| |
| |
| |
Ioseph, boven sijne broederen van Iacob bemint zijnde, wort deshalven van hen gehaet, vers 1. etc. voornemelick door 't verhael sijner droomen, 5. waeromme sy t' samen spannen om hem (als hy door sijns vaders last tot hen te Dothan quam) om te brengen, 12. maer werpen hem, door Rubens voorspreken, in eenen kuyl, 21. verkoopen hem daerna door raet van Iuda, aen voorbyreysende Ismaëliten, die hem voeren in Egypten, 26. Sijne broeders bedecken haer feyt met bedroch by Iacob, 31. die groot misbaer maeckt over 'tverlies van Ioseph, 33. die ondertusschen verkocht wort aen Potiphar, 36.
| |
1
ENde Iacob woonde in 't Ga naar margenoota lant Ga naar margenoot1 der vreemdelinckschappen sijns vaders; in 't lant Canaan.
| |
2
Dit zijn Iacobs Ga naar margenoot2 geschiedenissen: Ioseph zijnde een soon van seventien jaer, weyde de cudde met sijne broeders, ende hy was een jongelinck, met de sonen van Bilha, ende de sonen van Zilpa sijns vaders wijven: ende Ioseph brachte haer Ga naar margenoot3 quaet geruchte tot haren vader.
| |
3
Ende Israël hadde Ioseph lief boven alle sijne sonen; want hy was hem een sone Ga naar margenoot4 des ouderdoms: ende hy maeckte hem eenen Ga naar margenoot5 veelverwigen rock.
| |
4
Als nu sijne broeders sagen, dat haren vader hem boven alle sijne broederen lief hadde, Ga naar margenootb hateden sy hem: ende en konden hem niet Ga naar margenoot6 vredelick toespreken.
| |
5
Oock droomde Ioseph eenen droom, dien hy sijnen broederen vertelde: dies Ga naar margenoot7 hateden sy hem noch te meer.
| |
6
Ende hy seyde tot hen; Hoort doch desen droom, dien ick gedroomt hebbe.
| |
7
Ende siet, wy waren schoven bindende in 't midden des velts; Ga naar margenoot8 ende siet, mijn schoof stont op, ende Ga naar margenoot9 bleef oock staende; Ga naar margenoot10 ende siet, uwe schoven quamen rontsom, ende boogen haer neder voor mijnen schoof.
| |
8
Doe seyden sijne broeders tot hem; Ga naar margenoot11 Sult ghy dan gantschelick over ons regeren? sult ghy dan gantschelick over ons heerschen? so hateden sy hem noch te meer om sijne droomen ende om sijne woorden.
| |
9
Ende hy droomde noch eenen anderen droom, ende verhaelde dien sijnen broederen: ende hy seyde; Siet, ick hebbe noch eenen Ga naar margenoot12 droom gedroomt; ende siet, de Sonne, ende de Mane, ende elf sterren boogen haer voor my neder.
| |
10
Ende als hy het aen sijnen vader, ende aen sijne broederen verhaelde, Ga naar margenoot13 bestrafte hem sijn vader, ende seyde tot hem; Wat is dit voor eenen droom, dien ghy gedroomt hebt? sullen wy dan gantschelick komen, Ick, ende uwe Ga naar margenoot14 Moeder, ende uwe broeders, om ons voor u teraerde te buygen?
| |
11
Sijne broeders dan Ga naar margenootc benijdden hem: doch sijn vader bewaerde Ga naar margenoot15 dese sake.
| |
12
Ende sijne broeders gingen henen om de cudde van haren vader te weyden by Ga naar margenoot16 Sichem.
| |
13
So seyde Israël tot Ioseph; Weyden uwe broeders niet by Sichem? komt, dat ick u tot hen sende: ende hy seyde tot hem; Ga naar margenoot17 Siet [hier] ben ick.
| |
14
Ende hy seyde tot hem; Gaet doch henen; Siet nae den Ga naar margenoot18 welstant van uwe broederen, ende nae den welstant vande cudde, ende Ga naar margenoot19 brengt my een woort wederom: So sondt hy hem uyt den dale Ga naar margenoot20 Hebron, ende hy quam te Sichem.
