| |
| |
| |
Wetten aengaende de maniere van het vrywillich Brantoffer in den Tabernakel te slachten, vers 1, etc. Het welcke moeste zijn, ofte van groot vee, als van runderen, 2. ofte van kleyn, als van schapen ende geyten, 10. ofte van vogelen, als van tortelduyven, ende jonge duyven, 14.
| |
1
ENDE de HEERE riep Mose, ende sprack tot hem uyt Ga naar margenoot1 de Tente der t' samencomste, seggende:
| |
2
Spreeckt tot de kinderen Israëls, ende segt tot hen: Als een mensche uyt u, den HEERE een offerhande sal Ga naar margenoot2 offeren; ghy sult uwe offerhanden offeren van het vee; van runderen ende Ga naar margenoot3 van schapen.
| |
3
Indien sijne offerhande een Ga naar margenoot4 brant-offer van runderen is, so sal hy een Ga naar margenoot5 volkomen manneken offeren: Ga naar margenoot6 Ga naar margenoota aen de deure van de Tente der t'samenkomste sal hy dat offeren, Ga naar margenoot7 nae sijn welgevallen, Ga naar margenoot8 voor het aengesichte des HEEREN.
| |
4
Ende hy sal Ga naar margenoot9 sijne hant op des brantoffers hooft leggen, op dat Ga naar margenoot10 het voor hem aengenaem zy, om Ga naar margenoot11 hem te versoenen.
| |
5
Daerna sal Ga naar margenoot12 hy het jonge runt Ga naar margenoot13 slachten voor het aengesichte des HEEREN: ende de sonen Aarons, de Priesters, sullen het bloet offeren, ende dat bloet sprengen rontom dien altaer, die voor de deure van de Tente der t' samenkomste is.
| |
6
Dan sal Ga naar margenoot14 hy het brantoffer de huyt aftrecken, ende dat in sijne stucken deelen.
| |
7
Ende de sonen Aarons des Priesters sullen Ga naar margenoot15 vyer maken op den altaer: ende sullen het hout op het vyer schicken.
| |
8
Oock sullen de sonen Aarons, de Priesters, de stucken, het hooft, ende Ga naar margenoot16 het smeer schicken op het hout, dat op het vyer is, 't welck op den altaer is.
| |
9
Doch sijn Ga naar margenoot17 ingewant, ende sijne schenckelen, salmen met water wasschen: ende de Priester sal dat al aensteken op den altaer: 't is een brantoffer, een Ga naar margenoot18 vyeroffer Ga naar margenoot19 [ten] lieflicken reucke den HEERE.
| |
10
Ende indien sijne offerhande is van kleyn vee, van schapen, ofte van geyten ten brantoffer, sal hy een volkomen manneken offeren.
| |
11
Ende Ga naar margenoot20 hy sal dat slachten aen de zijde van den altaer Ga naar margenoot21 noordwaert, Ga naar margenoot22 voor het aengesichte des HEEREN: ende de sonen Aarons, de Priesters, sullen sijn bloet rontom op den altaer sprengen.
| |
12
Daerna sal hy het in sijne stucken deelen, mitsgaders sijn hooft, ende sijn smeer: ende de Priester sal die schicken op het hout, dat op het vyer is, 't welck op den altaer is.
| |
13
Doch het ingewant, ende de schenckelen salmen met water wasschen: ende de Priester sal dat alles offeren, ende aensteken op den altaer: 't is een brantoffer, een vyeroffer ten lieflicken reucke den HEERE.
| |
14
Ende indien sijne offerhande voor den HEERE een brantoffer van gevogelte is, so sal hy sijne offerhande van tortelduyven, ofte van Ga naar margenoot23 jonge duyven offeren.
| |
15
Ende de Priester sal Ga naar margenoot24 die tot den altaer brengen, ende desselven hooft Ga naar margenoot25 met sijnen nagel splijten, ende op den altaer aensteken: ende sijn bloet sal aen de wandt des altaers uytgedouwt worden.
| |
16
Ende sijnen krop met sijne Ga naar margenoot26 vederen sal hy wech doen: ende sal dat werpen | |
| |
by den altaer, Ga naar margenoot27 oostwaert, Ga naar margenoot28 aen de plaetse van de assche.
| |
17
Voorder sal hy Ga naar margenoot29 die Ga naar margenoot30 met sijne vleugelen klieven, Ga naar margenoot31 niet afscheyden, ende de Priester sal die aensteken op den altaer, op het hout, dat op het vyer is: 't is een brantoffer, een vyeroffer [ten] lieflicken reucke den HEERE.
|
-
margenoot1
- Verstaet den Tabernakel, daer in Godt quam, om sijn volck toe te spreken, Exod. 29.42. ende sy komen moesten, om hem te vragen, ende te hooren spreken, Exod. 33.7.
