Het Spreeuwtje, fluitende en zingende allerhande liedjes op bekende oude en nieuwe wijzen


De jaargetijden. Wijze: Twist niet onnooz'le mannen of Point de Violettes sans le Printems. Welk een verrukkend schouwspel! 't Herleven der natuur! Hoe bloeit de Schepping weder; Elk wezen krijgt nieuw vuur:
[pagina 58]
't Is Lente, vooglen zingen, } tweem. Daar alles groeit, } tweem. Daar plant en bloem ontluiken, } tweem. De boomgaard bloeit. } tweem. Onoverzienbre velden! Hoe zegent ons natuur! Mild schenkt zij graan en vruchten In 't koestrend zonnevuur! 't Is Zomer, welk een hemel! } tweem. Wat zonnegloed! } tweem. Dien toch 't verkoelend onweêr } tweem. Ligt dragen doet. } tweem. 't Graan valt, hoe juicht de landman! Hoe zegent hij natuur! 't Wild vlugt door veld en bosschen Schroomt net en val en vuur. 't Is Herfst, hoe gloeit de wijnstok; } tweem. Reeds schuimt de wijn. } tweem. 't Drinklied wordt aangeheven, } tweem. Blij moet men zijn. } tweem.
[pagina 59]
Maar welk een aklig schouwspel! Hoe kwijnt en sterft natuur! 't Groen valt met sneeuw en hagel, Men krimpt en kruipt bij 't vuur. 't Is Winter - wie zou treuren, } tweem. Bij warmen haard! } tweem. Men smaakt op nieuw genoegen, } tweem. Dus ver gespaard. } tweem. In 't vrolijk groen der Lente, In 't koestrend Zomervuur, Bij 't smaken van de druiven, Ook zelfs, al slaapt natuur, Schikk' men zich blij van harte } tweem. Naar 't wislend lot; } tweem. Dan slijt men best zijn dagen } tweem. In heilgenot. } tweem.