| |
15
Ende een man vondt hem, (want siet hy was dwalende in 't velt) so vraegde hem dese man, seggende; Wat soeckt ghy?
| |
16
Ende hy seyde; Ick soecke mijne broederen, geeft my doch te kennen, waer sy weyden.
| |
17
So seyde die man; Sy zijn van hier gereyst, want ick hoordese seggen, Laet ons nae Ga naar margenoot21 Dothan gaen: Ioseph dan ginck sijnen broederen nae, ende vondtse te Dothan.
| |
18
Ende sy sagen hem van verre: ende eer hy tot hen naederde, Ga naar margenoot22 sloegen sy tegens hem eenen listigen raet, om hem Ga naar margenoot23 te dooden.
| |
19
Ende sy seyden Ga naar margenoot24 d'een tot den anderen; Siet daer komt dese Ga naar margenoot25 Meester-droomer aen.
| |
20
Nu comt dan, ende laet ons hem dootslaen, ende hem in eene deser kuylen werpen; ende wy Ga naar margenoot26 sullen seggen, Een boos dier heeft hem opgegeten: so sullen wy sien, Ga naar margenoot27 wat van sijne droomen worden sal.
| |
21
Ga naar margenoot28 Ruben hoorde dat, Ga naar margenoot29 ende verloste hem uyt hare hant: Ga naar margenootd ende hy seyde; Laet ons hem niet aen 't Ga naar margenoot30 leven slaen.
| |
22
Oock seyde Ruben tot hen; Vergietet geen bloet, werpet hem in desen kuyl, die inde woestijne is Ga naar margenoot31 ende en legget de hant niet aen hem: op dat hy hem uyt harer hant verloste, om hem tot sijnen vader weder te brengen.
| |
23
Ende het geschiedde, als Ioseph tot sijne broederen quam, so togen sy Ioseph sijnen rock uyt, Ga naar margenoot32 den veelverwigen rock, dien hy aen hadde.
| |
24
Ga naar margenoot33 Ende sy namen hem, ende wierpen hem inden kuyl: doch de kuyl was ledich, daer en was geen water in.
| |
25
Daerna saten sy neder Ga naar margenoot34 om broot te eten, ende hieven hare oogen op, ende sagen, ende siet, een reysich geselschap van Ga naar margenoot35 Ismaëliten quam uyt Ga naar margenoot36 Gilead: ende hare kemelen droegen Ga naar margenoot37 speceryen ende Ga naar margenoot38 balsem, ende Ga naar margenoot39 mirrhe, reysende, om dat af te brengen nae Ga naar margenoot40 Egypten.
| |
26
Doe seyde Iuda tot sijne broederen; Wat gewin sal't zijn dat wy onsen broeder dootslaen, ende zijn Ga naar margenoot41 bloet verbergen?
| |
27
Comt, ende laet ons hem desen Ismaëliten verkoopen, ende Ga naar margenoot42 onse hant en zy niet aen hem; want hy is onse broeder, ons vleesch: ende sijne broeders hoorden [hem].
| |
28
Als nu de Ga naar margenoot43 Midianitische coop lieden voor by togen, so trocken ende hie- | |
| |
ven sy Ioseph op uyt den kuyl, ende Ga naar margenoote vercochten Ioseph desen Ismaëliten voor Ga naar margenoot44 twintich silverlingen: die brachten Ioseph nae Egypten.
| |
29
Ga naar margenoot45 Alsnu Ruben tot den kuyl wederkeerde, siet, so en was Ioseph niet inden kuyl: doe Ga naar margenoot46 scheurde hy sijne kleederen.
| |
30
Ende hy keerde weder tot sijne broederen, ende seyde; Ga naar margenoot47 De jongelinck en isser niet; ende ick, Ga naar margenoot48 waer sal ick henen gaen?
| |
31
Doe namen sy Iosephs rock, ende sy slachteden eenen geytenbock, Ga naar margenoot49 ende sy dopten den rock in't bloet.
| |
32
Ende sy sonden den veelverwigen rock, ende deden hem tot haren vader brengen; ende seyden: Desen hebben wy gevonden; bekent doch, of dese uwes soons rock zy, ofte niet.
| |
33
Ende hy bekende hem, ende seyde; 'Tis mijns soons rock; Ga naar margenootf een boos dier heeft hem opgegeten: Ga naar margenoot50 voorseker is Ioseph verscheurt.
