Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen

De vrolyke Minnaar, over het vangen van het Wilt.

Stem: Als 't begint.

HOe vriendelijk is het jagen,
Daer zoete Meyskens zijn,
Als mense kan behagen,
Al met een Glaesken wijn,
'k En agt geen Jagers van Tygers,
Van Beeren of wilde Zwijn,
Als daer geen Juffers en zwieren,
Die lief getallig zijn:
Om in liefde en goed accoordement,
Te samen te discoureren,
Daer Cupido is by present,
De min niet kan mankeeren.

[p. 90]

 

Ik gong lestmael uyt Jagen,

 

Met een Trompet op zy,

 

Doen ik hoorde den hooren blasen;

 

Passeerde ik daer voor by;

 

Een lieve Amazone,

 

Daer ik terstond op joeg,

 

't Was om de liefde te toone,

 

Dien ik dees Juffrouw droeg;

 

Het was soo overschoon Godin,

 

En scheen Venus te wezen;

 

Die my bestraelde door haer min,

 

Vol soetigheyd uytgelesen.

 

Ag lieve Amazone,

 

Waer jaegt gy soo na toe,

 

Ik ben soo moe van jagen,

 

Van jagen ben ik moe,

 

Laet ons een weinig rusten,

 

Hier neder in het veld,

 

Laet my u Roosken plukken,

 

Het heeft u soo lang gequeld,

 

Zy zey tot mijn: stouten minnaer,

 

Heb ik gedaen u klagten?

 

Dat mijnen Maegdom woeg te zwaer,

 

By dagen en by nagten.

 

Wy bonden onse Paerden,

 

Te samen aen eenen boom,

 

Ik sprak mijn lief vol waerden,

 

Mijn overwonne schoon,

 

Laet mijn dog troost genieten,

 

Mijn overzoete beeld,

 

Laet my een Pijltje schieten,

 

Dat u ter neder veld:

 

En zy geliet haer wel gezint,

 

Om my accoort te geven,

 

Ik was Dianaes besten vriend;

 

In 't bloeijen van haer leven.

[p. 91]

 

Wy zogten d'avantgarde:

 

Tot op het vaste land,

 

En zoetjes discoureerden,

 

Van Venus minne brand,

 

't welk ik haer respondeerde,

 

Met een vierig begeer,

 

Zy my niet refuseerde,

 

Wierp haer van zelfs ter neer:

 

Ik was gehoorsaem aen de min,

 

Om haer t'accommodeeren,

 

De liefde is een soet begin,

 

Zy quam te triompheeren.

 

Mijn Pijltjes zijn geschooten,

 

Cupido geeft my kragt;

 

't En heeft my niet verdrooten,

 

't Wilt heeft my ter neer gebragt:

 

Ja 'k zal nog lang gedenken,

 

Hoe ik op dese jagt,

 

Een lieve Amazone,

 

Tot mijn wil heb gebragt:

 

Geen jagt behaegde my zo zeer,

 

Als dese lieffelyke,

 

Ik was bevryd wel alzoo zeer,

 

Zy bleef op my staen kijken.

 

'k Begaf my op de bane,

 

En ik ben weg gegaen,

 

Dees Amazoon vol tranen,

 

Ik heb haer laten staen,

 

Zoo ben ik haer ontkomen;

 

En van haer afscheyd nam,

 

Zy meynde zonder schroomen,

 

Dat ik was haer Egten man,

 

Maer ik dogt 'k moet na de ouders gaen

 

Om het ja-woord te vragen,

 

Al heb ik mijnen wil gedaen,

 

Het was met haer behagen.

[p. 92]

Aan Filis,

Minuet.

1.

ACh Filis! sla uw' Minnelijke lonkende
En Ziels ontvonkende oogen na my;
Laten uw vermogen en flonk'rende oogen,
Met mededogen zien hoe ik ley
Ach Filis! sla uw' Minnelijke lonkende
En uw Ziels ontvonkende oogen eens na my.

2.

Want als ik die bekoorelijke Zonnen zie,

Die my verwonnen, leef ik vol vreugd.
Laet my dog genaken uw Rooze Kaken;
En 't zoet eens smaken van uwe Jeugd:
Want als ik die bekoorelijke Zonnen zie,
Die mijn hert verwonnen, leef ik vol van vreugd.

3.

Wond niet, of heel mijn zieltje, dat zo hertelijk

U mind, en smertelijk smeld door u gloed.
Laten mijne lusjes en smert gerusjes,
Met duyzend Kusjes, eens zijn verzoet.
Wond niet of heel mijn Zieltje, dat zo hertelijk
U bemind, en smertelijk versmeld in gloed.