenoot25 tot den Ga naar margenootc avont. | |
27Ende ’t geschiedde ten tijde als de Sonne onderginck, beval Iosua datmense van de houten afname, ende sy wierpense in de speloncke, alwaer sy verborgen geweest waren: ende sy leyden groote steenen voor den mont der speloncke, [die daer zijn] tot op desen selven dach. | |
28Des selven daegs nam oock Iosua Ga naar margenoot26 Makkeda in, ende sloegse met de scherpte des sweerts, daer toe verbrandde hy der selver Koninck, haerlieden, ende alle Ga naar margenoot27 ziele die daer inne was, hy en liet geen overige overblijven: ende hy dede den Koninck van Makkeda gelijck als hy den Koninck van Iericho gedaen hadde. | |
29Doe tooch Iosua door, ende Ga naar margenoot28 gantsch Israël met hem, van Makkeda nae Ga naar margenoot29 Libna: ende hy krijchde tegen Libna. | |
30Ende de HEERE gaf de selve oock in de hant Israëls, met haren Koninck, ende hy sloechse met de scherpte des sweerts, ende alle ziele die daer inne was, hy en liet daer in geen overige overblijven: ende hy dede der selver Koninck gelijck als hy den Koninck van Iericho gedaen hadde. | |
31Doe tooch Iosua voort, ende gantsch Israël met hem van Libna nae Ga naar margenoot30 Lachis: ende hy belegerdese, ende krijchde tegen haer. | |
32Ende de HEERE gaf Lachis in de hant Israëls, ende hy namse in Ga naar margenoot31 op den tweeden dach, ende hy sloechse met de scherpte des sweerts, ende alle ziele die daer inne was, nae alles dat hy Libna gedaen hadde. | |
33Doe trock Horam de Koninck van Ga naar margenoot32 Gezer op, om Lachis te helpen: maer Iosua sloech hem, ende sijn volck, tot dat hy hem geen overige over en liet. | |
34Ende Iosua trock voort van Lachis nae Ga naar margenoot33 Eglon, ende gantsch Israël met hem: ende sy belegerdense, ende krijchden tegens haer. | |
35Ende sy namense in, ten Ga naar margenoot34 selven dage, ende sloegense met de scherpte des sweerts, ende alle ziele die daer in was verbande hy des selven daechs: nae alles dat hy Lachis gedaen hadde. | |
36Daer na tooch Iosua op, ende gantsch Israël met hem, van Eglon Ga naar margenoot35 nae Hebron: ende sy krijchden tegen haer. | |
37Ende sy namense in, ende sloegense met de scherpte des sweerts, soo haren Ga naar margenoot36 Koninck, als alle hare steden, ende alle ziele die daer inne was, hy en liet niemant in ’t leven overich blijven, nae alles dat hy Eglon gedaen hadde: ende hy verbandese, ende alle ziele die daer inne was. | |
38Doe keerde Iosua, ende gantsch Israël met hem nae Ga naar margenoot37 Debir: ende hy krijchde tegen haer. | |
39Ende hy namse in, met haren Koninck, ende alle hare steden, ende sy sloegense met de scherpte des sweerts, ende verbanden alle ziele die daer inne was, hy en liet geen overige over blijven, gelijck als hy Hebron gedaen hadde, alsoo dede hy Debir, ende haren Koninck, ende gelijck als hy Libna ende haren Koninck gedaen hadde. | |
40Also Ga naar margenoot38 sloech Iosua ’tgantsche lant, ’t geberchte, ende ’t zuyden, ende de leegte, ende de afloopingen der wateren, ende alle hare Koningen, hy en liet geen overige over blijven: ja hy verbande Ga naar margenoot39 alles wat adem hadde, Ga naar margenoot40 gelijck als de HEERE de Godt Israëls Ga naar margenootd geboden hadde. | |
41Ende Iosua sloechse van Kades-Barnea ende tot Gaza toe: oock ’t gantsche lant Ga naar margenoot41 Gosen, ende tot Gibeon toe. | |
42Ende Iosua nam alle dese Koningen ende haer lant op eenmael: Ga naar margenoot42 want de HEERE de Godt Israëls streedt voor Israël. | |
|