Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het ij. Capittel.

Wetten rakende de maniere van het vrywillich spijsoffer te offeren, het welcke was van meel-bloeme, ofte rouw, ende ongebacken, vers 1, etc. ofte gebacken in den oven, 4. ofte gekoockt in de panne, 5. ofte inden ketel gesoden, 7. Met een verbodt van eenigen suerdeessem ofte honich daer in te mengen, 11. ende een gebodt van alle offerhanden te souten, 13. Mitsgaders de wijse hoemen de eerste vruchten opofferen moeste, 14.

1

ALs nu ¹ eene ziele eene offerhande ^a van ² Spijsoffer den HEERE sal offeren, sijne offerhande sal ³ meel-bloeme zijn: ende hy sal olie daer op gieten, ende wieroock daer op leggen.

1 D. een persoon, ofte, mensche, gelijck het woort mensche gebruyckt wort bov. 1.2. Siet Genes. 12. op 't vers 5.

a Levit. 6.14. ende 9.17. Num. 15.4.

2 D. eene offerhande, waer in men spijse, ofte meel-bloeme offerde, dat ten deele den Priester toequam; ten deele met wieroock wert verbrandt. Siet de volgende verssen.

3 D. gebuydelt meel, de donst van het meel.

2

Ende hy sal ⁴ dat brengen tot de sonen Aarons, de Priesteren, welcker [een] daer van sijne ⁵ hant vol grijpen sal uyt ⁶ des selven meel-bloeme, ende uyt des selven olie, ⁷ met alle des selven wieroock: ende de Priester ^b sal ⁸ des selven gedenck-offer aensteken op den altaer; 't is een vyeroffer [ten] lieflicken reucke den HEERE.

4 T.w. spijsoffer.

5 Hebr. de volheyt sijnes vuysts vuysten. Alsoo ond. 5.12.

6 Verstaet des spijsoffers meel-bloeme. d. meelbloeme tot het spijsoffer behoorende.

7 Ofte, boven. Alsoo ond. cap. 3. vers 4, 10. ende 4.9, etc. dat is, t'samen met den gantschen wieroock des spijsoffers.

b Levit. 6.15.

8 Een reuckwerck soo genoemt, om dat het Godt indachtich maeckte (menschelicker wijse gesproken) de beloften, die hy den vroomen Israëliten gegeven hadde, ende de gebeden, die sy tot hem deden; dewelcke by een reuckwerck dat opklimt, vergeleken worden, Psal. 141.2. Actor. 10.4. Apocal. 8.3, 4.

3

Wat nu overblijft ^c van den spijsoffer, sal Aarons, ende sijner sonen zijn: 't is ⁹ eene heylicheyt der heylicheden van de vyerofferen des HEEREN.

c Levit. 10.12.

9 D. een seer heylich dinck, ofte van seer groote, ende overtreffelicke heylicheyt. Alsoo 30.36. ende ond. Exo. 10. ende 24.9. etc. 'T is eene maniere van spreken, beteeckenende de vergrootinge, ende verheffinge des genen daer van gesproken wort. Alsoo wort Godt genaemt, de Godt der Goden, ende de Heere der Heeren, Psal. 136.2, 3. Het liet Salomons, het liet der lieden, Cant. 1.1. Verg. de aent. Gen. 9. op 't vers 25.

4

Ende als ghy offeren sult eene offerhande van spijsoffer, een geback des ovens; het sullen zijn ¹⁰ ongesuerde koecken, van meel-bloeme met olie gemengt, ¹¹ ende ongesuerde ¹² vladen met olie bestreken.

10 Hebr. koecken der ongesuertheden, ende alsoo in 't volgende.

11 And. ofte.

12 Ofte, Pannekoecken: Ofte, Taerten.

5

Ende indien uwe offerhande spijsoffer is inde panne [gekoockt]; sy sal zijn van ongesuerde meel-bloeme met olie gemengt.

6

Breecktse in stucken, ende giet olie daer op: 't is een spijsoffer.

7

Ende so uwe offerhande een spijsoffer ¹³ des ketels is: 't sal van meel-bloeme met olie gemaeckt worden.

13 And. Panne: D. van het gene dat inde ketel gesoden, ofte inde panne gefrijt is.

8

Dan sult ghy dat spijsoffer, het welcke daer van sal gemaeckt worden, den HEERE toebrengen: ende men sal 't tot den Priester doen naederen, die dat tot den altaer dragen sal.

9

Ende de Priester sal van dat spijsoffer, ¹⁴ des selven gedenck-offer opnemen, ende op den altaer aensteken: 't is een vyeroffer ¹⁵ [ten] lieflicken reucke den HEERE.

14 Siet bov. op het vers 2.

15 Siet Gen. 8. op't vers 21. ende bov. 1. op't vers 9.

10

Ende wat overblijft van het spijsoffer, sal Aarons ende sijner sonen zijn: 'tis eene ¹⁶ heylicheyt der heylicheden van de vyerofferen des HEEREN.

16 Siet bov. op 't vers 3.

11

Geen spijsoffer, dat ghy den HEERE sult offeren, sal met deessem gemaeckt worden: want van geenen ¹⁷ suerdeessem, ende van geenen ¹⁸ honich en sult ghy lieden den HEERE vyeroffer aensteken.

17 Verstaet dit, van de vrywillige offerhanden. Want inde danckofferen en gelt dese wet niet. ond. 7.13. nochte in de offerhanden der eerstelingen, ond. 23.17. ende hier in 't volgende vers.

18 De Honich wert met den deessem verboden, om dat hy, niet tegenstaende sijne soeticheyt, den aert heeft het deech, daer mede hy gemengt is, te versueren, ende te doen rijsen.

12

¹⁹ De offerhande der eerstelingen, die sult ghy den HEERE ²⁰ offeren: maer op den altaer en sullen sy niet komen, ten lieflicken reucke.

19 Siet ond. 23.17.

20 T.w. gedeessemt, ofte met honich gemengt.

13

Ende alle offerhande uwes spijsoffers sult ghy met sout souten, ende ²¹ het sout des verbonts uwes Godts van u spijsoffer niet laten ²² afblijven: ^d met alle uwe offerhande sult ghy sout offeren.

21 D. dat u vermane van mijn verbont, waer door ghy verplicht zijt, nae een onbesmettelick ende onverderffelick leven te trachten. Marc. 9.49.

22 Hebr. doen ophouden.

d Marc. 9.49.

14

Ende so ghy den HEERE een spijs-offer der eerster vruchten offert; sult ghy het spijs-offer uwer eerster vruchten van groene aren by het vyer ²³ gedorret, dat is, het kleyn gebroken graen van volle groene aren, offeren.

23 Ofte gesengt, geschroeyt.

15

Ende ghy sult olie daer op doen, ende wieroock daer op leggen: 't is een spijs-offer.

16

So sal de Priester des selven ²⁴ gedenck-offer aensteken, van sijn kleyn gebroken graen, ende van sijn olie, met al den wieroock: het is een vyer-offer den HEERE.

24 Siet bov. op het vers 2.