-
margenoot2
- And. aen ofte toebrengen. Alsoo in de volgende versen 3, 5, etc. Verstaet dit offeren, van het werck des volcx, ende niet des Priesters.
-
margenoot3
- Dit woort begrijpt niet alleen schapen, maer oock geyten, gelijck te sien is onder vers 10. Siet oock Gen. 12. op het vers 16.
-
margenoot5
- Dat geen gebreck aen den lichame en heeft. siet ond. c. 22. vers 20, 21, 22.
-
margenoot6
- Alwaer des brantoffer altaer stont: gelijck te sien is ond. vers 5.
-
margenoot7
- Uyt dese woorden blijckt, dat hier gesproken wort van Vrywillige offeren, dewelcke niet en geschiedden nae de gewoonlicke, ende gesette order, maer nae het goetvinden van yemant in sijn besonder, om Godt te bidden, ofte te dancken.
-
margenoot8
- Voor de Tente der t' samenkomste, in welcker innerste deel was de Arke des verbonts, het teecken van Godts tegenwoordige bywooninge, Exod. 25.22. waerom oock de Tente genoemt wort Godts huys. 1.Sam. 3.15. gelijck Godt oock geseyt wort daer in te zijn, ond. 4.7.
-
margenoot9
- Hebr. met sijne hant steunen: T.w. om daer mede te betuygen, dat hy dit offer Gode toeheylichde, overgaf, ende voorstelde, als inde plaetse van hem selven, om voor sich genade by den HEERE te vinden, door de toekomende offerhande vanden Messias, die door dese afgebeelt was. Siet Exod. 29.10.
-
margenoot10
- D. op dattet hem, die het offert, voor een wettelick, ende Gode aengenaem offer verstrecke.
-
margenoot11
- D. om hem te beteeckenen, ende te versegelen de versoeninge, die door den Messiam in de volheyt des tijts geschieden soude, Rom. 3.25. 2.Cor. 5.19. Ephes. 1.7. Col. 1.14, 19, 20.
-
margenoot12
- Namelick, de Priester; ofte, die het offert, door den Priester, gelijck Godt bevolen hadde, Exod. 29.11. ende oock geschiet is, ond. 8.15. Ofte, daerna salmen het jonge runt slachten, T.w. door den Priester.
-
margenoot13
- Het Hebreeusch woort beteeckent eygentlick, de kele afsteken.
-
margenoot14
- T.w. een der Priesteren. Siet 2.Chron. 30.34.
-
margenoot15
- Hebr. vyer geven. T.w. van het vyer het welcke van den Hemel vallen soude, alsmen eerst op desen altaer soude offeren, ond. 9.24. ende daerom geduerichlick bewaert moeste worden. Siet ond. 6.12.
-
margenoot16
- And. ingewant: and. romp, daer van het hooft, ende de schenckelen af zijn, ende het ingewant uytgedaen.
-
margenoot17
- Het Hebr. woort beteeckent eygentlick, het naeste eeniges dincks, het welcke is, het binnenste. of het midden daer van, soodanich is het ingewant der beesten.
-
margenoot18
- D. dat van het vyer gantsch verteert ende verslonden moeste worden. Siet Exo. 29.18. Soodanich was het brantoffer.
-
margenoot19
- D. den HEERE seer aengenaem ende welgevallich, ende daer mede hy wel te vreden is. Het welcke van de offerhanden der beesten geseyt wort, ten aensien niet van haer selven, maer van de offerhande Christi, diese beteeckenden, dewelcke eygentlick het slachtoffer is, Gode tot een welrieckende reucke, Eph. 5.2. Siet oock Genes. 8. op vers 21.
-
margenoot21
- D. in 't voorhof ter rechter zijde van den altaer des brantoffers, alsomen quam in de Tente der t'samenkomste.
-
margenoot23
- Hebr. sonen der Duyven. alsoo ond. 12.6. alsoo wort oock genaemt een jonge os, de soon van een runt, Genes. 18.17. ende boven vers 5. een jonck esel, de soon eener esellinne, Genes. 49.11. een jonck eenhoorn, de soon der eenhoornen, Psal. 29.6.
-
margenoot24
- T.w. offerhande van gevogelte, als onder 17.
-
margenoot26
- And. dreck, vuylicheyt, Te weten, die in de krop, ende darmen is.
-
margenoot27
- D. tot de eerbiedinge tegen de Goddelicke Majesteyt, seer verre van de Arke des verbonts, die westwaert was, in 't heylige der heyligen.
-
margenoot28
- In de welcke de assche der offerhanden eerst gedragen wert, om daer na met andere vuylicheyt buyten het leger gevoert te worden, Siet ond. 4.12. ende 6.10, 11. ende 8.17.
-
margenoot31
- D. niet ontleden, nochte in stucken verdeelen, gelijckmen den anderen beesten dede, maer men moeste de vogelen alleen in 't midden tusschen de vleugelen klieven.
|