De spoorwagen, vol met zedelijke liederen

Het Wakende Roosje.

De zon is aan 't klimmen, mijn Roosje! ontwaakt,
Gij sliep zoo genoeg lijk na 't woelig vermaak,
Kom rekt u en strekt u mijn kind nog eens uit,
Zoo groeit gij mijn hartjè, mijn liefje, mijn spruit.
Ontwaakt nu mijn Roosje! 't is helderen dag,
't Is tijd om te spelen.... u schuld'looze lach,
Streeld u moeders harte, uw vriendelijke blik,
Doet haar steeds gevoelen dat ge zijt in uw schik.
Kom speel nu, mijn Roosje! mijn liefje! mijn schat!
Elk stukje van speelgoed zij door u gevat,

[p. 17]

 

Een kostbare rijkdom, een streelend vermaak,

 

Kom speel nu, mijn Roosjes! het spel is u zaak.

4.

Gods zegen geleid u, mijn Roosjes! mijn kind!

 

Groeit spelende deugdzaam door ieder bermind,

 

O troost van mijn leven, o vreugd van mijn hart,

 

Dat God u beware voor droefheid en smart.

5.

Mijn Roosje! mijn engel! mijn lust en vermaak,

 

Hoe streelt gij mijn zinnen daar mij 't harte steeds blaakt,

 

Door vreugde gedreven en liefdensgevoel,

 

Als God u bewake bereik ik mijn doel.

6.

En klimmen uw dagen, mijn Roosje! eens op,

 

Hoe rsijt dan mijn eerbied en danktoon ten top,

 

En komen die dagen dan eens tot een jaar,

 

Dan klopt mij 't harte van liefde zoo klaar.

7.

Groei op dan, mijn Roosje in onschuld en deugd,

 

Dat 't harte van vader en moeder verheugd,

 

En dartelt en speelt maar voort op mijn schoot,

 

Blijft God u bewake dan wordt gij haast groot.