Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen

Aardig Trouw-geval, van een Jongman en een Juffrouw met gehuurde Kleeren.

Op een aangename Voys:

KOmt lusytert allegaer,
Hoord na dit Lied zeer raer:
Al van een Rijk Persoon,
Vreyde na een Juffrouw schoon:
En zy was soo net, En fraey opgeset,
Al na de nieuwste zwier,
Hy steld zijn zin, Op die Godin,
Vol deugden en manier.

Hy dagt in zijn gemoed,

Dese Juffrouw heeft veel goed,
Haer Ouders die zijn mee,
De Rijkste van de Stee:
En haer Vaer en Moer, Suster en Broer
Die zijn zamen dood:
Zy is serteyn, Een kind alleyn,
Ik weet haer goed is groot

Ik kan 't wel zien aen haer,

Alle daeg een ander Samaer:
Een Fontanzie na behoor,
Goud en Parels in haer Oor,

[p. 39]

 

Eenen ketting lank, om 'er halsje blank

 

Met een Boot van Diamant:

 

Geen schoonder maegd, die my behaegt,

 

Vind ik hier ooyt in 't land.

 

Ach alderliefste ziet!

 

Ach helpt my uyt het verdriet,

 

Komt laet ons zamen gaen

 

Daer de groene boomen staen:

 

En al wat gy ziet, Is het mijne niet,

 

En daerom bedenkt u wel,

 

Want ziet den Trouw, dat zeg ik jou,

 

Dat is geen kinder spel.

 

Want mijnen Sitsen Rok,

 

't Is voorwaer geenen jok,

 

Die huur ik van mijn Speelmaet,

 

En mijn Samaer, 't Is zeker waer,

 

Die huur ik alle daeg,

 

Ik ben Juffrouw van qualijk een duyt,

 

Ik heb geen vriend of maegd,

 

Die mijn Jong hert behaegd.

 

Ach alderliefste mijn,

 

'k Zal met u te vreden zijn,

 

Kom laet ons zamen gaen,

 

De geboden schryven aen:

 

En zy was gereet, En zeer kompleet,

 

Zy trad gelijk een Pouw,

 

Toen Trouwde zy, vrolyk en bly:

 

Maer hy kreeg haest berouw.

 

Toen stond de vriend beklemt,

 

Als de Bruyd stond in 't hemt,

 

Zy was nog op de vloer,

 

Quam buurman om Parelsnoer,

 

Hy eyschte gezwind, de Kuyf en het lind

 

Kousen, Muylen met kant,

 

Dat moester uyt, Tot op haer huyt,

 

De Trouw-Ring van haer hand.

[p. 40]

 

Hy schelde met 't geweer,

 

Met soo'n vreesselijk getier,

 

Jongman houd u konstant,

 

Ik geef u mijn Lijf tot pand:

 

Dat ik geen schat, In 't minst en had,

 

Heb ik te voren gezeyd,

 

Jonkvrou ik trouw u voor mijn vrouw,

 

Tot dat de dood ons scheyd.