Spektator. Jaargang 5

[p. 494]

Groet

Gij zoete bloedjes van zo veer,
ik kniel hier als ootmoedige neer
en streel er al Uw foefjes,
maar waneer ik ook zonder boefjes
vraag mijn congé te nemen,
wilt Gij het mij ontvreemden.

Nadat wij als ontheemden
huiswaart keren moeten,
zal ik U weer groeten
en zoenen Uw zonen
om ergens te wonen
en veilig zijn.

Manager

Met saamgeknepen lipjes luisterend
zat hij in een grote stoel en las.
Alras liet hij zich door de regels leiden
en vorderde daar als in een klas.
Dan sloeg hij weer een pagina over
als won hij haar betovering af.
‘Boeken moet men zoeken’, zei hij
en eiste zelf de overwintering der eiken.
Inhoudelijk wist hij het essentiele vatten
en lootte er de hoofdzaak uit.
Dit vraagt niet meer dan ditten en datten
als gooit ge door een open ruit.
Met chicanes bij de winstdeling der rijken
zou hij ook al met de buit gaan strijken,
als weerhield hem geen belasting,
een verkwistingsverklikker
tegen vermogensdelicten.

Harry Verkooijen