De spoorwagen, vol met zedelijke liederen

[p. 8]

Het Vaderland.

Wijze: Je suis modeste et soumise.

Vrienden! neemt voor 't Vaderland,

Nu den beker in de hand,

Doet een lofzang hoeren; (bis.)

Hij, die 't Vaderland niet eert,

Boven alles niet waardeert,

Is geen vrijgeboren. (quater.)

O, dat lieve Vaderland

Zij ons dierbaar onderpand,

't Schenkt ons reine weelde; (bis.)

Weelde die de ziel bekoort,

Weelde als eens Edens oord,

Adams boezem streelde. (quater.)

Wijden we ons in onze jeugd,

Aan der vad'ren trouw en deugd,

Aan een vlekloos leven; (bis.)

Hij, die pligt en deugden acht,

Draagt het beeld van 't voorgeslacht,

Strekt tot roem der neven. (quater.)

Hij wiens deugd zich nooit verzet,

Die der vleijers kop verplet,

Die den troon omgeven; (bis.)

Hij die deugd en waarheid eert,

En verdiensten steeds waardeert,

Hij zal eeuwig leven. (quater.)

Maar die door de gierigheid,

En door baatzucht wordt geleid,

Slechts voor zich wil leven; (bis.)

Die den armen hulp ontzegt,

En 't vernuft aan banden legt,

Oogst den vloek der neven. (quater.)

Vrede zij ons Vaderland,

En Oranje zij de band

[p. 9]

 

Die dit volk vereenigt; (bis.)

 

Die ons steeds bezield met moed,

 

En door warmen liefdegloed

 

Onze smarten leenigt. (quater.)

7.

Nooit moet d'adem van den tijd,

 

Hollands trouw en eerlijkheid

 

Eenigzins vermind'ren; (bis.)

 

Maar door deugden meer vermaard,

 

Laten wij dit pand zoo ward,

 

Stervend onzen kind'ren. (quater.)