| |
34
Doe Ga naar margenoot51 scheurde Iacob sijne kleederen, ende leyde eenen Ga naar margenoot52 sack om sijne lendenen: ende hy Ga naar margenoot53 bedreef rouwe over sijnen sone Ga naar margenoot54 vele dagen.
| |
35
Ende alle sijne sonen, ende alle Ga naar margenoot55 sijne dochteren maeckten sich op om hem te troosten: Ga naar margenoot56 maer hy weygerde hem te laten troosten, ende seyde; Ga naar margenootg Want ick sal rouwbedrijvende Ga naar margenoot57 tot mijnen sone in 't Ga naar margenoot58 graf nederdalen: also beweende hem sijn vader.
| |
36
Ga naar margenooth Ende de Ga naar margenoot59 Medaniten vercochten hem in Egypten, aen Potiphar Pharaos Ga naar margenoot60 Hovelinck, Overste Ga naar margenoot61 der Trauwanten.
|
-
margenoot2
- Hebr. geboorten. D. 't gene Iacob in sijn geslachte ende nakomelingen wedervaren is. So wort het Hebreeusch woort somtijts genomen. Siet bov. cap. 6. op vers 9.
-
margenoot3
- D. wat sy quaets mochten seggen, ofte bedrijven, streckende tot onteeringe van hen selven, ende het gantsche huys.
-
margenoot4
- Om dat hy hem ontrent 91 jaren out zijnde, gewonnen hadde, als ooc om dat hy was de Eerstgeboren uyt Rachel, dien sy na lange ende verdrietige onvruchtbaerheyt Iacob gebaert hadde. Verg. ond. 44.20.
-
margenoot5
- Hebr. van verscheydene stucken. T.w. die van verscheydene coleuren waren. Verg. 2.Sam. 13.18.
-
margenoot6
- Hebr. tot, ofte, ten vrede. dat is: dat uyt een sachtmoedich, ende vreedsaem herte voortgaende, tot onderhoudinge van liefde ende vrede diende.
-
margenoot7
- Hebr. Sy deden, ofte, voechden toe, ofte, voeren voort hem noch, ofte, te meer te haten. alsoo ond. vers 8. sy namen 3 oorsaken om hem te haten.1. om dat hy haer quaet geruchte tot Iacob bracht, vers 2.
2. om dat de vader hem liever hadde, dan sijne broederen, vers 4. 3. om sijne droomen die hy hen vertelde, hier, etc.
-
margenoot8
- Godt heeft door desen, ende den volgenden droom willen openbaren, wat namaels geschieden soude, om te weten dattet niet by gevalle, maer by sijne regeringe geschiedde.
-
margenoot10
- Dit woordeken Siet, gebruyckt Ioseph hier tot drymalen toe, daer mede toonende, dat dese droom hem seer seltsaem dachte, ende seer bewoog. Siet de vervullinge daer van, ond. 42.6.
-
margenoot11
- Ofte sekerlick. Hebr. Sult, ofte, sout ghy regerende regeren? ende so in 't volgende, heerschende heersen? Iosephs broeders duyden desen droom op haer selven, gelijck de Midianiten, Iud. 7.13.
-
margenoot12
- Siet de vervullinge hier van, ond. 46.29, etc.
-
margenoot13
- Meer om sijne andere sonen wat te versachten, als dat hy inder daet op Ioseph soude vergramt zijn; want hy wel merckte dat dese droom wat bysonders, gelijck blijckt uyt het volgende vers, in hadde.
-
margenoot14
- Verstaet sijne stiefmoeder Lea, ofte Bilha, Rachels dienstmaecht. Wilmen het nemen van Rachel sijne eygene moeder, die overleden was, het sal zijn, als of Iacob seyde; Sal uwe moeder uyt den dooden opstaen, ende haer voor u ter aerde buygen?
-
margenoot15
- And. Dit woort, dat is, dese woorden. De sin is; dat hy de droomen Iosephs overleyde, ende in sijn herte opsloot, oordeelende datse wat beduydden, ende verwachtende wat metter tijt daer van geworden soude. Verg. Luc. 2.19.
