De spieghel der menscheliker behoudenesse
(1949)–Anoniem Spieghel der menscheliker behoudenisse–
Auteursrecht onbekend
[Folio 10b]
| |
Es vanden man yesse comen
Ende van david ./ als ic hebbe vernomen.
Nu weet ende zijt zeker das,
Dat die propheete yzayas
Van hare zeer scone propheteerde,
Also dhelighe gheest hem leerde,
Welke prophecie, also wi lesen,
Mochte in dustanen woorden wesen:
Eene roede zal zonder waen
Uter wortele van yesse voortgaen
Ende ene bloume zal in reynre wisen
Van hare. dats vander roede, risen,
Daer des helichs gheest gracie al
Zevenvoudich rusten zal.
De roede, dats marie onse vrouwe,
Vruchtbarich metten hemelschen douwe,
De welke roede, also ic noeme,
Ons voort brochte dese zoete bloeme.
Nu vinden wij dan no min no mee
In dese bloeme der roede van yesse
Zeven medicine herde goet,
Den mensche nuttelijc, bem ic vroet.
Bi desen zevenen versta ic meest
Die zeven ghiften des helichs gheest.
In dese bloeme vinden wij vast
Rueke ende vrucht ende tast,
| |
[Folio 10c]
| |
Vaerwe ende smake mede,
Bladen ende zap, dats waerhede.
Dese zevene zijn der zielen goet,
Die ziek es, des bem ic vroet,
Ende ooc harde medicinael,
Als zoe leicht in groter quael
Ende es in onrusteghen levene,
Jeghen de hooftzonden zevene.
Dese bloeme es zo ghepast,
Zo wanneer dat mense tast,
Zo zal de mensche werden der bi
Vander hovaerdyen vri
Ende werd vanden fellen quaden
Der hovaerden ./ al ontladen,
Ende hem werd dan in sijn leven
Die ghifte van vresen ghegheven
Ende mids deser ghiften hi
Werd hem selven te kennen der bi.
Als een mensche in zinen moet
Hem bepeinst ende wel bevroet,
Hoe lucifer die inghel vel
Bider hoverdyen zwel,
Hi verneedert hem te bet
Ende ghewint ooc alte met
Ons heren minne ende ontsienesse
Ende ziere materien kennesse.
Gods, die niet ghehinghen woude,
Dat lucifer hem verheffen zoude,
Hine zoude zeker niet ghedogen
Hovaerde inden mensche moghen,
Ende also vele min, verstaet wel mi,
Als lucifer edelre was dan wij,
Lucifer, om dat hi inden throne
Was zo edel ende zo scone,
Dat hi in zire weilden tiden
Hem een lettel mocht verbliden.
Maer wat heift de mensche des hi
Hem tenighen tiden verheffende zij?
Metter rueke van deser bloumen
Zo werd die hartheit of ghenomen
Vander herten / of daer mede
Werd zocht ghemaect nydichede
Ende den mensche werd ghegheven
Goedertierhede in zijn leven
| |
[Folio 10d]
| |
Ende compassie vanden evenkerstijn,
De welke es in enich caermijn.
Maer zo wat mensche die nydich zij,
Nemmermeer zo ne zal hi
In sanders doghen zijn beroert,
Al es zijn evenkerstijn mesvoert
Of ghequellet of ghepijnt,
Aleist ooc dat hi al verdwijnt.
Maer die goedertieren lijt
Metten ghepijnden talre tijt
Ende heift up zijn bitter caermen
Ende up zijn zuchten groot ontfaermen;
Die dan heift de rueke ontfaen,
Dats die exemplen te verstaen
Van onsen here jhesus kerste,
Heift dere up der aermer berste.
Want bi exemplen van onsen here
Zalmen hebben uptie aermen dere
Ende weenen in allen tiden
Metten weenenden ./ ende liden
Metten lidenden keytive,
Beede met ziele ende met live.
Der bloemen vrucht, dats waerhede,
Benemit die gramscap mede
Ende den mensche werd ghegheven
Die ghifte der wijsheit in dit leven,
Daer de mensche wel bi mach leeren,
Hoe hi ter werelt sal converseeren.
Een mensche, die in gramscap leift,
Gheene discrecien hi en heift
Ende hi en heift niet de gracie
Te hebbene discrete conversacie.
Daer of es die ghifte boete
Der wijsheit ./ ende zoe es zoete
Ende ooc harde goedertiere
Ende zoe leert hebben goede maniere.
Ende al waert, dat een mensche ware
Onder bezondigher lieder scare
Ende waer onder ene quade nacie,
Dese ghifte heift sulke gracie,
Dat zoe den mensche wel zoude leeren,
Hoe hi daer onder zoude converseren.
Die up dese vrucht dan wil merken
Dats die wil volghen christus werken.
|
|