Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdDe Duyvel versoeckt de Vrouwe door de Slange, vers 1. De Vrouwe wort verleydt, ende overtreedt, als oock de Man, 6. waer van sy terstont het gevoelen hebben, 7. Godt spreeckt op haer beyder bekentenisse de sententie, over de Slange, de Vrouwe, ende den Man, met ingevoechde belofte des Salichmakers, 8. Adam noemt sijn Wijf Heva, 10. Sy worden beyde van Godt gekleet, bespott, van den boom des levens verstooten, ende uyt den Paradijse gebannen, 21. | |
1DE Ga naar margenoot1 Slange nu was listiger dan al 't gedierte des velts, het welcke de HEERE Godt gemaeckt hadde: ende Ga naar margenoot2 sy seyde tot de vrouwe: Ga naar margenoot3 Is 't oock dat Godt geseyt heeft, Ghylieden en sult niet eten van allen boom deses hofs? | |
2Ende de vrouwe seyde tot de slange; Van de vrucht der boomen deses hofs Ga naar margenoot4 sullen wy eten: | |
3Maer van de vrucht des Ga naar margenoot5 Booms, die in 't midden des hofs is, heeft Godt geseyt: Ghy en sult van die niet eten, Ga naar margenoot6 noch die aenroeren, Ga naar margenoot7 op dat ghy niet en stervet. | |
4Doe seyde de slange Ga naar margenoota tot de vrouwe: Ga naar margenoot8 Ghylieden en sult Ga naar margenoot9 den doot niet sterven. | |
5Maer Ga naar margenootb Godt weet, dat ten dage als ghy daer van etet, so sullen uwe oogen geopent worden: ende ghy sult als Ga naar margenoot10 Godt wesen, Ga naar margenoot11 kennende het goet ende het quaet. | |
6Ende devrouwe sach, dat die boom goet was tot spijse, ende dat hy een lust was voor de oogen, ja een boom die Ga naar margenoot12 begeerlijck was | |
[Folio 2v]
| |
Ga naar margenoot13 om verstandich te maken, ende sy nam van sijne vrucht, ende at: ende sy gaf oock haren man Ga naar margenoot14 met haer, Ga naar margenootc ende Ga naar margenoot15 hy at. | |
7Doe werden harer beyder Ga naar margenoot16 oogen geopent, ende sy werden gewaer, dat sy Ga naar margenootd naeckt waren, ende sy hechtten vijgeboombladeren te samen, ende maeckten sich Ga naar margenoot17 schorten. | |
8Ende sy hoorden de Ga naar margenoot18 stemme des HEEREN Godts, wandelende inden hof, Ga naar margenoot19 aen den wint des daechs: doe verberchde sich Adam, ende sijn wijf, voor het aengesicht des HEEREN Godts in 't midden van 't geboomte des hofs. | |
9Ende de HEERE Godt riep Adam, ende seyde tot hem: Waer zijt ghy? | |
10Ende hy seyde; Ick hoorde uwe stemme in den hof; ende ick vreesde, want ick ben naeckt, daerom verbergde ick my. | |
11Ende hy seyde: Wie heeft u te kennen gegeven, dat ghy naeckt zijt? Hebt ghy van dien boom gegeten, van welcken ick u geboodt, dat ghy daer van niet eten en soudt? | |
12Doe seyde Adam: De vrouwe, die ghy Ga naar margenoot20 by my gegeven hebt, die heeft my Ga naar margenoot21 van dien boom gegeven, ende ick hebbe gegeten. | |
13Ende de HEERE Godt seyde tot de vrouwe: Ga naar margenoot22 Wat is dit [dat] ghy gedaen hebt? ende de vrouwe seyde; Ga naar margenoote Die slange heeft my bedrogen, ende ick hebbe gegeten. | |
14Doe seyde de HEERE Godt Ga naar margenoot23 tot die slange: Dewijle ghy dit gedaen hebt, so Ga naar margenoot24 zijt ghy vervloeckt boven al het vee, ende boven al 't gedierte des velts: op uwen buyck sult ghy gaen, ende stof sult ghy eten alle de dagen uwes levens. | |
15Ga naar margenoot25 Ende ick sal Ga naar margenootf vyantschap setten tusschen u, ende tusschen dese vrouwe, ende tusschen Ga naar margenoot26 uwen zade, ende tusschen Ga naar margenoot27 haren zade: Ga naar margenootg dat selve sal u den cop vermorselen, Ga naar margenoot28 ende ghy sult het de versenen vermorselen. | |
16Tot de vrouwe seyde Ga naar margenoot29 Hy: Ga naar margenoot30 Ick sal seer vermenichvuldigen uwe smerte, namelijck, uwer dracht; met smerte sult ghy Ga naar margenoot31 kinderen baren: ende tot uwen man sal uwe Ga naar margenoot32 begeerte zijn, Ga naar margenooth ende Ga naar margenoot33 hy sal over u heerschappye hebben. | |
17Ende tot Adam seyde Hy: Ga naar margenoot34 Dewijle ghy geluystert hebt nae de stemme uwes wijfs, ende van dien boom gegeten, daer ick u van geboodt, seggende; Ghy en sult daer van niet eten: so zy het aerdrijck om uwent wille Ga naar margenoot35 vervloeckt, ende Ga naar margenoot36 met smerte sult ghy daer van eten alle de dagen uwes levens. | |
18Oock sal het u doornen ende distelen voortbrengen: ende ghy sult Ga naar margenoot37 het kruyt des velts eten. | |
19In 't sweet uwes aenschijns sult ghy Ga naar margenoot38 broot eten, Ga naar margenoot39 tot dat ghy tot d'aerde wederkeert, dewijle ghy daer uyt genomen zijt: want ghy zijt stof, ende ghy sult tot stof wederkeeren. | |
20Voorts noemde Adam den name sijnes wijfs Ga naar margenoot40 Heva; om dat sy een Moeder Ga naar margenoot41 aller levendigen is. | |
21Ende de HEERE Godt maeckte Adam ende sijnen wyve rocken van vellen, ende toochse hen aen. | |
22Doe seyde de HEERE Godt: Ga naar margenoot42 Siet, de mensche is geworden als onser een, kennende 't goet ende 't quaet: Nu dan, Ga naar margenoot43 dat hy sijne hant niet uyt en steke, ende neme oock vanden Boom des Levens, ende ete, ende leve in eeuwicheyt: | |
23So versondt hem de HEERE Godt uyt den hof van Eden, om den aerdbodem te bouwen, daer hy uyt genomen was. | |
24Ende hy dreef den mensche uyt: ende stelde Ga naar margenoot44 Cherubim tegen 't Oosten des hofs Eden, ende Ga naar margenoot45 een vlammich lemmer eenes sweerts, Ga naar margenoot46 dat sich omkeerde; om te bewaren den wech van den boom des levens. |
|