-
margenoot16
- Siet bov. cap. 12. op vers 6. ontrent dese plaetse hadde Iacob te vooren een stuck lants gekocht, Bov. 33.19.
-
margenoot17
- Siet bov. cap. 22. vers 1. ende de aenteeckeninge.
-
margenoot18
- Hebr. vrede, dit woort beteeckent allerley welvaren der menschen, niet alleen in 't gemeyne, Levit. 26.6. 1.Reg. 2.33. Psalm 125.5. Ierem. 29.7. maer oock in 't bysonder, ten aensien van harer lichamen gesontheyt ende sterckte, 2.Sam. 18.32. Psalm 38.4. ende hier. item van hare ziele, Num. 6.26. Ies. 48.22. Luc. 2.14. Ioh. 14.27. mitsgaders van alle hare goederen, roerende, ende onroerende. 1.Sam. 25.6. Iob 5.24. ende hier inde volgende woorden.
-
margenoot19
- Ofte, brengt my de sake weder over. D. brengt my van alles bescheyt.
-
margenoot21
- Eene plaetse gelegen niet verre van Sichem ende Samaria, alwaer metter tijt eene stadt getimmert is, hebbende den selven naem, 2.Reg. 6.13.
-
margenoot22
- Het Hebreeusch woort beteeckent, eenich quaet tegens yemant archlistelijck uyt te vinden, ofte practiseren.
-
margenoot23
- Een droevich ende deerlick schandael in Israels huys; hoewel Godt, die uyt duysternisse licht treckt, het selve wonderlick heeft geregeert tot sijner eere ende voltreckinge sijnes raets over Iacobs huysgesin: alsoo het blijckt uyt het volgende.
-
margenoot25
- Ofte, opperdroomer. Hebr. Meester der droomen. Siet bov. 14. op 't vers 13.
-
margenoot26
- T.w. tot onsen vader ende andere. alsoo soecken sy die schandelicke daedt met leugen te verbergen.
-
margenoot28
- Ofte, als Ruben dat gehoort hadde; ende soo in 't volgende. het schijnt dat Ruben merckende, dat sijne broeders Ioseph wilden dooden, dese maniere in 't voorgaende vers voorgeslagen, liever heeft willen toestaen; om dat hy van voornemen was, hem naderhant uyt de cuyle te verlossen, als in 't volgende vers verhaelt is.
-
margenoot30
- Hebr. ziele; dat is, leven. hy wil seggen, laet ons hem het leven met onse eygene handen niet nemen. het woort ziele wort aldus elders oock gebruyckt: siet bov. cap. 19. op vers 17.
-
margenoot31
- D. en doodet hem niet met eygene hant. Siet een gelijcke maniere van spreken, bov. cap. 22.12. alwaer de hant aen yemant te leggen, is hem te dooden met sijn hant; gelijck Abraham met sijnen sone te doen voor hadde. 'Tis even 't selve dat staet ond. vers 27. onse hant zy niet aen hem.
-
margenoot32
- Siet bov. vers 3. waerom sy dit gedaen hebben, siet ond. vers 31.
-
margenoot33
- Hoe hem Ioseph in dese gelegentheyt gedragen heeft, siet ond. 42.21.
-
margenoot34
- D. om haer mael te houden. siet bov. cap. 31. op vers 54.
-
margenoot35
- Een volc afkomstich van Ismaƫl den sone Abrahams uyt Hagar: van welcker lant men sien mach, bov. 25. op vers 18. Ond. worden ooc genoemt Midianiten ende Medaniten vers 28, 36. waer uyt blijckt dat het is een geselschap geweest van verscheydene natien, woonachtich in Arabien.
-
margenoot37
- Het Hebr. woort beteeckent in't gemeyne allerley soorte van Specerye.
-
margenoot39
- And. Mastick, ofte stacte. Siet van dese specerye oock ond. 43.11.
-
margenoot41
- D. sijne doot, ofte moort. Soo is het woort bloet genomen Deu. 17.8. 2.Sam. 1.16. ende 3.28. 2.Reg. 9.7. etc.
-
margenoot43
- Een volc afcomstich van Midian den sone Abrahams uyt Ketura. siet bov. 25. op vers 2. ende 36. op vers 35.
