Het Spreeuwtje, fluitende en zingende allerhande liedjes op bekende oude en nieuwe wijzen

[p. 14]

Het admiraal-zeilen.

Wijze: Zingen wij tot Zoutmans glorie.

Wat gejuich, gewoel, geschater!

Amsterdam is op de been.

Hoe krioelt nu 't kabblend water

Van de scheepjes groot en kleen!

Wat al boeijers, wat al jagten,

Wat al vlag en wimpelpraal!

Wie zou hier ook minder wachten

Amsterdam zeilt Admiraal.

Zie die vloot eens wenden keeren;

Draaibas dient 'er voor kanon,

Daar ze op d' Amstel saluëren,

Als of men een' slag begon.

Doch wat of het hier zal gelden,

Wat of 't doelwit wezen moog'?

[p. 15]

 

Immers die zoet-water-helden

 

Hebben zeker iets op 't oog.

 

 

 

Arme baarzen! arme botten!

 

Angstig zijt gij reeds te moê,

 

Voor u is 't niet om te spotten,

 

Op uw leven legt men toe:

 

Als, bij Ouwerkerk gekomen,

 

't Bootsvolk aan den slag zal zijn,

 

Zou dan 't bloed uit 't spijgat stroomen?

 

Neen! maar ligt de roode wijn.

 

 

 

Komt, wanneer de bekers klinken,

 

Dan een feestbokaal gevat,

 

Laat ons die dan ledig drinken

 

Op het Heil der Amstelstad!

 

Dat men drinke vol van hope:

 

‘Amsterdam, ô vrienden! zij

 

Eenmaal weêr van heel Europe

 

De Admiraal der Zeevaardij!’