Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen
(1751)–Anoniem Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen– AuteursrechtvrijVoys: Het best op aerd, &c.
HEt Bachus nat en kan geen minne voen,
Nog 's werelds schat en goud die 't daer om doen,
Ik laet het goud en wijn voor die 't beminnen,
Ik heb gesteld mijn hert en ziel en zinnen,
Op Clorimeen: Op Clorimeen:
Die ik zoo zeer bemin:
Want anders geen: want anders geen,
Als zy staet in mijn zin.
Een bachus gast leeft staeg in overdaed,
In dronkenschap en brasserijen quaed,
De zoete min kan meerder vreugde geven,
Een dronkaert weet geen regel van zijn leven,
Gelijk een vraet, Gelijk een vraet,
Soo word hy af gemaelt;
Daer 't liefde zaet, Daer 't Liefde zaet,
Van God is neer gedaeld.
Hoe kan een dronkaert roemen van zijn staet,
daer dronkenschap een wortel is van 't quaed,
Daer moord en doodslag komen uyt te spruyte;
En gaet hem zoo in alle quaed te buyten,
En niet en spaerd, en niet en spaerd;
| |
[pagina 85]
| |
Maer alles doet vergaen,
Daer Hemel, aerd, daer Hemel, aerd,
Door liefde blijft bestaen.
Daer is geen beter leven hier op aerd:
Als na zijn zin door reyne min gepaerd,
Geen ding ter wereld kan mijn meer behagen,
Dies heb ik dan mijn liefde op gaen dragen,
Aen Clorimeen: Aan Clorimeen,
Soo dat ons liefde groot,
Scheyd nooyt van een: scheyd nooyt van een,
Als door de bleeke dood.
Zy is de geen die in mijn zinnen staet,
Haer zoet gezigt en Vriendelijk gelaet,
Haer boezem blank en haer twee roder kaken,
Dat kan mijn hert op 't aldermeest vermaken
Haer Tanden wit: Haer Tanden wit,
En Lipjes als Corael;
Mijn ziel bezit: Mijn ziel bezit,
En kus haer menigmael.
Als ik omhels mijn zoete Clorimeen,
Zy streeld mijn weer en is altijd te vreen,
En weygert nooyt haer Roose mond te kussen:
Maer lagt mijn toe, en zo wort ondertussen
Ons min gevoed: Ons min gevoed,
Door 't Echte Trouw verbond,
Geen vreugd zo zoet: Geen vreugd zo zoet,
Men ooyt ter wereld vond.
Dies blijf ik in de liefde vast ge-ent,
Soo lang mijn oogen staen in 't hooft geprent,
En zoek door min de wereld te vermeeren,
En wil met Bachus gasten niet verkeeren:
Den dronk die doet: Den dronk die doet,
Dat lijf en ziel ontroerd;
De liefde zoet: de liefde zoet,
Ons ziel ten Hemel voerd
|
|