-
margenoot44
- Hebr. Twintich silvers. D. ontrent, vijf rijcksdaelders. siet bov. cap. 20. op't vers 16. ende cap. 23. op vers 15.
-
margenoot45
- Want hy hadde sich van sijne broederen versteken, om Ioseph daer na heymelick uyt den kuyl te trecken maer middelertijt wert hy verkocht.
-
margenoot46
- Dit was soo een gebruyck by den ouden, wanneer hen yet swaers ende droevichs voorquam ofte wedervoer. Siet ond. vers 34. Num. 14.6. 2.Reg. 19.1. Ezr. 9.3. Iob 1.20. ende 2.12. Matth. 26.65.
-
margenoot47
- Ioseph was ontrent desen tijt 17 jaren out. Siet bov. vers 2.
-
margenoot48
- Ruben is seer ontstelt uyt vreese van sijnen vader, die hem als den outsten, sonder twijffel, reeckenschap soude afeyschen over het verlies van Ioseph, ende dit hem te qualicker afnemen, om dat hy onlangs hem seer vergrepen, ende sijnen vader grootelicx vertoornt hadde. bov. cap. 35. vers 22.
-
margenoot49
- Niet twijffelende, of de vader soude daer uyt oordeelen, dat Ioseph van een wilt dier verscheurt was, gelijck hy oock geoordeelt heeft, ond. vers 33.
-
margenoot50
- Hebr. is verscheurende verscheurt. dat is, gewisselick, ende buyten allen twijffel, ofte, gantsch ende t'eenemael verscheurt. Siet bov. 2.15, 16.
-
margenoot52
- D. een seer grof, slecht ende onkostelick kleet, (ende niet juyst als eenen rechten sack) daer mede de Oude hen plachten te bewinden, als met eenen sack, tot bewijs van groote rouwe ende droefheyt. Siet 2.Sam. 3.31. 1.Reg. 20.32. ende 21.27. Psal. 35.13. Thren. 2.10. Matth. 11.21.
-
margenoot53
- Ofte, droech. alsoo 1.Sam. 15.35. ende 2.Sam. 13.38.
-
margenoot54
- D. langen tijt, meer dan men gewoon was te doen.
-
margenoot55
- Sijne dochter Dina, sijne behouwde dochteren, en sijner sonen dochters.
-
margenoot56
- Niet dat Iacob geenen geestelicken troost soude gehadt ofte toegelaten hebben, maer dat hy uyt menschelicke swackheyt, ende grootheyt sijner liefde tot Ioseph, sijne rouwe niet en conde soo afleggen ende matigen, of hy soude daer van eenich overblijfsel sijn leven lanck behouden.
-
margenoot57
- And. om mijns soons wille. Verg. 1.Sam. 4.19, 21. 2.Sam. 21.1.
-
margenoot58
- Het Hebreeusch woort beteeckent somtijts het graf, als hier, ende ond. cap. 41.38. ende 44.29, 31. ende Psal. 6.6. ende 16.10. Eccl. 9.10. Iesai. 38.18. Item allerley groote diepten, ofte diepe verborgene plaetsen. Iob 26.6. Psal. 139.8. Amos 9.2. somtijts de helle, ofte plaetse der verdoemden, als Iob 11.8. Proverb. 15.11. Aldus en kan 't hier niet genomen worden. Want Iacob het tegendeel van sijnen sone geloofde. Somtijts beteeckent het oock over groote ende uyterste benautheden, ende het gevoelen van Godes toorn. als 1.Sam. 2.6. Psalm 18.6. ende 86.13.
-
margenoot60
- Het Hebreeusch woort beteeckent eygentlick eenen gesnedenen man, als Ies. 56.3, 4. ende over sulcks oock eenen Camerlinck, om dat de Camerlingen der groote vrouwen gesneden waren, Esth. 4.4. voorts het beteeckent oock Hovelingen ofte Officieren in Heeren hoven, als hier, ende ond. cap. 40.2. ende 2.Reg. 8.6.
-
margenoot61
- Die gestelt waren, om de misdadige uyt des Conincks bevel te straffen. Siet ond. 40.3. 1.Sam. 22.17. Marc. 6.27. Het Hebreeusch woort beteeckent slachters van beesten ende menschen.
|