Het springende haasje
(ca. 1820)–Anoniem Springende haasje, Het–
Auteursrechtvrij
[pagina 29]
| |
Op een aangenaame Wys.Ian
Wat is het hier vuil, ik kleef aen den vloer,
De glazen zijn bemorst met veegen en met smeeren,
Gy denkt ik ben daes en niemand kan my deeren,
Maer dat is mis jou voddevinder:
Ik ben het hoofd en zal jou nog kloppen,
Dat gy in uw bloed zal zoppen:
Het zal anders gaen, of gy moet maer gaen,
Ik zal uw noch anders leeren leeven,
Gy mag wel voor mijn vuysten beeven.
Kaat
Wel wie wou gy slaen, zeg stinkenden hond?
Toe raek my eens aen, ik wou op eens dorst drygen,
Of gy ook nagels in uw haijefel zou krygen,
Ziet hem daer eens staen hy wil my regeeren,
Eer zal 't buut uw geheel verteeren,
Ik vrat mijn klaeuw, eer op zoo raeuw,
Eer ik het voor uw zou geeven,
Of ooit naer uw zin zou leeven.
Jan
Satans Beest, ik zeg houd uw smoel,
Mijn bloed dat kookt en zoo gy niet wil zwygen,
Dan geef ik u een bom dat gy in malkander zal nygen,
Of ik slae uw dood met deezen stoel,
| |
[pagina 30]
| |
Ik win alle week wel zeven gulden,
En nog hebt gy uw gat vol schulden,
Ik geloof dat het geld, in jouw penszak versmelt.
Met zuypen en met vreeten,
Word maer al de tijd versleeten.
Kaat.
Hoe veel zegt gy daer dat gy wel wind,
Zeven gulden 's weeks, waer blyven al die duiten?
Die brengt gy zeker by uw kornuyten,
Ik zie er nooit geen twee voor my en mijn kind,
Waer smoort de rest? vast by uw hoeren,
'k Zie ze alle daeg wel op uw loeren,
Dat ritsige vee, ik wou uw alle twee,
Van daeg nog ley te branden,
'k Verscheur u straks met mijn tanden.
Jan.
Dat is een beest, ik gae er voort uit,
Maer al dat er is dat slaen ik eerst aen stukken,
En al wat er hangt zal ik van de wand afrukken,
Daer leyd de melkkan, de trekpot en tuyt,
Ik ben al moe van al dat krakeelen,
Het kind kakt strond, wie zou dat niet verveelen?
En gy Marmot, gy zijt al lang verrot,
Strak zal ik uw nog trappen,
Eer ik gaen op de lappen.
Kaat.
Al lang genoeg geschreeuwt, toe trapt my eens
hebt 't hart!
Jan.
Daer legt dan in zwijm, schandael voor een mirakel.
| |
[pagina 31]
| |
Kaat.
ô Hemel! ik ben dood wat een spectakel,
Jan.
Neen leggen heeft, gy hebt mijn genoeg gezart,
Kaat.
Kon ik maar op,ik zou u betaelen,
Jan.
Neen leggen heeft, ik zal een slok gaen haelen,
Kaat.
Verzoopen tod,
Jan.
Zwijg kinnebaksnot,
Kaat.
ô Hemel! ik ben dood,mijn beenen?....
Jan.
Dat is voor 't laetst nu gaen ik heenen,
Kaat.
Ach! help, help, help, ô buuren sta my by,
Mijn eene been kapot, het anderen zal breeken,
Hou my wat aen de praet, of ik sterf zonder spreeken,
Daer loopt wat uit mijn lijf! O my! O my!
Waer is de schelm? ik zal hem steeds vergeven,
Nooit zal hy den dag van morgen beleeven,
Die hoerendop, die galgenstrop,
O Hemel! ik ben dood ik verlaetje,
't Is of 't is gedaen met Kaetje.
|
|