Het Spreeuwtje, fluitende en zingende allerhande liedjes op bekende oude en nieuwe wijzen

De tooverlantaren.

Wijze: Ik ben er dat groene straatje

Ik heb onder Duitschers en Franschen
Veel jaartjes al door gebragt,

[p. 30]

 

Maar nooit heb ik iemand gevonden;

 

Die om mijn lantaren niet lacht.

 

 

 

Men ziet hier de vreemdste zaken,

 

Zoo potsig, zoo raar van aard.

 

Ei menschen! komt kijkt dan! komt lustig!

 

't Is zeker der moeite wel waard.

 

 

 

Beschouwt toch mijn tooverlantaren:

 

Zij geeft aan ieder zijn' zin;

 

Men spreekt en zij laat u niet wachten;

 

Ik steek 'er mijn glaasjes slechts in.

 

 

 

En wip ziet gij aan de wanden,

 

Het poppetje naar uw' smaak,

 

Of wilt gij dan weder wat anders

 

'k Schuif verder, en altoos is 't raak.

 

 

 

Het zijn eenvoudige schimmen,

 

Maar ieder, hoe dwaas of slim,

 

Jaagt immers toch op zijne wijze

 

Naar d' een of naar d' andere schim.